Haqqinda.az

Zakir Məmmədov Əbuhəfs Sührəvərdinin zəngin yaradıcılıq yolu keçdiyini, onun əsərlərindən "Biliklərin töhfələri" ("Əvarif əl–maarif") kitabının dəfələrlə Misirdə, 1966–cı ildə Beyrutda, "Duaların şərhinə dair bəndələrin xəzinəsi" ("Kənz əl–ibad fi şərh əl–aurad") əsərinin 1908–ci ildə Kazanda, "Ürəkləri sevgiliyə qovuşmağa aparan cazibə" ("Cəzb əl-qülub ila müvasələt əl–məhbub") əsərinin 1910–cu ildə Hələbdə çap edildiyini bildirmişdir. Tədiqatçı kataloqlara və şərqşünas alimlərin əsərlərinə istinadən yazır ki, mütəfəkkirin kitablarının əksəriyyəti dünyanın müxtəlif ölkələrində əlyazması şəklində saxlanılır.

Zakir Məmmədov Əbuhəfs Sührəvərdinin çap edilməmiş əsərlərindən bəhs edərkən aşağıdakıları göstərmişdir:
1) "İman nəsihətlərinin inşası və yunan qəbahətlərinin ifşası" – "Rəşf ən–nəsaih əl–imaniyyə və kəşf əl–fədaih əl–yunaniyyə"
2) "Doğru yolu bildirmək və möminlərin əqidəsi" Ardı »

Titulun tarixi[redaktə]
Mirzə titulu Azərbaycanda Teymurlu sülaləsindən sonra işlənməyə başlanıb. Əmir Teymurun övladlarına Əmirzadə deyilib. Bu söz sonra mirzə şəklinə düşüb. Mirzə sonralar savadlı adamlara deyilib. Katiblər daha çox mirzə adlandıqdan XIX yüzildə onlar mirzə kimi tanınıblar.



Yazılış şəkili[redaktə]
Mirzə addan öndə gələndə böyük, addan sonra gələndə isə kiçik yazılır. Məsələn: Mirzə Fətəli, Abbas mirzə. Birincidə savadlılıq,vəzi­fə titulu, ikincidə isə şahzadəlik bildirir, yəni addan sonra gəldikdə, əsilzadə, nəca­bət, zati-alilər anlamındadır. Ardı »

Baba İshaq Vəfaiyyə təriqətinə bağlı Xorasan əzizlərindən Dədə Qarxının müridi olan Şüca-əd-Din Əbu'l-Bəkâ Baba İlyas bin Əli əl-Xorasaninin taliblərindəndir.
Vəzifəsi[redaktə]
İranda Muhiddin Məhəmməd bin Əli bin Əhməd Tahiminin dərslərinə davam edərkən, Əlamutdaki "Hökümət-i Məlahidə-i Batıniyyə rəisi" olan Sultan Əlaəddin bin Məhəmməd bin Həsən-ı sanî tərəfindən Anadolu Dailiyinə təyin edildi. Daha sonra Muhiddin Tahimiin Sivas qazılığına göndərilməsi isə Baba İshaqın vəzifəsini çox asanlaşdırdı. Ardı »

Dağlıq Qarabağ Müdafiə Ordusu təşkil olunmasından sonra Azərbaycanın irəliləməsi uğursuzluğa düçar oldu. 1992-ci ilin sentyabr-dekabr aylarında ordumuz ciddi müdafiə ilə qarşılaşaraq ağır itkilərlə üzləşmişdi. Sürət Hüseynov öz tabeçiliyində olan diviziyaları Ağdərədə Gəncəyə doğru irəliləməsinə əmr verdi. Orada da qəralaşmayan Hüseynov Bakıda dövlətə qarşı hərbi qiyam qaldırmaq və Elçibəyi hakimiyyətdən devirmək niyyətində idi. Bu və digər səbəblərdən bölgədə baş vermiş uğurlu əməliyyatların davamı olmamış, əksinə geri qaytardığımız torpaqlar da yenidən itirlir. Ardı »

1918 – ci il 26 – 28 may tarixlərində Gürcüstan, Azərbaycan və Ermənistan öz müstəqilliklərini elan etdikdən sonra Ermənistanın daşnak höküməti Naxçıvanı özünə ilhaq etmə siyasəti yeritməyə başladı. Bu zaman Ermənistan İngiltərə və ABŞ – ın hakim dairələri tərəfindən müdafiə olunurdu. Yalnız türk əsgərlərinin bölgəyə göndərilməsi və yerli əhalinin fəal müqaviməti Naxçıvanın ermənilərin hakimiyyəti altına düşməsinin qarşısını aldı. Mudros barışığına (1918) əsasən, Türkiyə öz qoşunlarını Naxçıvandan çıxarmağa məcbur oldu.

1918 – ci ilin noyabrında bölgədə Araz-Türk Cümhuriyyəti yaradıldı. Lakin 1919 – cu ilin əvvəlində Naxçıvanı tutan ingilislər gənc respublikanı tanımadılar, xalqın rəyini soruşmadan Naxçıvan və Şərur bölgəsinin Ermənistan ərazisi olduğunu elan etdilər. Ardı »

Həsən Fərman oğlu Həsənov - 2014-cü ilin 10 iyulunda Ermənistan tərəfindən işğal altında olan Azərbaycanın Kəlbəcər rayonuna gedişində Ermənistan silahl qüvvələri tərəfindən öldürülmüş Azərbaycan vətəndaşı. . Ardı »

Eser və daşnaqlara arxalanan Bakı Soveti İcraiyyə Komitəsi müsəlmanları, o cümlədən azərbaycanlıları əksinqilabçı, Bakı istisna olmaqla Azərbaycanın digər yerlərini isə əksinqilab yuvası elan etmiş, Azərbaycan zəhmətkeşləri arasında böyük nüfuza malik olan müsavatçıları isə əksinqilabı burjua millətçiləri kimi damğalayırdı. Belə antiazərbaycan siyasət 1918-ci ilin mart hadisələrində özünü tam açıqlığı ilə əməli sür’ətdə büruzə verdi.

1918-ci il martın sonlarında türk ordusunun Qafqaz cəbhəsində əməliyyatları gücləndirməsi Bakıdakı daşnaqları və onlara havadarlıq edən bolşevikləri qorxuya saldı. Vahid cəbhədə birləşən bu mənfur qüvvələr vəziyyətdən istifadə edərək Bakıda qanlı 1918-ci il mart hadisələrini törətdilər.

Mahiyyətcə milli soyqırımı olan "Mart döyüşləri" Bakı sovetinə qısa müddət ərzində vəziyyətə nəzarət etmək imkanı Ardı »

"Babayi-Əmir" — həftəlik ədəbi və ictimai-siyasi satirik jurnal.

Haqqında[redaktə]
"Babayi-Əmir" jurnalı 1915-ci il 21 apreldən 1916-cı il 17 oktyabradək Bakıda nəşr olunmuşdur.

Jurnalın redaktoru Əlabbas Müznib, naşiri onun qardaşı Əbülfəz Mütəlliboğlu olmuşdur. Cəmi 65 nömrəsi çapdan çıxmışdır. "Babayi-Əmir" jurnalının nəşrinə "Molla Nəsrəddin" jurnalının böyük təsiri olmuşdur. 26-31-ci nömrələri üçün Əzim Əzimzadə rəngli rəsmlər çəkmişdir. (26-cı nömrəsinədək jurnal rəngsiz çap olunurdu. "Babayi-Əmir"in əməkdaşları arasında M.S.Ordubadi, Əli Nəzmi, Seyid Hüseyn, Ə.Vahid, B.Abbaszadə (Hambal), H.İ.Qasımov və başqaları vardı. Sələfi "Molla Nəsrəddin" jurnalı kimi, "Babayi-Əmir"də də felyeton, satirik şeir və s. janrlardan istifadə edilirdi. "Babayi-Əmir"in səhifələrində mədəniyyət məsələləri, satqın ziyalılar, dini fanatizm əleyhinə mübarizə və sair mövzularda yazılara, Ardı »