Haqqinda.az

Milyon illər bundan əvvəl
Əcdadımız bir daş atıb.
Yer kürəcin fırlanan daş
İndi gəlib yerə çatıb
Başımızı əyə-əyə,
Torpaq üstə düşüb bu daş,
Baş daşımız olub qardaş.
İnsan oğlu söylə görüm,
Nə düşünüb, nə yazırsn ?
Bu daşları nə yozursan ?
Ləngər vuran bu torpaqdan
Olmaya tarix yazırsan ?
Yazma qardaş, yaza-yaza,
Qaza-qaza yer kürəsin
Axır etdiz bizə məzar.
Vallah, indi ..Gor qazmaq da,
Daş atmaq da, olub azar
Babəklərə daş atmışıq,
Nəimiyə, Nəsimiyə
Dinsiz deyib daş atmışıq.
Bu daşlardan min bir tarix,
Min bir xəta yaratmışıq.
Ulu babam Xətai də
Zaman-zaman xəta yapıb.
Qardaşına-türk oğluna
Düşünmədən bir daş atıb.
Ona dəyib fırlanah daş
Böyük Turan torpağına
Zərbə vurub, ləkə salıb.
Qardaşına atdığı daş
Yüz illərlə yavaş-yavaş
Sünnü, şiə adı ilə xəta tapıb.
Tək bu deyil, hansın deyim ?
Zaman gəlib, Əlincədən
Türk oğluna- Teymura Ardı »

Gözləyib, gizləyib zaman sirrini,
Dəyişib dünyanın işi,amalı.
Deyəsən, yetişir qiyamət günü,
Vədəsiz küləklər əsir, Xocalı!

Sərt gəldi fevralın 26 –sı,
Al qana qərq oldu bulaqlarda su,
Qəfildən quruldu bir yurdun yası,
Bir kəsə çatmadı səsim Xocalı!

Od yağdı, el düşdü, küyə, təşvişə,
Nalələr,fəryadlar dirəndi ərşə,
Allah da baxmadı bu haqsız işə,
Titrədik biz əsim – əsim, Xocalı!

Əzəldən əl atıb böhtana, şərə,
Çaqqallar toplaşıb güc gəlir şirə,
Matəmə büründü yurd birdən -birə,
Ötüşdü bir qəmli nəsim, Xocalı!

Nə görüb, nələri çəkməyib başın,
Od tutdu o gecə torpağın, daşın,
Dul qalmış gəlinin gözünün yaşın,
Bəs necə qurudum, kəsim, Xocalı!

Dinmirəm gözümdə gilələnir yaş,
Yadıma düşdükcə o gün, o savaş,
Qız ana itirdi, qardaşı qardaş,
Mən necə kiriyim, susum, Xocalı!

Söyləsəm, bu dərdim dağlardan ağır,
Namərdlər yoluma daş Ardı »

Sinəmdə o yerin dağ havasıdır,
Qaynar bulaqları qaynar qanımda.
Mənim ürəyimin bir parçasıdır
Doğma Şahbuzum da, Naxçıvanım da.

Bir bağban əli var təbiətində-
Dağda çiçəyi bol, bağda barı bol.
O, yaxın dostudur təbiətin də
Yayda günəşi bol, qışda qarı bol.

Mən burdan baxıram bütün aləmə,
Bu yerin qışı da yazımdır mənim.
Axan çaylarına lal sudur demə,
Onlar min nəğməli sazımdır mənim.

Seyr elə Arazı bir yaz səhəri,
Bir tarix dil açır onun səsində.
Bu yerin min dərdi, min də kədəri
Yazılmış Atabəy məqbərəsində.

Yaxşı bax, hər qara qayanın, dağın,
Dibi Zərdüştlərin ocaq yeridir.
O gündən üstündə ana torpağın
Qalan min yağının ləpirləridir.

Biz nöqtə qoymuşuq acıya, dərdə
Ömrü ulduzlardan almışıq indi.
Babamız qəm əkib, qəm biçən yerdə
Çiçəkli bağ-bağat salmışıq indi.

Hanı Qəmküsarın qəm şəlaləsi,
Qəlbində Ardı »

Hələ çiynimizdədir uğurlu əlin sənin
(ulu öndərimiz H.Əliyevin əziz xatirəsinə həsr olunur)

Ömrün şirin bir nəğmə
Həyatın tarix dərsi.
Belə ömür yaşamaq
Arzusudur hər kəsin
Qoy bu tarix dərsini
Bütün cahan oxusun
Azərbaycan dinləsin,
Azərbaycan oxusun.
Azərbaycan oxusun
Dastanlara sığmayan
Bir ömrün nəğməsini
Azərbaycan oxusun
Bu ömrün 80 illik
Hünər səlnaməsini.
Azərbaycan dinləsin
Ulu haqqın səsini.
Bu səs sənin səindi
Səslənir qulağımda
Quran ayəsi təki.
Bu səs sənin səsindi
Oxuyur dodağımda
Zəfər nəğməsi təki.
Bu səs sənin səsindi
Titrədir salonları
mərmi zərbəsi təki.
Yenə səni dinləyir
Vətənin, elin sənin.
Hələ çiynimizdədir
Uğurlu əlin sənin.

Sən dağa arxalandın
Dağ sənə arxa durdu.
Sən haqqa arxalandın
Haqq sənə arxa durdu
Sən xalqa arxalandın
Xalq sənə arxa durdu.
Arxası dağ olanın
Gücü tükənməz dedin.
Araxası haqq olanın
Çırağı sönməz dedin.
Arxası xalq olanın
Bayrağı enməz dedin.
Yolumuza nur saçır
Ömür məşəlin sənin
Hələ çiynimizdədir
Uğurlu əlin səni.

Bu qurub yaratdığın
Dövlət yaşadar Ardı »

Collerindir sen
Her yerin gulsen
Sen ne gozelsen
Ey ana veten

Bagdir ekindir
Her bir bucagin
Gizil tekindir
Senin torpagin

Qelbim canimsan
Ey ana yurdum
Isti qoynunda
Sen yuva qurdum Ardı »

Vətən mənim bu günüm,
Sabahkı toy-düyünüm.
Haqqım var ki, öyünüm
Azərbaycan deyəndə.
Ürəklərdə döyünüm,
Azərbaycan deyəndə.
“Hər ölkəyə, hər elə,
Olsun hörmət”, deyirəm.
“Vətənindir, vətənin,
İlk məhəbbət”, deyirəm.
“Onun şöhrət tacıdır,
Şe’r-sənət” deyirəm.
Mən vətənə, “Füzuli,
Abbas Səhhət” deyirəm!
Mən vətənə, “Sabiri
Doğan qeyrət”, deyirəm!
Mən vətənə, “Üzeyir,
Müşfiq, Səməd”, deyirəm!
“Günəş kimi müqəddəs
Bir həqiqət”, deyirəm,
Azərbaycan deyəndə.
“Dünya məni dinləsin,
– Diqqət, diqqət!”,
deyirəm.
Azərbaycan deyəndə!
Azərbaycan deyəndə,
Ləpələr şairləşir.
Anaların bətnində,
Qara gözlü körpələr
Pələngləşir şirləşir.
Azərbaycan deyəndə,
Müdrik qocalar kimi
Dağlar da fikirləşir.
Azərbaycan deyəndə
“Haralısan?” sualı,
Verənlərə ar olur.
Qeyrətlilər birləşir,
Qeyrətsizlər xar olur
Azərbaycan deyəndə!
Dostdan sovqat, muştuluq,
Düşməndən bac alaram,
Azərbaycan deyəndə!
İşıq sütunu kimi
Sabaha ucalaram,
Azərbaycan deyəndə!
Körpüləri, səddləri
Sinəmlə parçalaram.
Sərhəd məftillərində,
Bu kobud əllərimlə
Bir muğamat çalaram,
Azərbaycan deyəndə!
Azərbaycan! – Bu nida
Qayaları silkələr.
Sal daşların köksündə
Çiçək bitər, gül bitər.
Azərbaycan deyəndə,
Təbim coşar, sel gələr,
Sanma şöhrət pərdəsi,
Ürəyimi kölgələr,
Azərbaycan deyəndə.
Gözümdə doğmalaşar
Bütün xalqlar, ölkələr,
Azərbaycan Ardı »

Nəhayət, xilas oldun zülmət səmadan,
Ulu Öndər qurtardı səni bəladan,
Əmanətsən bugünə Heydər babadan
Yaşa, var ol hər zaman, Azərbaycanım!

Yaşayır o şərəfli, müdrik siyasət,
Pozulmayıb vətənə, xalqa sədaqət,
İnamlı əllərdəsən, güclüsən əlbət
Yaşa, var ol hər zaman, Azərbaycanım!

Göz dağıdır düşmənə Ramil tək igid,
Dastanıdır dillərin Mübariz, Fərid,
Uğrunda candan keçib, oldular şəhid
Yaşa, var ol hər zaman, Azərbaycanım!

Abadlaşır günbəgün sənin hər yerin,
Bəzəyidir hüsnünün mavi Xəzərin,
Gözəllikdə taysızdır paytaxt şəhərin
Yaşa, var ol hər zaman, Azərbaycanım!

Parlaq inkişafdadır incəsənətin,
Artırıbdır dünyada muğam şöhrətin,
Nüfuzlu yarışmalar olur qismətin
Yaşa, var ol hər zaman, Azərbaycanım!

Açılmış idmanınçün geniş bir cığır,
Zəfər sənə məxsusdur, sənindir uğur,
Yüksələndə bayrağın duyulur qürur
Yaşa, var ol hər zaman, Azərbaycanım!

Yaxınlaşmasın sənə qüssə, qəm – kədər,
Cavan müstəqilliyin görməsin zərər,
Gəlməsin Ardı »

Neçə yol doğranmışam,
Neçə yol biçilmişəm.
Qismətim yada qismət,
Ayaqda kiçilmişəm,
Vətən, bağışla məni.

Haqqımı istəmişəm,
Dilimə dağ basılıb.
Boynumun kündəsindən
Qalmışam mən asılı,
Vətən, bağışla məni.

Çoxum əlimdən gedib,
Gözüm azın dalında.
Ömrümü əritmişəm,
Namərd qilü-qalında,
Vətən, bağışla məni.

İldırım yandırmayıb,
Od almışam içimdən.
Yollar cana gəlibdir,
Yurddan-yurda köçümdən,
Vətən, bağışla məni.

Dünən kütümü yeyən,
Bu gün özümə hürür.
Əlimə yetişəni,
Məndən qabaq götürür,
Vətən, bağışla məni.

Ağlım özümə qənim,
Ürəyim səngərimdir.
Qövr eyləyən dərdimin,
Rişələri dərindir,
Vətən, bağışla məni.

İldırım sındıracaq,
Bir gün sükut buzumu.
O vaxt qan tutacaqdır,
Yanan qartal gözümü,
Vətən, bağışla məni. Ardı »