Haqqinda.az

VAYDIR ƏKDİYİNİZ
Ey cibi dolular, ürəyi boşlar,
Ey sərvət dəlisi, köhnə naxoşlar,
Ey qeyrət damarı kəsik gədalar,
Peysəri qatbaqat iddialılar,
Görən, olacaqmı sümürdüyünüz
Bu millət qanından doyan
gününüz?
İp həmən o ipdir, halqa o halqa
Köhnə yolunuzla getdiniz yenə.
Qismətə şükr edən bu yazıq
xalqa
Ümid yedirtdiniz çörək yerinə.
Sizin bir haqqınız, xalqın min
haqqı,
Yoncanı gözlədik, bitmədi yazda.
Sizin yediyiniz millətin haqqı,
İlişib qalmadı boğazınızda.
Yeyin tısqırınca, yeyin ölüncə,
Bu millət əriyib çöpə dönüncə.
Ümid yeyə-yeyə hələ gözləyir,
Bu millət götürür hər cür zilləti.
Hələ ki, dinməzcə o, ümid yeyir,
Siz də bala-bala yeyin milləti.
Millətin qanıdır sərvətin, varın,
Siz öz kefinizdə, məmləkət darda.
Gecələr çadırda ac yatanların
Payını uduzun kazinolarda.
Millətin başına çatı salanlar
Nə insaf tanıyır, nə mürvət anlar.
Gözünüz doymadı dünya
malından,
Siz ey susadıqca duz yalayanlar.
Bu qədər nəfs Ardı »

Hanı dəlilərin, a nənəm Nigar,
Namərdlər doğuldu bu zəmanədə.
Dədəsi kor olan qoç koroğlular
Özləri kor oldu bu zəmanədə
Alı dədəmizin gözü kor oldu,
Çağdaş gədələrin özü kor oldu.


Törədi Koroğlu dəlilərindən
Savadlı, bilikli "ağıllılar" hey.
Bu ağıl hünərə deyil, bəs nədən
Kölə ehtiyata səcdə qılar hey?


Vaxtın havasına baş əyən ağıl
Hava bürosudur, o, ağıl deyil.
Sabahı bu gündən bəlləyən ağıl
Bilikdir, arzuya, eşqə yol deyil.
Onlara özgəsi hamıdan yaxın,
Onların özləri özünə özgə.
Bəli, hər şeyi var "ağıllıların",
Mərdlikdən savayı, qeyrətdən özgə.


Elə hey deyirsən: - "Fərasətimiz
Çatışmır, ağıllı olmalıyıq biz".
Sən ağıl deyəndə nəyi deyirsən?
Məni əyən ağlı istəmirəm mən.
Həmişə danışdıq yerli-yataqlı,
Niyə azalmadı bir dərya dərdim?
Bizi ehtiyata çağıran ağlı
Bir çimdik qeyrətə dəyişdirərdim.
Qeyrət azadlıqdır, bu amal üçün
Qeyrət addımlayır Yer kürəsini.
Qeyrətdir Ardı »

Ömür başdan-başa beşikdən qəbrə
Həyatın sevinci qəmi deyilmi
Ölüm bir ömürlük iztirabların
Ağrının acının sonu deyilmi?

Keçir məqamlar da gündə yüz əldən
Hansı əldir pozan düzəldən
Sənin güvəndiyin dünya əzəldən
Akilən bikilən zəmi deyilmi?

Ayaqlar altında yer oldu torpaq
Sirrini məğzini bilmədik ancaq
Tapdaq etdiyimiz bu qara torpaq
Əbədi mənzilin damı deyilmi Ardı »

Seadet ne demek?..-bu sualla men
Özümü çox yordum tapa bilmedim.
Seadet ne demek?..bir telebeyken,
Mektebi axıra vurmaqdır,-dedim.

Mektebi bitirdim,işe de girdim,
Seadet bumudur?Yox,bu deyilmiş!
Böyük dahileri oxuyub,gördüm
Çoxları sevgini seadet bilmiş.

Sevdim! Gece-gündüz yandım şam kimi
İztirab..göz yaşı..min qan,min qada.
Tapmadım yene de seadetimi,
Eşqin ezabları şirin olsa da..

Evlendim,hesrete son qoymaq üçün,
Qurtardı o şirin iztirablar da.
İndi de qayğılar artdı günbegün,
Dedim:-Ay seadet,hardasan,harda?

Seadet üfüqmüş..el çatmaz ona,
Aydın görünse de o bize genden.
Arzular sığışmır onun yoluna,
Senden uzaqlaşır yeridikce sen.

Seyr edib yaxını,gah da uzağı,
Bir az seçe bildim qaranı ağdan.
Yaxşı görmek üçün uca bir dağı,
Gerek sen baxasan ona uzaqdan.

Evlendim..hicrana son qoymaq üçün,
Qurtardı hesret de,xoş intizar da.
İndi de qayğılar artdı günbegün,
Dedim:-Ay seadet,hardasan,harda?

Belke de seadet ele budur,bu:
"Hardasan,hardasan,gel-gel"-demekdir.
Belke de seadet ömrümüz boyu
Neyise Ardı »

Öz-özümü mənəm çəkən çarmıxa,
Nə biləydim, hökmü
verən qədərmiş.
Öz içimdə hakim ilə
vəkilin
Gecə-gündüz çəkişməsi hədərmiş.
Çox düşündüm: nədir
qəsdim, niyyətim?
Hara çəkir görən məni
fıtrətim?
Bu dünyadan mənim
payım, qismətim
Sevincimdən oğurlanan kədərmiş.
Mən baxmadım nə yada,nə həmdəmə,
Nöqsanımı faş elədim
aləmə.
Hey danladım öz-özümü...
heç demə,
Mərdliyim də etirafa
qədərmiş...
Vicdanımdan sordum:
nədir etiraf?
Cavab verdi: bir tövbədir etiraf.
İndi bildim, əməlsiz bir etiraf
Günah kimi nöqsandan da betərmis.
31 dekabr, 1998 Ardı »

Səbəb axtarma
Neynim otuz illik məhəbbətindən,
Son illər yüz dəfə sən dönə bildin.
Səni yalvarışla qaytarmışdım mən,
Sənsə dönməyinlə öyünə bildin!

Bunlar nə deməkdir ?
Bir düşün sən də.
Ölüb məhəbbətin məhəbbətində

Neçə yol küsüşdük...
Küsüşən anda
Barışmaq istədim, əyilmədin sən.
Mən öz qələbəmə peşman olanda,
Sən öz qələbənlə fərəhlənmisən.

Gəl səbəb axtarma, ürəyin bom-boş.
Bunu məndən gözəl bilirsən yəqin.
Səbəb sevgisini çoxdan unutmuş,
O səbəb axtaran qəldbindir sənin! Ardı »

Ozum ozumden,
Bir daha ayrilib hacalanmayim.
Geceler yatiram bir fikirle men;
Seni dushunmeyim seni anmayim!….

Bu ele qaygiki,bu ele qem ki,
Azdirar yuz illik yolundan seni,
Seher de, axsham da duhsunurem ki,
Gerek dushunmeyim hehc zaman seni.

Unudar fikirde,xeyalda tekce
Unutmaz urekde seven-seveni.
Men ozum-ozume unut dedikce,
Ozumu unudub tapiram seni….

<>-deyirem,ancaq ne fayda,
Yadimdan cixmamish dushursen yada!
Eshqimin Odunu sondure bilmir,
Qezebim sel kimi ashib dashsada Ardı »

Sevdinse…Beş il, on beş il nedir,
Bütün ömrün boyu gözleyeceksen.
Ne boyda zülm etse sevgili sene,
Sevdinse…"her zülme döz",- deyeceksen.
Sevdinse…Kölgeye dönüb her zaman
Sen onu her yerde izleyeceksen.

Sevdinse…qem içib, derd udacaqsan,
Onu unutmağı unutacaqsan.
Zererin xeyirdir, xeyirin zerer,
Sevdinse…Günahın içinde haqsan.
Onu unutmağa çalışsan, eger.
Sen özün özünü unudacaqsan.

Sevdinse…qanqalı gül bileceksen.
Her esen yarpağa kövreleceksen.
Sevdinse…ne dünen, ne de bu günsen,
Sevdinse…hemişe sen geleceksen.
Sevdinse…bir ömrün ilk sabahısan,
Dünyanın en böyük xeyirxahısan Ardı »