Od bir gün suyu görmür uca dağların ardında sevdalanmış onun dəli dalğalarına.
esebi esebi qayalara vuruşuna,
ürəyindəki duygulari demiş suya:
Gəl sevdalım ol, həyatıma məna verən möcüzəm ol .
Su dözə bilməyib odun gözlərindəki istiliyə al demib;
Ürəyim sənə hədiyyə ...
Sarılmış odla su bir-birlərinə möhkəmcə, qopmayacaqcasina ...
Zamanla su, buxar olmağa, od, kül olmağa başlamıb.Ya özü yox olacaqmış, ya eşqi ... Başdan alınlarına yazılmış olan taleyi də ürəyindəki kədəri də
alıb getmiş uzaq diyarlara su ...
Od qezeblenib, od yandırib meşələri ...
Axtarib suyu diyarlar boyu, günlər boyu, gecələr boyu Bir gün gəlib, suya çatib yolu. Baxib o duru gözlərinə suyun,
bir az incik, bir az esebi. Və o an anlayib; eşqin bəzən getmək olduğunu.
Amma getmənin itirmək olmadığını ....
Od dayanib, susmuş, sönmüş eşqiylə.
o vaxtan beridir ki:Ateş sudan,
su ateşten qaçar olub..Odun üreyini sadece su, Suyun üreyini sadece od alır olub...
Tarix: 19.11.2013 / 04:09 Müəllif: Akhundoff Baxılıb: 59 Bölmə: Sevgi varmı?