Sonunun gelmesinden qorxdugum romanin sonunu ozum getirdim. Oxuyarken suallarla bawlayan,vergullerle davam eden,noqtesini ise ozum getirdiyim eser idin. Konul evimin ta bawinda durarken indi ise o evin qapisinin kendarinda gorurem,en yuksekde iken en awagiya enmeyi sen secdin. Bunu nece bacardin bilmirem. Sen 1 zaman gezdiyin torpaqda yeriyen men,indi ise o torpaqda surunen sen. Bir vaxtlar o gozlerde olum bele wirin iken,indi wirin olan heyatda menasizdi. Duwunurem senmiydin meni inciden,yox menem ozumu inciden. Senmiydin meni heyatdan bezdiren,yoxsa meniydim menasiz heyatdan getmek ucun seni behane eden. Senmiydin gunduzlerimi gece eden,yoxsa meniydim geceleri sevdiyimcun gunduzleri gormeyen. Bilmirem senmiydin yoxsa men mene her weyden el uzduren. Amma cox sag ol. Sag ol ki icimdeki seni menden tez oldurdun ve senden son isteyim geriye donme. Menim ucun olmusen bir daha olme. Sen yoxlugunda var olan,varliginda unudulan birisen. Yaxwiki heyatimdan gec olmadan getdin. Bunun ucun sene tewekkur!
Tarix: 19.11.2013 / 04:09 Müəllif: Akhundoff Baxılıb: 191 Bölmə: Sevgi varmı?