Bir gün müəllim bizə bir tapşırıq verdi. "Sevdiyiniz bir
adamın yanına gedin və ona sevdiyinizi" deyin.
Ürəyimdə müəlliməyə güldüm və "inşaya ad
tapmadı!" deyə düşündüm. Məktəbdən evə
dönəndə ,bütün yol boyu bu haqda düşündüm axı
mən bu sözü kimə deyə bilərəm?! Evə gələndə birdən
ürəyimin səsinə qulaq asdım və elə o vaxtda? kimə
“səni sevirəm” deyəcəyimi xatırladım.2il öncə anamla
aramızda bir mübahisə düşmüşdü və o vaxtdan
demək olar ki,aramızda inciklik vardı. Evə daxil
oldum,gözəl bir qoxu gəldiyini və anamın
mətbəxdə,qızıll əlləri ilə bizə axşam yeməyini
hazirladığını anladım.Mətbəxin qapısını açdım və
anama yaxınlaşdım,anam mənə “salam” verdi amma
mən eləcə anamın gözlərinə baxdım və dedim:
“Ana,mən səni sevirəm” Anam sanki birdən-birə
başqa bir insan oldu.Üzündəki buludlar boşalmış və
ağlamağa başlamışdı.Sonra qollarını açdı və məni
qucaqlayaraq: “Mən də səni sevirəm,əziz
qızım .Ancaq bunu heç vaxt dilimə gətirə bilmədim”:
dedi. 2gün keçdi anam infarkt keçirtdi və tezliklə onu
xəstəxanaya çatdırdılar.İndi isə anam ölüm
ayağındadır və xəstəxanadan çıxıb-çıxmayacağı
məlum deyil. Əgər mən anama olan sevgimi ifadə
etməsəydim,indi onun xəstəxanadan çıxmağını
gözləyəcəkdim. Kim, bilir bəlkə də bu sözü bir dəfəlik
ürəyimdə saxlayacaqdım..
Tarix: 19.11.2013 / 04:09 Müəllif: Akhundoff Baxılıb: 70 Bölmə: Sevgi varmı?