Haqqinda.az

can yoldaşım

biricik sevgilimin hayatıma girişiyle herşey değişti bi anda.. ondan nce birini çok sevdiğim sanmıştım ama sadece alışkanlıkmış bu meğer.nasıl başladı bu hikaye ben bile anlamadım. üniversite birinci sınıfta pek iyi olmayan bi arkadaşlığımız vardı. birbirimize çok sempati duyuyordk bunu herkes görüyordu ama ikimizde farklı insanların arasında vakit geçirmekten hoşlanıyorduk.onun çevresindeki insanları pek doğru bulmuyor onun o insanlarla nasıl arkadaşlk yaptığına anlam veremiyordum. ben onunla çok samimi olmadığım için onu uyarmaya cesaret edemiyordum ama bilmediğim bi sebepten ötürü çok üzülüyordum onun bu haline.. allahtan ki bikaç arkadaşım onu bu arkadaşlık ortamından kurtarmak için onunla konuşuyolardı. oda bunun farkındaydı ama nedense bir türlü o ortamdan kopamıyordu. bunları düşünerek bi seneyi geçirdik. ikinci sene herşey daha güzeldi. artık o insanlar ile takılmıyor ve onunla daha çok vakit geçirme imkanı bulabiliyordum. onunla konuşmak gezmek birşeyler yapmak beni çok mutlu ediyordu.. ama asıl hikayemiz onun numarasını almamla başladı.. bunu nasıl yaptım hala aklım almıyo ama demekki insanın aşktan gözü gerçekten kör olabiliyomuş. bigün bi dersimiz erkene alınmıştı ve bana sitem etmişti o dese geç kaldığı için bende fırsat bu fırsat numarasını istemişti. sanki biraz tereddüt eder gibi olmuştu bu yüzden bozumuştum numarasını verdi ve ben okuldan çıkmak için hazırlanmaya gitmiştim. ne cesaretse bendeki ona beni bekle dedim çıkarken.. çabucak hazırlanıp çıktım. beni bekliyordu. eve birlikte gittik numarasını almıştım ama mesaj atmaya cearet edemiyordum. bir hafta geçti ve erkene alınan ders saati gelmişti ben yine fırsatı değerlendirerek ona mesaj attım. ama ismimi yazmadım. oda bana kimsiniz tanıyamadım diye mesaj attı bende söylemedim.. keşke söyleseydimde o an o kadar sinirlenmeseydim.. bana saymadığı kız ismi kalmamıştı yaa. sonra sen misin dedi bende nihayet tanıyabildin dedim baştan beri biliyordum sadece kızdırmak istedim dedi.. o an anlma verememiştim ama gerçekten çok kızıp kıskanmıştım.. bu mesajla başladı herşey hiç telefon elimden düşmüyordu okula birlikte gidip geliyor okul dışında hep birlikte takılıyorduk. sonra bi gün ben uzun yola çıktım onun memleketine fkat o gelemiyordu ben kuzunime gidiyordum. o çok üzülmüştü o yokken oraya gidiyorum diye..haftasonu boyunca hep mesajlaştık yine ona ilk derse gelcem diye söz vermiştim eve döndüğümde o kadar yorgundumki uyuyakalmışım. diğer derse gittiğimde bana biraz bozulmuştu çünkü sadece benim için girmişti o derse normalde girmiyorduk..akşam çıkışta birlikte eve döndük tam evimin önüne geldikeve gitce biraz dolaşalım mı dedim. neden bilmem ayrılmak istemiyordum ondan. kısa sürede ona karşı duygularım o kadar değişmişti ki ama ben bu duygulara isim koyamıyordum. sadece eğleniyorum diye düşünüyordum. oysa daha büyük bi kıpırtıydı bu ondada görüyordum bu değişikliği bundan cesaret alarak çok şımarıyorum.. onun yanında kendimi çok iyi hissediyordum. bana ok güzel şeyler öğretiyor onunla doğruyu güzeli buluyordum. o gece karanlık sokaklarda onunla yürürken elimden defteri aldı çünkü defterimin arkasında onunla ilgili birşeyler yazıyordu. o an öyle bir olduki kolum koluna dolandı kol kola girmiş gibi olduk. bi an durdu kolumu kolunun arsına sıkıştırdı ve bana dönüp kolun orda kalsın dedi.. ikimizde şok olmuştuk. nasıl söyledi hala şaşıyor.. karizmayı çizdirmiş kendi tabiriyle. oysa ona kendimi bırakmamın en büyük nedenlerinden biri bu.. bu lafa tav oldum ben.. o gece beni eve bırakma vakti geldiğinde bana sürekli çok konuşuyorsun bak bişe sölicem hiç birşey söyleyemeyip kalakalacaksın diyordu.. bende söyle ya ne olacak falan diyordum.. nerden bileyim bana hayatımın en güzel ama en zor cevap verilecek sorusunu soracağını.. ben kaşınmıştım ama... YANINDA NE OLARAK BULUNMAMA İSTİYORSUN.. ben kalakaldım.. sen git ben sana mesaj atarım diyişimi hatırlıyorum. o ise ısrarla olmaz gözlerime bakıp söyliceksin diyordu. utangç olduğumu ona anlatmaya çalışıyordum. aslında cevabını oda bende biliyorduk ama o inatla gözlerine bakıp söylememi istiyordu. bi şekilde onu ikna edip kapımın önünden zarzor yolladım. o gece mesajda ona sevgilim olarak hayatımda olmanı istiyorum dedim. bunu pek kabul etmedi çünkü gözlerine bakıp söylememi istiyordu hala.. ertesi gün biraz erken çıktık evden buluşup biraz dolaştık.. konu yine gözlerine bakmaya gelmişti.. ve ben en sonunda gözlerine bakıp SENİ SEVİYORUM dedim.. yanyana yürüyorduk bayılacak gibiydim çok heyecanlıydım..benim elimi tutmak için sarfettiği çabayı hiç unutmuyorum.. çok komik benim sevgilim ya.. çok hamaratım diye lafa girdi on parmağımda on marifet dedi ve lafa başladı.. saydığı şeyleri hatırlamıyorum bile heyecandan ama birini hiç unutmadım.. çok güzel el tutarım (: bak göstereyim.. o an bayılcam sandım sanırım gittim geldim (: sonra bir karar aldık bu ilişkinin sınıfta pek duyulmasını istemiyorduk. gerçi bu çok uzun sürmedi zaten biz sevgili değilken bile insanlar soruyordu aranızda ne var diye.. sanki bütün sokaklar bizimdi el ele hiç birşeyden çekinmeden dolaşıyorduk o kadar mutluydumki onun yanında.. halada öyle gel zmaan git zaman herşey çok ciddiye bindi. kimseden saklayacak birşeyimiz yoktu artık. birbirimizi seviyorduk ve ileriye dönük bir ilişki düşünüyorduk.. hala öyle tabii şimdi herşey bizim için daha ciddi. ilşler ciddiye binince herşey tozpembe olmuyo tabi. birçok sorunla karşılaştık ama bunlar bizi asla ayrılığa sürüklemedi. bir kez bile ayrılmayı düşünmedik. bu kendimize verdiğimiz ceza olurdu ancak. onunla yaşamak o kadar güzelki.. şimdi yanımda değil. o memleketinde ben memeleketimde.. onun kalbi bende benim kalbim ondan.. yüzüklerimizde parmağımızda.. çocuklarımızın ismi bile belli.. kız olursa berfin erkek olursa berat (:
ne olursa olsun biliyorumki biz birbirimiz olmadan yaşayamayız. onsuz nefes almak diye bi cümle yok lügatımda. sevdamızın büyüklüğünü rabbim görüyor. bizi ayırmak isteyenleride grüyorsun rabbim sen. bi hesap günü var. onlar bu hesabı nasıl vereceklerini hiç düşünmeden yaşıyorlar. ama onlarda görecek ayrılamayız biz iki bedende tek ruhuz.. kalbimiz bir bizim ben olmadan o, o olmadan ben nefes alamam..
rabbim sana yalvarıyorum onu benim kaderime yazdığın gibi silme hep hayatımda kalsın. bize evlilik bereketini göster hayalimizdeki çocukları kucağımıza almayı nasip et..
sevgilim burdan sana sesleniyorum hergün duyuyorsun biliyorum ama sen her duyduğunda ilk defa duyuyormuş gibi heyecanla dinliyorsun.. bende söylerken hala o ilk günkü gibi heyecanla öylüyorum seni seviyorum sevgilim hatunun seni çok seviyor.. bu hikayeyi çocukalrımıza anlatacağımız günü hayal ediyorum. dünyaya duyurma fırsatı bulmuşken dilim döndüğünce kısacık anlatmak istedim.. SENİ ÇOK SEVİYORUM

papatya prensesin