Haqqinda.az

başaramadık...

ben 2003 te bir köye öğretmen olarak tain edildim oraya gittiğimde ilk ne yapacağımı düşündüm iletişim araçları yoktu tel yok net yok hiç bir eşy yoktu orda çok sessiz bir o kadrda ürpertici bi köydü ben ve amcakızım o köye gittiğimizde ilk ben çok ağlamıştım ama herşey çok değişti tabi. ilk münübüste indik ve mutarıon evine gittik, bizi bi eve yerleştirdi bayansınız diyerek bizim ayrı evde kalmamızı istemediler, böylece bizde bi eve yerleştik kuzenim evden çıkmazdı ben ise onlarla ahıra olsun tarlaya olsun heryere giderdim heryere, o kaldığımız evde bir genç vardı ilk gördüğümde o kadar nefret eiyordum ki anlatamam hep tartışırdık. hoşuma gitmiyordu bir gün beni merkeze o getirdi aynı gün içerisinde köye geri dönecektik fakat gece saat 11 30 da yola çıktık arabayı ben kullandım ve arabanın bozuk olduğunu bilmiyordum. direksiyon başında başım dönmüştü ve ona vermek için stop ettim fakat araba çalışmadı sonradan ve biz onunla sabaha kadar arabada kaldık arabanın bozulduğu yer o kadar ki karanlıktı ve o kadar korkunç sol tarafta dere vardı diğer taraftada çok yüksek ağaçlar ve çok kötü rüzgar vardı. böyle birbirimizle konuştuk sabah 7 ye kadar ama o akşam ona aşık olmuştum. zaman geçtikçe ona daha kötü bağlandım ve artık biz geceleri yatamaz olduk herkes yattıktan sonra gizlice çıkardık köyü dolaşırdık herşeyi yapardık herşey... bir ve o kişi maddi durumdan çok zorluklar çeken biriydi işi gücü yoktu bizim evlenmemiz imkansız deiler yavaş yavaş millet duyuyordu yorumları hep negatif olmuştu. benim ailem onu asla istemezlerdi o yüzdne hiç ses çıkaramadım anlatmadım aileme onun aileside yavaş yavaş öğrenmişti ve onalrda karşı çıkmıştı. bir akşam karar aldık onların arabasına binip kaçacaktık fakat bu farklı bi plandı. arabayı yakacaktık ve onalr bizim içinde olduğumuzu düşüneceklerdi içine bir kaç kemikte atıcaktık ve ordan hızlıca kaçacaktık avrupaya. ama ertesi gün bana gelen haber çok kötü sarstı beni babam kalp krizi geçirmiş ve dönmek orunda kaldım işimi bıtraktım orda döndüm iki hafta sonra döndüğümde o kişiyi başka bi kızla zorla nikahlmışlardı ve kızı karşımda görünce şook oldum ağzımdan tek kelime çıkmadı sadece tebrik ettim ve arkama bakmadan eşyalarımı alıp kendimi merkezde buldum...onu hala unutamadım çok seviyorum hemde çok çok ama 3 yıldır görmüyorum sesini nefesini çok özledim.. şuanda başka biriyle beraberim ona saygım var anlayışım var belki bana unutturur dedim ama ona her dokunduğumda diğerinin hayaliyle yaklaşıyorum bu ne derece doğruı olduğunuda bilmiyorum ama bildiğim tek şey hayt koskoca bir yalan bizlerde o yalanın yalancı insanlarıyız...