ah acılar hhiç bitmeyen
kimse bu kadar acı çektirmemişti bana nefes alamıyordum bu şehirde gitmek istiodum yapamaıodum gidemiodum engel oluyodu bana bu şehirden gitmek belkide küçüklüğüm koyuyordu gimeme ewt küçüklüğüm henüz 14 yaşındayım ve yaşamak istemiorum bu kadar acıyı çekmek çok zor dayanamıorum bu aşk acısı da neymiş böle ne kadar koyuyo insana biliom başı sıkıcı oldu ama anlatcağım hikaye bi gerçek kendimi bildim bile onu seviodum daha yaşımın küçük olmasına rağmen aşık olduğumu hissediodum başta bunlar eğlenceli geliodu ama sonra her akşam onu düşünmeye başladım annemler babamlar ya aklımdan geçöenleri okurda bana kzıarlar die korkuodum ailemde tanıodu onları aile dostuyduk hemde aynı sokakta çocukluk işte onlar odada yokken her düşüncem oydu onsuz yapaıyor yapamıcaktım ama artık dayanamıodum bu acıya 7.sınıfta çıkma teklifi etmişti o an o kadar mutlu olmuştum ki ama ne bilim daha çk acı çekceğimi tekelifini kabul ettim ççk mutlu geçiodu günlerim her an yanyana telefonda ama gün geçtikçe bunun ilgisi azaldı ve bnden ayrılmak istedi bnde hyr diemedim gururumdan bilmiom ki aşkta gurur olmas orda ona hyr gitme seni seviom demem gerekiodu yapamadım diemedim arkadaşlarımı mutluyum banane ondan onsu daha iim dedim ve bi damla gözyaşı dökmedim arkasından o kadar sevmeme rağmen ondan sonra sevmm dedim ama yine sevdim o da bni sevmedi yada bana çk yakın davrandı die onu secdiğimi düşündüm şiir yasıom bütün şiieler ona herkese başkasını sevdiğimi söedim çocuk bnden hoşalanıodu ama bn hala o lanet olacısını seviom aahhh bu aşk acısı
Tarix: 19.11.2013 / 04:08 Müəllif: Akhundoff Baxılıb: 330 Bölmə: Sevgi varmı?