"Sevginin sözünü edənlər ilə sevgini həqiqətən yaşayanlar arasında nə fərq vardır?"
"Baxın, göstərim" .
Bir gun bir mudrik bir süfrə hazırlamış. Sevgini dilindən salmayan, amma dildən könülə də endirməyən kəsləri çağırmış bu süfrəyə.
Hamısı yerlərinə oturmuşlar.
Deyərkən, qablar içində isti şorbalar gəlmiş və arxasından da ‘dərviş qaşığı' deyilən bir metr boyunda qaşıqlar.
Mudrik:
"Bu qaşıqların sapının ucundan tutub elə yeməlisiniz" deyə bir şərt də qaçmış. "Elə qaşığın çuxur qisiminə yaxın yerdən tutmaq yox."
"Yaxşı" demişlər və şorbanı içməyə girişmişlər.
Lakin o da nə?
Qaşıqlar uzun gəldiyindən, süfrədəki heç kim heç cür töküb axmaqdan apara bilmirmiş şorbanı ağızına. Ən sonunda, baxmışlar bu iş olmur, imtina etmişlər şorbadan. Eləcə, aç aç qalxmışlar süfrədən.
Onlar süfrədən qalxdıqdan sonra, Mudrik:
"İndi də sevgini həqiqətən bilib yaşayanları çağıraq yeməyə" demiş.
Üzləri işıqlıq, gözləri sevgiylə gülümsəyən işıqlı insanlar gəlmiş oturmuş süfrəyə.
Mudrik:
"Buyurun baxaq" dəyincə də, hər biri uzun boylu qaşığını şorbaya salıb qarşısındakı qardasina uzadıb içmişlər şorbalarını.
Beləcə hər biri digərini doyurmuş və özü də doymuş olaraq şükr içində qalxmış süfrədən.
"Bax bele " demiş Mudrik. "Kim ki həyat süfrəsində tək özünü görər və doymağı düşünsə, o aç qalacaq. Və kim ki, qardaşını düşünər də doyursa, o da qardaşı tərəfindən doyurulacaq şübhəsiz. Bunu da unutmayın ki, həyat bazarında alan deyil, verən qazanclıdır hər vaxt."
Tarix: 19.11.2013 / 04:08 Müəllif: Akhundoff Baxılıb: 71 Bölmə: Sevgi varmı?