Azərbaycan prezidentinin qızı, Heydər Əliyev Fondunun vitse-prezidenti Leyla Əliyevanın “Dostlar” adlı şeirini təqdim edir:
Dost bir, ya iki-
Bunu deyib aqillər.
Dünyaya gələn gündən,
“Sən dost qazan” deyiblər.
Qəm-qüssəyə batanda,
Dostlar çatıblar dada;
Qısalar yaman günlər,
Dost çatarsa haraya...
Ey dostum, şəkk eyləmə
dostunun dostluğuna;
Şübhə dediyin şeyin
sonu yoxdur dünyada...
Qəhqəhə çək, qəlbən gül,
Lap dişlərin ağarsın,
Təki ürəklərdəki,
Şübhələri dağıtsın...
Dost sənə həsəd çəkir,
Yalan-palan danışır? –
İndi onu görməyə
Heç sən də şad deyilsən
amma bunu da bil ki,
O da düşünür elə. –
Elə hey gileylənir:
“Suçun böyüyü səndə”...
Axşam televizora,
baxırsınız birlikdə,
Onda böyük ekrandı,
Kiçik ekranlı səndə...
Ancaq sənin yerin başqadır-başqa,
Altında kreslo, yerinsə başda...
Əsası odur ki, birgəsiz-birgə
Qəm-qüssə yox olar gülsəniz birgə.
Maşında əylənin lap səhərəcən,
Vay, problem çıxdı:
“Bu nə deməkdir?
sükan dostumdadır,
məndə olsaydı...” –
Tacın olmasa da, özünü şah say,
Ağayana otur, qaldırma haray...
Futbol oynayırsız stadionda,
Ayağın sınsa da, topa yiyələn..!
amma görəndə ki, dost pərişandır,
Həyatda axsayır, sənə möhtacdır
Əlindən bərk yapış, sən yanında qal.
Dost bir olar, ya iki,
Dostluğa dəyər verək,
Şad-xürrəm yaşamaqçun,
Hər bir kəsə dost gərək.
Heyif ki, bu həyatda,
Bir şeyin əlacı yox –
Ürəklərdə yurd salan,
Xıltı silib süpürmək,
Şəkk-şübhəni yox etmək...
Tarix: 27.01.2015 / 12:04 Müəllif: Aziza Baxılıb: 118 Bölmə: Sevgi şerləri