Bilirəm sən də sevirsən məni. Gözlərindən oxunur yuxu kimi yağış kimi tüstü kimi eşq tökülür gözlərindən. Məni sevmədiyini söyləyərkən dodaqlarının qıvrımında elə bir işarə görürəm ki sevdiyini söyləyir. Əlini tuturam əlimi itələyərkən əlin yanaraq titrəyir.
Bilirəm sən də sevirsən məni. Bəzən heç səs vermirəm sənə məni çağırırsan adımı səslənirsən ürəyin məni axtarır. Uzaqlara gedərkən məni də alıb aparırsan yoxsa bu qədər zingildəyər idimi qulaqlarım ?. Axşam ulduzuna baxarkən mən keçirəm ağılından ulduz birdən işığa kəsir.
Gözlənilməz bir zamanda ümid edilmədik bir yerdə qəflətən qarşıma çıxırsan gözlərimiz qarşılaşınca üzünü çevirirsən. Mənim yanaqlarım alov alov. .senin dodaqların nar çiçəyi.. bir külək əsir aramızdan görməməzlikdən gəlirsən. Ən yaşanacaq zamanda saatlar boşa axır əziyyətlər qucaqlayırsan.
Sevgilim mənim nazlı sevgilim.. Niyə nə səbəbə bu cəfa ? Nə səbəbdən susursan? Aramızda nə üçün bu qədər insan niyə bu qədər maneə qoyursan ? Sevgilim hər şey bəhanə.. bütün söylədiklərin.. Kəpənək qanadı qədər incə yağış damlası qədər təmiz bir eşq bu.. Qorxmağına qaçmağına ehtiyac yoxdur.
Sevgilim bilirəm sən də sevirsən məni etiraf etmirsən.
Tarix: 03.12.2014 / 18:10 Müəllif: Aziza Baxılıb: 52 Bölmə: Sevgi şerləri