Seninle bütövleşdim men. Seninle var
oldu bu ürek.
Sen varsan mende varam bu alemde.
Sen olmasan men öz kölgemden bele
qorxaram...
Kimsenin seni pislemesiyle sende ayrılmaram esla...
Heyat sen idin...
Sevgi sen idin...
Üreyim sen idin...
Hesretim sen idin...
Menliyim de sen idin... Men ise başdan aşağı sen idim...
Üreyim senin sevginle dolu idi..bir
sevda idi bu yaşadığım amma
toxunmadığım bir sevda.
Bir hesret idi bu.. ele bir hesret idi ki,
dile getire bilmediyim hesret... Sevdiyim idin amma yanıva gele
bilmediyim sevgili...
Geceleri üreyime ay kimi doğardın...
Geceler boyu bütün şeher qaranlıq
olardı ...
Sevmek gözeldi..ağlamaq
gözeldi...ağlatmağıvada razıyam.
Derd versende sevirem seni....
Çünki seni olduğun kimi qebul edib bu ürek.
Belkede xetam idin amma sen menim
sevgim idin...
Sen içimdeki dile getire bilmediyim biri
idin...
Sen bitmeyen sevgim idin... Sen dilimden düşmeyen mahnım
idin...
Heca-heca dilimden düşmeyen
cümlem idin...
Üzüvü görmesemde ve neçe iller
üstünden keçse bele... yenede sevecem seni yorulmadan...
Özüme bir yol seçdim...Yolun başıda
sensen sonuda sen...
Bu yolun yolçusuyam...
Sevgi acıdır dedim...
Ya sen yada ölüm dedim...
Ya sevgi yada sevgisiz olmaq dedim.. Men sevgini seçdim...
Acıda olsa...
Seni seçdim...ve yolun
sonundayam...bütün üreyimle
seninem...
Sen söyle mene; SEN HEQİQETEN MENİ
SEVE BİLERSENMİ?
Tarix: 19.11.2013 / 04:02 Müəllif: Akhundoff Baxılıb: 347 Bölmə: Sevgi şerləri