Haqqinda.az

Aliyə qəmli günlərini yaddan çıxarmağa çalışsa da, bacarmırdı. Hər yataq otağına keçəndə anasının balaca Ramil üçün gətirdiyi beşiyi görəndə, göz yaşları selə dönürdü. Qohum qonşular, anası nə qədər təskinlik versələr də, körpəsini unuda bilmirdi. Hələ yastığının altına qoyduğu balaca köynəyi hər gecə qoxlayır, körpəsinin ətrini alır,göz yaşları sabaha qədər qurumurdu.
Rəhman körpənin ölümndən sonra bir ay Aliyənin yanında qaldı. Sonra yenə Tanyanın, Ruslanın yanına getdi. Gedərkən Aliyəyə xeyli təskinlik verdi. Onun əzizlədi. Lakin bütün bunlar nədənsə Aliyəyə təbii görünmədi, bir az soyuq, bir az başqa cür görsəndi. Lakin Rəhmana bir kəlmə onu incidəcək bir söz demədi. Bu bir ayda Rəhman onu xeyli Ardı »

1993-cü ilin mart ayında Cənubi Afrikalı fotomüxbir Kevin Karter Sudanda vətəndaş müharibəsinin gətirdiyi aclığı çəkmək üçün bu ölkəyə getdi. İlk şəkillərini Ayod adlı bir kənddə çəkdi. Mənzərə həqiqətən də çox dəhşətli idi. Hər saatda orta hesabla 20 adam ölürdü.

Kevin Karter şəkil çəkəndə birdən bir kolluğun dibində yatan balaca qız gördü. "Qarnı kürəyinə yapışan" bu balaca qız ölümünü gözləyirdi. Bu əlbəttə ki, bir fotomüxbir üçün "qeyri-adi" fürsət idi.

dünyanın ən maraq doğuran şəkillərindən biri

Qızın şəklini çəkmək istəyirdi ki, 5 metr aralıya bir kərkəs qondu. Karter "daha təsirli" bir kadr almaq üçün 20 dəqiqə kərkəsin qanadlarını açmasını gözlədi. Ancaq nə qədər gözləsə də, kərkəs Ardı »

Ədədlərin mistikasına o qədər də inanmıram. Amma necə izah edəsən ki, M. Ə. Sabirin anadan olmasının 150 illiyi M. F. Axundovun 200 illiyi ilə eyni ilə təsadüf edir? İki adam və ədəbiyyatda, ümumiyyətlə, milli fikir və düşüncə tarixində iki inqilab.



Hər ikisi ədəbiyyatı göylərdən yerə endirdi. Şərq ədəbiyyatı yaranışından göylərlə əlləşib, ilahi hikmətləri, həqiqətləri dərk etməyə cəhd edib. Amma bu iki insan artıq qeyd etdiyim kimi, ədəbi fikir tarixində Kopernik inqilabına bənzər bir şey etdi, baxmayaraq ki, sonuncu bir qədər fərqli iş görmüşdü, «dünyanın mərkəzi»ni Yerdən Göyə köçürmüşdü.

Ruslar əsl milli ədəbiyyatın N. Qogol-dan başlandığın iddia edirlər. Məhz Ardı »

Nə tez əllərini üzdün dünyadan,
Balanı tək qoyub hara getdin sən?
Necə yox olurmuş bir anda insan,
Elə bil dünyada heç yox imişsən.

Gunəş qürub etdi... otaq qaraldı,
Bir anda yox oldun sən xəyal kimi.
İndi duşunurəm: səndən nə qaldı,
Konlumdə xatirən qara xal kimi.

Məni boya-başa yetirdin, ana
Bizə borclu bildik hər zaman səni.
Sən məni dünyaya gətirdin, ana,
Mənsə yola saldım dünyadan səni.

Sən mənə beşikdə laylay çalmısan
Bu gün laylay çalım sənə məndəmi?
Sənin şirin-şirin laylalarını
Mən sənə qaytarım cənazəndəmi?

"Yuxun şirin olsun" - deyərdin mənə,
"Yuxun şirin olsun" - deyimmi sənə?

Gərək mən başına donəm-dolanam,
Məni həyat Ardı »

Hər sabah olduğu kimi yenə də həmin qadın ağ rəngli əsası ilə ayaq qoyduğu yerləri yoxlayaraq, ehtiyatla avtobusa mindi.
Sürücü "Soldan 3-cü yer boşdur xanım", - deyərək, ona yer tapmaqda köməkçi olmaq istədi.
Qadın cavan və gözəl bir xanım idi. Həyat yoldaşısa Hərbi Hava Qüvvələrinin zabiti idi. Bir neçə ay bundan qabaq səhv bir diaqnoz nəticəsində həyata keçirilən əməliyyatda bu gənc qadın görmə qabiliyyətini tamamilə itirmişdi. Əməliyatdan sonra acı xəbəri eşidən əri isə çox məyus olmuşdu. Amma həmin anda belə özünü toplayaraq soz vermişdi..- arvadını əsla tək qoymayacaq, ona sonuna qədər dəstək olacaq, öz ayaqları üzərində durana qədər ona cəsarət verəcəkdir. Ardı »

Bir kişinin oğlu dünyaya gəlir. O, bayram edir, iki qurban kəsib paylayır. Heç görməmiş kim, yanından ayrılmır. “ Bir şey olar ” deyə zərif vücuduna toxunmağa cəsarət etmir.
Uşaq böyüdükcə sevgisi də böyüyür və onu ən gözəl şəkildə yetişdirməyi qarşısına qoyur. “ Görsünlər “ deyirdi, “ Görsünlər, uşağı necə böyüdürlər”.

O, bu məqsədlə çox çalışır, uşaq tərbiyəsi ilə bağlı kitablar oxuyurdu. Bu kitabların bəzilərində uşaq “müasir” dedikləri sistemə görə tərbiyə edilməli və hərəkətlərində son dərəcə sərbəst olmalı idi. Özü də çox məşğul olduğuna görə istər-istəməz belə edəcəkdi. “Demək ki, müasir sistemlər iş adamlarını düşünəcək qədər mükəmməldir”.

Tərbiyə sistemini müəyyənləşdirdikdən sonra, uşağın, pulu istədiyi Ardı »

Bir oğul anasına olan borclarını
ödemek üçün qerara gelir
ki ...anasını Kebe ziyaretine
aparsın .
Ancaq anası xeste ve çox
qocadır . Kebenin etrafında
fırlanmaq üçün ananın heç bir
taqeti yoxdur . Bele olanda oğul
onu beline alır ve Kebenin
etrafında tam 40 defe dövr
eliyir .
Böyük savab qazanır . Bu
hereketiyle anasına olan
borclarını ödediyini fikirleşir .
Ancaq o yanılırdı . Oğul
dindarlardan soruşub ki , sizce
men anama qarşı olan borclarını
ödeye bilmişem?
Cavab verirler: Sen bu
hereketinle ana betninde
olarken vurduğun bir tepiyin
bele borcunu ödeye bilmemisen. Ardı »

Səhra əfsanələrindən birində deyilir ki, bir kişi var imiş, hansı ki, qonşu vahəyə (oazisə) köçmək istəyib. Buna görə də o başlayıb dəvəsini yükləmyə. Belə ki, xalçalarla, mətbəx ləvazimatlarıyla, geyimlər toplanmış sandıqlarla yüklənmiş dəvə də bütün bunlara dözürdü. Onlar yola çıxacaqları vaxt kişinin yadına atasının ona verdiyi mavi pero düşür. O bu peronu da götürür və qoyur dəvənin kürəyinə. O bunu elədiyi vaxt, heyvan ağırlıqdan yerə çırpılır və ölür. Kişi düşündü: “Mənim dəvəm heç bir dənə peronu belə saxlaya bilmədi”

Bəzən biz də başqaları kimi düşünürük- balaca bir zarafatımız əzab badəsini daşdıracaq bir damcı ola biləcəyini anlamadan. Ardı »