Haqqinda.az

əsulullah (sav)mbuyurmuşdur:
"Uca Allah qiyamət günü belə deyəcəkdir:Mənim qonşularım hardadır, mənim qonşularım hardadır?
Mələklər Ey Rəbbimiz!
Sənə qonşu olmağa kimlər nail ola bilərlər?
Uca Allah: onlar məscidləri abad edənlərdir.(yəni , o kəslər ki camaat namazlarını məscidlərdə qılmağa səy göstərir , Uca Allahı çox zikr etmək və elm öyrənmək üçün məscidə gəlirlər.
(Səhih Hədislər Silsiləsi,6/512) Ardı »

Deyerler.org: İbadətdən, namazdan, Quran qiraətindən, duadan ləzzət almaq üçün bəzi zəminələrin və şərtlərin hazır olması zəruridir.



Mərifət və agahlıq.

İbadətin nə üçün və Kimin üçün etdiyimizin, ona qarşı olan dərk və mərifətimizlə sıx rabitəsi vardır. Yəni, hər bir ibadət edən bilməlidir ki, bu ibadəti nə üçün edir və Kimin üçün edir. Hər nə qədər bu sahədə elmi çox olarsa, insanın ibadətdən bəhrələnməsi və ləzzət alması da artar.



Sevinc.

Sevinc - hər bir işin müvəffəqiyyət rəmzidir. İbadəti yerinə yetirən zaman da sevinc hiss etmək laızmdır və ibadəti məcburi yerinə yetirməkdən çəkinmək lazımdır. İnsan namazı və ya başqa bir ibadəti sevinc və fərəh hissi ilə Ardı »

Biz müsəlmanlar sevindikdə, üzüldükdə, təəccüb etdikdə, heyran olduqda, hər zaman təkbir gətiririk: “Allahu Əkbər!”
Çünki, “Allah ən böyükdür!” mənasına gələn Allahu Əkbərin gördüyü iş də anlamı qədər böyükdür.
Sevindiyimiz zaman bu sevincimizi Allahın böyüklüyünə bağlayırıq.
Üzüldüyümüz zaman Allahın ən böyük olduğunu xatırlayıb təsəlli tapırıq. Ondan ayrı bir səadət və fəlakət təsəvvür etmədiyimiz üçün səfa halında da, cəfa halında da “Allahu Əkbər!” deyirik.
Təəccüb etdiyimiz zaman əslində bizi çaşdıran şeyin Allah üçün çox bəsit, adi bir şey olduğunu növbəti dəfə xatırlayırıq. Şok olduğumuz zaman bizi şok edən hadisənin Allah qatında daha böyüklərinin olduğunu dilə gətirmək üçün təkbir gətiririk.
Heyrət etdiyimiz zaman heyrətimizi Ardı »

Bütün müsəlmanlara nümunə olan Əfəndimizin həyatından qısa parçalar:
Yeməsi: Gündə iki dəfə yemək yeyərdi. Az yeməyi tövsiyə edər, bəzən bir öynəsində bircə dənə xurma ilə kifayətlənərdi. Yeməkdə qüsur axtarmaz, iştahı varsa, yeyər, ürəyi istəməyəndə yeməzdi. Olanla kifayətlənməyi sevər, əgər yemək tapmasa, səbr edərdi. Hətta aclıqdan qarnına daş bağladığı da olurdu. Yeməkdən əvvəl və sonra əllərini yuyardı. Yeməyin başında "bismillah" çəkər, sonunda şükr edərdi.
Yemək tərzi: Yemək yeyəndə sağa və yaxud sola söykənməzdi. Sağ əliylə və qabın özünə düşən tərəfindən yeyər, sol əliylə yeyənləri isə tənbəh edərdi.
Su içməsi: Bəzi hallar istisna, əksər vaxtlar oturaraq su içərdi. Suyu aram-aram, qurtum-qurtum içərdi. Bu bəzən üç, bəzən Ardı »

"Gənclik bir dəfə yaşanar azadca yaşa" şüarı da digər bir çox şüar kimi çox zamn eşitdiyimiz sözlərdəndir. Əslində gəncliyin bir dəfə yaşandığı da, məhbus olaraq deyil azadca yaşanması lazım olduğu da doğru. Səhv olan, hər iki anlayışın da yaşadığımız "müasir" zamanlar səbəbiylə içinin boşaldılmış olması. Bəli gənclik bir dəfə yaşanır ancaq boş yerə yaşanmaz.

Gənclik, cəmiyyətin təlqinləri istiqamətində "dəlidir nə etsə yeridir" məntiqi ilə dəli dolu, məsuliyyətsizcə keçiriləcək, əsəbi və hər an partlamağa hazır bir ruh halı ilə yaşanacaq bir dövr deyil, Allahın insana lütfü olan ən gözəl çağdır. Azadlıq isə cəmiyyətin var etdiyi onlarla bütə pərəstiş etmekdənsə yalnız Allaha qulluq etməkdir.
Ancaq Ardı »

“(Ya Rəsulum!) Səndən Zülqərneyn barəsində soruşarlar. De: “Onun barəsində sizə bir hekayət (bəzi xəbərlər) söyləyəcəyəm!. Biz onu yer üzərində möhkəmləndirib qüvvətləndirdik və hər şey verdik (hər şeyin yolunu ona öyrətdik)” (Kəhf surəsi 83-84).

Alimlər deyirlər ki, bu adam, yəni Zulqərneyn saleh bir insan olub. Dünyada hökmran olub. Dünyanın bütün mülkü onun əlində olub. Bu vaxta qədər dünyanın bütün mülkü həm müsəlmanlardan, həm də kafirlərdən ikisinə verilib. Yəni, dünyanın bütün mülkü yalnız və yalnız iki müsəlmana və iki kafirə verilib.
Dünyanın bütün mülkü özünə verilən müsəlmanlardan biri Davudun oğlu Süleyman əleyhumussəlam (yəni hər ikisinə, həm Davuda, həm də Süleymana salam olsun), digəri isə Ardı »

Qədim zamanlarda bir kişi birindən torpaq sahəsi satın alır. Aldığı ərazidə bir qızıl küpəsi tapır və aldığı adama:
– Qızıllarını götür, mən səndən torpağ aldım, qızılları yox, – deyir. Torpağı satan da:
– Mən sənə torpaqla yanaşı onun içindəkiləri də satmışam, – deyə qızılları götürmür. Beləliklə, hər ikisi barələrində düzgün hökm çıxarılması üçün qazinin yanına gəlirlər. Qazi:
– Sizin övladınız varmı? – deyə soruşur. Onlardan biri:
– Mənim bir oğlum var, – deyir. O birisi də:
– Mənim də bir kənizim var, – deyə cavab verir. Bundan sonra qazi:
– Oğlanla qızı evləndirin, qızılları da özünüzə xərcləyin, – deyərək hökm verir. Hər iki iddiaçı bu hökmlə razılaşır. Ardı »

Sual:Qəbiristanlıqda dünyasını dəyişmiş insan üçün dəstə şəklində dua etməyin və amin deməyin hökmü nədir?

Cavab: Cənazənin ardınca gedən insanların meyiti basdırdıqdan sonra qəbirin bir kənarında durub və fərdi olaraq ölən üçün rəhmət, bağışlanma və (qəbirdəki suallara cavab verməsi üçün) sabitlik istəməsi sünnətdir. Dəstə, camaat şəklində dua etmək və orada olanların duasından sonra amin söyləməyə gəldikdə isə bu sünnətdən deyildir.
Peyğəmbər sallallahu aleyhi və səlləm belə deyərdi: “Qardaşınız üçün bağışlanma diləyin və Allahdan onun sabit olmasını istəyin. Çünki indi o (qəbirdə) sorğu-sual olunur”. Ardı »