Haqqinda.az

XVIII yüzildə Qarabağ xanlığının paytaxtı Şuşa şəhərində Pənahabad adında gümüş sikkə zərb olunurdu. Onun bir tərəfində "la-ilahə-illəllah, Məhəmmədən Rəsulillah və Əliyyən Vəliyullah", digər tərəfində isə "Pənahabad zərbi" sözləri zərb olunmuşdu. Onun çəkisi bir misqal idi. Əvvəllər onun dəyəri dörd şahiyə bərabər bir abbası, sonralar isə on şahiyə bərabər oldu. Tədqiqatçılar tərəfindən "Pənabad" kimi tələffüz olunan "Pənahabad" Müzəffərəddin şah səltənətinin sonuna kimi Iranda rəvac tapmışdı. Ondan sonra da on şahılıq sikkələrə Cənubi Azərbaycanda "Pənabad" deyirdilər. Tarixi lüğət kitabında Pənahabad sikkəsinin dəyəri və ölçüsü haqqında belə yazılır: "Pənahabadi"nin qısaldılmış adı olan "Pənabadi" sikkə adıdır ki, Cavanşir elinin başçısı Pənahabadda zərb etmiş "Pənahabadi", sonra Ardı »

1370-1507-ci illərdə mövcud olmuş Teymurilər dövləti Azərbaycana 1386-ci ildən başlayaraq yürüș etmişdir.Ancaq Sultan Şahruxdan başlayaraq bu yürüşlər artıq Azərbaycanı işğal etmək üçün deyil , yerli hakimlərə Teymurilər dövlətinin gücünü göstərmək üçün idi. 1469-cu ildə Uzun Həsən Teymuri Əbu Səidi məğlubiyyətə uğratdı ,və 1507-ci ildə Șeybanilər dövləti Teymurilər dövlətinin varlığına son qoydu .
Əmir Teymurun Azərbaycana yürüşləri[redaktə]
Əmir Teymurun 1-ci yürüşü[redaktə]
1386-cı ildə baș vermişdir .
Tərəfdarları :I İbrahim .
I İbrahimin Əmir Teymurla müttəfiq olmaqda məqsədi Şirvanı talan edilməkdən xilas etmək və Qızıl Ordu dövlətinə qarşı mübarizə aparmaq idi.
Əleyhdarları :Cəlairilər(Əlincə),Qara Məhəmməd,Seyid Əli Orlat,hürufilər.
Nəticə : Əlincə istisna olmaqla Azərbaycan torpaqları ələ keçirildi .
Əmir Teymurun 2-ci yürüşü[redaktə]
1387-1392-cı illərdə Ardı »

Ümumi məlumat[redaktə]
Azərbaycanın ayrı-ayrı bolgələrində movcud olmuş belə obalar kəndə cevrilərkən kənd adlarında oba komponentini də saxlayırdı. Məsələn, Kəndoba (Ağsu rayonu), Vəlioba, Mollaoba, (Masallı rayonu), Mahmudoba (Şahbuz rayonu), Aşıqoba (Qusar rayonu) və b.

Oba heyvandarlıq təsərrufatının yaylağa və qışlağa köçməsi ilə əlaqədar meydana gəlmişdi. Daimi yaşayış məskənindən-kənddən nisbətən aralı salınan obada, adətən, qohum ailələr məskunlaşırdı. Bəzən bir obada bir necə qohum nəsil birgə yaşayırdı. Otlaqlardan səmərəli istifadə etmək məqsədilə istər yaylaqlarda, qışlaqlarda obalar xırda vahidlərə-dəngələrə bolunur, dəngələr isə bir-birindən “otarası” adlanan mərzlərlə ayrılırdı. Ardı »

Skiflər Manna dövləti ərazisində məskunlaşdıqdan sonra Assur sərhədlərini təhdid etməyə başladılar.
Aşşurbanipalın (e.ə. 668-635/27) "Rassam silindri" adlanan kitabəsinə görə Assurla ittifaq bağlamağı rədd edən, "öz gücünə arxalanan və lovğalanan" Luddu (Lidiya) hökmdarı Quqqu (Qiqes) kimmerlərlə döyüşdə öz ölümünü tapdı. Bu hadisə astrologiyaya bağlı bir mətndə də əks olunmuşdur. Bu mətndə göstərilən astronomik məlumatların tədqiqi həmin hadisənin dəqiq tarixini məhz e.ə.657-ci il 16/17 may kimi söyləməyə imkan verir. Aşşurbanipalın dövrünə aid ilahə İştarın şərəfinə yazılmış mərmər lövhədəki mətndən bizə öz hakimiyyətini saklar və Qutium (bu ad altında Manna nəzərdə tutulur) üzərində bərqərar etmiş kimmer (Q.Qeybullayevə görə əslində sak) hökmdarı Tuqdammenin adı məlumdur.

Təqribən e.ə. Ardı »

İki gün ərzində kəşfiyyat aparılır, bu zaman təyin edilmişdi ki, Daşaltıda ermənilərin 50-60 nəfərlik silahlı dəstəsi var, qalanları isə mülki əhali idi. Əməliyyatın keçirilməsi üçün Şıxov taborundan 200 insan ayrıldı. T.Mehdiyev polkovnik Zaur Rzayev, podpolkovnik Nurəddin Abdullayev, MTN və Daxili İşlər Nazirliyi bölmələrinin müdirləri və zabitləri yığıb vəzifələri bölür. Həmin gün Mehdiyev telefonla Ş.Musayevə göstərişini verir ki, cəbhənin müxtəlif sahələrində eyni zamanda müxtəlif zərbələr vurulmalıdır, əsas zərbə bu halda Əsgərana endirilməli idi. Həmin gecə N.Abdullayev təxminən 30 nəfərlik dəstəsiylər Nəbilər kəndində kəşfiyyat keçirir və təyin edir ki, kənddə heç kəs yoxdur. Kənddə 10 nəfərlik nəzarətçi dəstə qoyulur. Səhər N.Abdullayev T.Mehdiyevə bildirir Ardı »

Əmir Yağıbasdı Sulduz'(?- 1344)— Əmir Çoban Sulduzun oğlu, Çobanlılar sülaləsindən sərkərdə, Xorasan və Mazandaranın naibi.
Həyatı[redaktə]
O, Əmir Çobanın çoxsaylı oğullarından biri idi.



Fəaliyyəti[redaktə]
Çobanlılar hakimiyyət uğrunda mübarizəyə qoşulan ən qüdrətli feodal qruplarından idi. Məlik Əşrəf Sulduz tərəfindən öldürüldü. Ardı »

Ərzurum müqaviləsi — Osmanlı dövləti ilə İranda Qacar sülaləsi arasında imzalanan və 1821-1823-cü il Osmanlı-İran müharibəsini sona çatdıran sülh sazişidir. 1813-cü ildə Gülüstan müqaviləsi ilə Şimali Azərbaycan və Qafqazlarda Ruslara böyük ölçüdə torpaq verən İrandakı Qacar xanədanı, bu torpaq itkilərini Osmanlılardan torpaq alaraq kompensasiya etmək istədiyi üçün, Avropalıların da qızışdırması ilə Bağdad və Şehrizor bölgələrinə hücumlar təşkil etdi. Sərhəd hadisələrinin və hücumların intensivləşməsi ilə II Mahmud Qacar İrana dövlətinə müharibə elan etdi (1820).

Qacar orduları, Osmanlı idarəçiliyindən razı olmayan, Şərqi Anadoludakı bəzi İran (Qaçar) tərəfdarı olan tayfaların da köməyilə Şərq Beyazid və Bitlisi aldılar. Ərzurum və Diyarbəkirə doğru iki qoldan irəlilədilər. Osmanlı Ardı »

Məşrutə inqilabının(1905-1911) gedişində Məhəmməd Əli şah Qacarın Məşrutəni ləğv etmək yolunda başladığı əksinqilabı fəaliyyətə qarşı baş vermiş üsyan.
Üsyanın başlanması[redaktə]
Tehranda baş verən 10(23) iyun 1908-ci il əksinqilabi çevrilişindən sonra irtica İranın bütün əyalətlərində hücuma keçdi. Rəştdə, Ənzəlidə, Məşhəddə, Səbzəvarda, Kuçanda, Kirmanşahda, Buşirdə, Bəndər-Abbasda, eləcə də başqa şəhərlərdə qubernatorlar şahın əmri ilə bütün əncümənləri qovdular və bir çox qəzetləri bağladılar.23 iyun 1908-ci ildə Məhəmməd Əli şah Qacar Tehranda çevriliş edəndə, Mir Haşimin başçılığı altında Təbriz irticaçıları şəhəri ələ keçirməyə və mücahidlərlə, fədailərlə və əncümənlərlə birdəfəlik haq-hesab çəkmək fikrinə düşdülər. Mir Haşimin dəvəçılərınə Mərənd xanı Şüca-Nizamın və Təbrizin qərb hissəsinin-Qaraməlik məhəlləsinin dəstələri də qoşuldular. Ardı »