Haqqinda.az

Qatarın səsi yaxınlaşırdı. Bu qatar da heç vaxt onunla yola getməyib. İmtahana tələsəndə həmişə qatar gec gəlirdi. Ya da iki stansiya arasında bir müddət dayanır, sonra hərəkət edirdi. İndi isə tərsinə. İstəyirdi gec gəlsin qatar…

Hərəsi bir sütuna söykənib dayanmışdı. Hərdən gizlincə bir – birinə baxırdılar. Danışmırdılar, heç bir – birinə yaxınlaşmırdılar da. Artıq danışmağa sözləri qalmamışdı. Yalnız gözləri növbə ilə qarşıdakının yerə dikilmiş gözlərinə baxırdı. İndi hər ikisi qatarın gec gəlməsini istəyirdi. Amma qatar yaman tələsirdi bu dəfə. Dəmir təkərlərin takkıltısı bir ayrılıq nəğməsinin nəqarət hissəsini böyük ustalıqla səsləndirirdi. Bu səs uzun müddət hər ikisinə bu Ardı »

BİR ÇİFT GİTAR--YARIM KALAN BESTE=((

Her sey cok guzeldı hayat meger ne kadar yasamaya degermıs gokyuzunun mavısı meger ne kadar guzelmıs gunes ne cazıbelı ne hareketlı parlıyormus ınsanlarla paylasacak ne cok guzel sey varmıs nefrat ne gereksız dusmanlık ne cocuksuymus...bunların hepsını onunla tanıstıktan sonra farketmıstı kendısıne cok kızıyordu nasıl olurda farkedemezdı ama denızın gokyuzunun mavısı onun gozlerınden guzel derın manalı olamaz gunes onun kalbı kadar ınsanı ısıtamazdı. aysegule gore ılk tanısmalarını hatırladı bırden.camdan bır semsıyenın altına sıgmaya calısarak kolkola yagmurdan kacısan cıftlerı ızlerkenannesının zoruyla kayıt yaptırdıgı gıtar kursu.ılk ders gunu kursa gıtmıs gıtaruını duvara yaslayıp sınıfın en ucra kosesıne sınmıstı. gıtar ogranmeyı Ardı »

YEŞİL GÖZLÜM

Onunla lise 1. sınıfta tanışmıştım. Önceleri sürekli biribirine takılan iki iyi arkadaştık. Bana sürekli ne kadar güzel olduğumu söylerdi ama ben ciddiye almazdım. Ona deli gibi aşıktım. Bazen derste arkama döner yeşil gözlerine bakardım oda bana bakardı , ne var gibilerinden başımı sallardım gülerdi. Herkez bizi sadece arkadaş bilirdi ama biz birbirimize karşı hoş hisler besliyorduk. Onun beni sevdiğine dair şüphelerim vardı bu yüzden ilk adımı hep ondan bekledim ama olmadı. Hatta son zamanlarda arkadaşlığımızda bitmek üzereydi. Dayanamadım ve ona onu sevdiğimi yazan küçük bir kağıt verdim. Ertesi gün benimle hiç konuşmadı hatta yüzüme bile bakmadı ben ümidi kesmiştim beni Ardı »

zamnsız ayrılık

“slm bana yasattıgın hersey ıcın tesekkur edıyorum sana ama benım yaptıklarım karsılıgı bu olmamalıydı verdıgım emeklerın savasların karsılıgı bu degıldı neler yaptım ben o tanısma gunune kadar aılemın hepsıyle ayrı ayrı savas verdımm neden verdım kı degmeyen kısı ıcınmı ben bu yola gırerken tek basıma gırmedım sana da sordum sen sonuna kadar yanımda oldugun soyledın bu mu senın sonuna kadar yanımda olman senın ıcın
ne kadar kolaymıs herseyı bı kenara atmak soyledıgın sozler senı sevıyorumlar yalanmıs sende benım ıcın koca bı yalansın artık nerden hayatıma soktuysam senı kahretsın o gune nalet olsunn selcuk ne yaptımda karsılıgı bu oldu he ne Ardı »

Qaçdım.Sona qədər səndən qaçdım.Ama getdiyim hər yerdə adın qarşıma çıxır.Dənizi seyr edərkən gözlərin ağlıma gəlir.Dəniz rəngli ZüMRüD GöZLərin.Arzum,boğulurdum,qala bilmirdim sənin yanında.Ama sənsizdə olmur.Bacarmıram.Təkəm,ama sanki yanımda isti nəfəsin var.Yanmda olmasan belə xəyalın məni yaşadır.Alınmadı.Bacarmadım.Son nəfəsimidə sənsiz verəcəm.Sənsiz öləcəm.İndi məndən çox uzaqdasan.Bəlkədə məni fikirleşirsən.Bəlkədə mənə nifrət edirsən.Çünki sənə çox acı çəkdirdim.Öz günahlarımı da sənin üstünə atdım.Səndə məni itirməmək üçün heç etiraz etmədin.Sadəcə dinləyirdin.Özümü o vaxt günahkar hiss etmirdim belə.Ama indi hər şeyi anlayıram.Ayrılandan sonra anladım ki,acizəm.Sənsə böyüklük göstərdin.Heç dinmədin,günahının olmamasına baxmayaraq.Sənin yerində kim olsaydı dəli olardı,cavab qaytarardı.Ama sən.Arzum...Bilirem,bəlkədə məni heç vaxt bağışlamayacaqsan.Ama səni heç vaxt unutmayacağam.Bunu səndə unutma.Bu məktubu oxuyanda yenə sənsiz çooox Ardı »

Yata bilmirdi, qıvrılırdı. Nifrəti zəhərləmişdi onu. Bu gün çox pis keçmişdi. Dərmanı yox idi, əsəbi və yorğun idi. Saatın səsi beyninin hüceyrələrinə qədər təsir edirdi. Tik-tak... 1 saat daha keçdi. 7-yə 15 dəqiqə işləmişdi. Hava işıqlanırdı. Gözləniri var gücü ilə yumub inildəyirdi. Həyat kabus kimi onunlaydı. Nifrətində,sevgisində... Məhv edirdi onu! Öz-özünə gülməyə başladı. Çılğın bir ehtirasla qisas alırcasına gülür, qəh-qəhələr atırdı. Səhər açılır, uşaqlar evlərindən məktəbə, tələbələr universitetə, “böyük”lər isə işə gedəcəkdi. O da işə gedəcəkdi hamı kimi. Amma ona əzab verən, vicdanını yandıran bir işə. Yeni bir gün və o yenə dərman satacaq. Minlərcə insan bu dərmana möhtacdır. Ziyanı ölçüsüz Ardı »

" Adamın biri, her mehtaplı gecede alır başını deniz kıyısına gidermiş.
Dönüşünde sorarlarmış:

- Ne gördün?

- Dünya güzeli deniz kızları gördüm, altın saçlarını gümüş taraklarla tarıyorlardı, dermiş hep.

Bir gece yine tek başına deniz kıyısına vardığında, gerçekten dünya güzeli deniz kızları görmüş, altın saçlarını gümüş taraklarla tarıyorlarmış.

Döndüğünde yine sormuşlar:

- Ne gördün?
-
- Hiç demiş... hiç bir şey...

Oscar Wilde'ın yukarıdaki harika öyküsünü ilk okuduğumda ortaokuldaydım ve ne demek istediğini anlamamıştım. Daha sonra unutmuşum. Yıllar sonra rastladığım Haldun Taner’in bir sözü bana öyküyü hem hatırlattı hem de ne demek istediğini çok çarpıcı bir şekilde gösterdi.

Şöyleydi söz: Ardı »

Gecenin en qaranliq vaxti idi.
Butun insanlar yatmishdilar.İnsansizliqdan qapisini toz basmish
mescid kimsesiz kuchelerin derin
qaranliginda, ebedi sukutunda
tenhaliq yuxusunda idi. Qeribe bir
burku var idi. Bu sheherin
yuxusunda qeribe bir hurku var
idi. Bu sheher gunduzleri
berbezekle bezenen, suslenen,
daranan, geceleri ise butun suni
bezeklerini chixarib yataqlarinda
uyuyan esl simalarinda eybecer
olan gozelchelere benzeyirdi. Bu
sheher chirkin yagishdan sonra qalan
golmechelere benzeyirdi. Hech bir
canli bu derin sukutu pozmaga
cesaret etmezdi. Amma cesaretli
bir kes addim sesleri ile bu sukutu
pozdu. Qara libasina burunmush
bu yad qaranliga qarisharaq
addimlayirdi. Qara uzun paltari
yer
ile surunur, sanki butun zulmeti
ozu ile dartib aparirdi. Yavashca
mescidin qapisini achdi. Qapi tuk
urpedici bir ses chixardi. Bu
mescidin chekdiyi “ah” idi. Axir ki
onu yada salan olmushdu. Amma
bu sevinc “ah”i bir Ardı »