Sevgi varmı? → AnaM Və ...
Yata bilmirdi, qıvrılırdı. Nifrəti zəhərləmişdi onu. Bu gün çox pis keçmişdi. Dərmanı yox idi, əsəbi və yorğun idi. Saatın səsi beyninin hüceyrələrinə qədər təsir edirdi. Tik-tak... 1 saat daha keçdi. 7-yə 15 dəqiqə işləmişdi. Hava işıqlanırdı. Gözləniri var gücü ilə yumub inildəyirdi. Həyat kabus kimi onunlaydı. Nifrətində,sevgisində... Məhv edirdi onu! Öz-özünə gülməyə başladı. Çılğın bir ehtirasla qisas alırcasına gülür, qəh-qəhələr atırdı. Səhər açılır, uşaqlar evlərindən məktəbə, tələbələr universitetə, “böyük”lər isə işə gedəcəkdi. O da işə gedəcəkdi hamı kimi. Amma ona əzab verən, vicdanını yandıran bir işə. Yeni bir gün və o yenə dərman satacaq. Minlərcə insan bu dərmana möhtacdır. Ziyanı ölçüsüz Ardı »