Haqqinda.az

ir gun dunya yarandi ve yene bir gun sevgi yarandi.Eslinde her ikisi eyni gunde yarandi.Cunki dunya sevgiyle yarandi.Zaman kecdi...Insanlarda sevmeye basladi.Her seyi sevdiler.Yene oten zaman sevgi anlayisini deyisdi.Fizika qanunu gerceklesdi.Eks cinsler bir-birilerini cezb etdi.O zamanlar bu sevgi cox vefali ve muqeddes idi.Ancaq ne oldu?Zaman yene deyisdi.Sevgini oldurdu.Bir az qirintilari qalmisdi ki,bir cox insanlar bu qirintilari tapdi ve heqiqeten sevdi.Kim bilir belke sevgi qarsiliqli idi.Qirintilari her iki insani xosbext edecekdi.Amma taleh hec e sade olar?Ezablarla doludur.Surundurur,sinaga cekir,bir qirintini sevgiye cevirene qeder neler edir neler.Bir de bu sirin dunyada bir soz varki bunu men deyirem SƏNİ ÇOX SEVİRƏM! Ardı »

Я наслаждаюсь каждый миг тобой,
твоей улыбкой, взглядами, словами...
Ты дал мне счастье быть самой собой,
и быть твоей, и совпадать мечтами...

Ты дал мне радость - счастье разделить,
почувствовать тебя необходимым,
как сон, как воздух! Неразрывна нить,
что между нами пролегла незримо.

С тобой делю дыханье, смех и грусть,
ты подарил всех нежных чувств безумство!
Теснит опять восторг полёта грудь
и в сердце красок самых ярких буйство!

Люблю тебя! Живу тобой одним!
Под крылья, разливая реки неба,
держу тебя дыханием своим,
дышу тобой, оберегая нежно... Ardı »

Sahilin doluyken onca insanla,
Niye tekce meni sirdasin bildin?
Dalgalar icinde sen damla-damla,
Meni axib geden goz yasin bildin…

Bilirsen sen kimi telatumluyem,
Herden de sen kimi lalam,ey deniz.
Bilmirem,nedense yene qemliyem,
Men cetin sen kimi qalam,ey deniz….

Sen tek geremmedim derdlere sine.
Sendeki tab-teher yoxdu canimda,
Qelbimin acisi belke de diner,
Qem-qusse olmasa qelb unvanimda.

Senle ortaq derde ne giley edim?
Sen ey ureyime sepeli deniz…
Menki dillenmeden cox seyi dedim,
Ozu oz derdinden lepeli deniz…

Bu qerib dunyamda menimle yasa,
Bir az dinclik getir ruhsuz canima.
Men coxdan vurmusam omrumu basa,
Sen baxma hissime-heyecanima..

O mavi qoynuna alarsan meni,
Belke zulmetlerden cixaram men de…
Donmesem Ardı »

mən”, İllər ötdü, necə dözdün, ay
ürək? Madam dözmək mümkündüsə,
axı sən, Mən məzlumu niyə üzdün, ay
ürək? Əzab verib qamətimi əyirdin,
Bircə günə bir ilimi yeyirdin. Unut desem, “mümkünsüzdür” deyirdin,
Mümkünsüzü necə çözdün , ay ürək?
Gənc yaşımda saçıma dən saldın sən,
Sevgi deyib, məni mədən aldın sən.
Olar-olmaz xəyallara daldın sən,
Xosbəxtliyə dodaq büzdün, ay ürək. Dərd əbədi oxtək girib ömrümə,
Zövq aldınmı əzab verib ömrümə? Bir
yaşamlıq, qısa Qərib ömrümə, Qəm-
kədərdən sıra düzdün, ay ürək. -
Söylə məni niyə üzdün, ay ürək? Ardı »

Meni derde salan gozel gozlerin,
Ele bil yandirib , yaxirdi meni.
Derde derman olsa gozel sozlerin...
Belke de, yeniden severem seni.

Kecmisimi bu gunume qatmaram.
Cunki, kecmisde sevirdim seni.
Cunkileri ozum ucun saxlaram...
Belke de, yeniden severem seni.

Bu oyaq sevgimi oldursen bir gun.
Yox, yox sevmerem, sevmerem seni.
Bu yatan sevgini oyatsan bir gun..
Belke de, yeniden severem seni. Ardı »

Sen qizlarin en terisen, Tergulum,
Boynu, qolu, ag sinesi zer gulum,
Ureyini men, sevene ver. gulum,
Gul, ewqimi yere salma amandir.

Adin kimi cismi gulsen, hem de ter,
Mehriban, edali, wen, uzu guler,
Baxiwin qelbimden keceni biler,
Gel ewqimi yere salma amandir.

Gozellikde sen ki, wehli qoncesen,
Cicekden zerifsen, gulden incesen,
Anadan ayrilan korpe becesen.
Bil ewqimi yere salma amandir.

Zerre qeder yoxdur cisminde qusur,
Baxiwin can uzur, ey saclari gur,
Vusal ewqini acmayir, susur,
Lal ewqimi yere salma amandir.

IMZA: VUSAL AGAYEV / 27-09-2011 Ardı »

Adam var ki, ketməyəsən işinə,
Adam var ki, dolanasan başına,
Adam var ki, ayran tapmır aşına,
Dindirərsən, yağlı nanı bəyənməz

Adam var, dağları gəzər sərsəri,
Adam var, geyinər pustinən1 dəri,
Adam var, mərfətdən yoxdur xəbəri,
Adam var, soltanı, xanı bəyənməz

Adam var, dolanar səhranı, düzü,
Adam var, döşürər gülü-nərgizi,
Adam var, geyməyə tapammaz bezi,
Adam var, al geyər, şalı bəyənməz

Adam var, çox işlər eylər irada,
Adam var ki, yetə bilməz murada,
Adam var ki, çörək tapmaz dünyada,
Adam var, yağ yeyər, balı bəyənməz.

Adam var ki, adamların naxşıdı,
Adam var ki, anlamazdı, naşıdı,
Adam var ki, heyvan ondan yaxşıdı,
Dindirərsən, heç insanı bəyənməz

Adam var dəstinə verərsən güllər,
Adam var, Ardı »

Sevirsən ...
" Həyatım " deyə sevirsən .
Sevirsən ... sevinir gözündə cahan .
- De görüm sən onu niyə sevirsən ?
- Sev onu , o sənin , sən də onunsan !
Sevmirsən ....
Yuxun da çəkilir göyə ,
Xəyala çevrilir o illər , o qız .
- De niyə sevmişdin , o qızı niyə ?
- Yaxşı ki , o qızla siz ayrıldınız !


Yazırsan ...
Alnında tər gilə - gilə ...
Dost kimi əlindən yapışır ilham !
- Söylə , niyə yazdın , o şeri niyə ?
- Yaxşı ki , o şeri yazdın bu axşam !
Yazmırsan ...
Qəlbində qalır sözlərin ,
Arzu dərin olur , misralar dayaz .
- De niyə axşamın boş keçir Ardı »