Haqqinda.az

Heç kimsə bu dünyada əbədi qalmayacaq,

Dünya belə dünyadı tökülən dolmayacaq,

Məndən sənə ən yaxın bir kimsə olmayacaq,

Sil gözündən qüssəni,sil dumanı,sil çəni,

Əgər mümkünsə, gülüm,gülüm ,bağışla məni.

Halını səhər axşam sormağa həvəsliyəm,

Ölüncə qulluğunda durmağa həvəsliyəm,

Nə olsun ki,arabir vurmağa həvəsliyəm,

Bununla unudaram çox dərdi,çox qüssəni,

Əgər mümkünsə, gülüm,gülüm ,bağışla məni.

Bir də ömrün budağın sındırmaram,əymərəm,

Sən qara geyən zaman al qırmızı geymərəm,

Sənin gözündən axan bir damlaya dəymərəm,

Gəl unudaq bu gündən bütün olub keçəni,

Əgər mümkünsə, gülüm,gülüm ,bağışla məni.

Yenə niyə beləsən,yenə qanın qaralıb,

Ömrün qışı gəlibmi,qara saçın qar alıb?

sən Allah, belə baxma,səbrim yaman daralıb,

Quran ayəsi bildim mən sənin hər kəlməni,

Əgər mümkünsə, gülüm,gülüm ,bağışla məni.

Hərdən elə olub ki,süzülmüşəm ,axmışam,

Bulud kimi qaralıb,şimşək Ardı »

Yaşadım doğrudur, yaşadım gəl ki, bir gör
Sağdır ürəyim, sağdır yox sandığın məhəbbətim
də,
Gözünü yumduğun anda dayanaq
Məni bir dinlə,
Yaşadım sənsiz!
Her gecə sabahın üzünü gördüm
Aldanıb ömrümü vermişdim sənə
Ayıldım həyatın düzünü gördüm
Yaşadım sənsiz!
Qərib, kimsəsiz
Düşdüm bu yolların ağına
Her nəfəs yerinə dağ çəkdim qəlbə
Döndüm həsrət çağına
Yaşadım! Ardı »

Mən səni sevmədim ki , heç
Həsrətinin içərimdə becərdiyi qəmi sevdim.
Mən səni sevmədim ki , heç…
gözləriinin gözlərimə keçirdiyi
qəmi sevdim.
Mən səni sevmədim ki , heç…
Məndən gizli içimə damlayan
gözyaşlarımı sevdim.
Məni görməyəndə unudub,
görəndə ağlayan
baxışlarını sevdim.
Mənsəni sevmədim ki , heç….
Ürəyimi sıxan kədəri ,
boğazımda düyümlənən qəhəri sevdim
Mən səni sevmədim ki , heç…
Sənsizliyin acısından göynəyən gecəni ,
vüsalına açılan səhəri sevdim.
Mən səni sevmədim ki , heç..
Sən baxdığın göyləri ,
sən gəzdiyin sahili
sən sevdiyin şəhəri sevdim.
Mən səni sevmədim ki , heç..
Gözündəki şəklimi ,
qəlbindəki məni sevdim.
Mən səni sevmədim ki , heç …
Mən məni sevəni sevdim Ardı »

Sen gerek ozunu tanitmayaydin,
Mene bu uzunu tanitmayaydin.
Yene de heyati senden umaydim,
Ele bileyidim ki dunyada teksen.

Illerin omrumden apardigini
Ele bileydim ki getireceksen
Bahar gozleyiridim,
Yene de qisdi,
Bir arzu bir umid oldurmekdense
Aldana-aldana yasamaq xosdu.
Sen gerek ozunu tanitmayaydin…

Sene baxa baxa senin uzunde
Gorunur ozgenisevmisem onda
Her titrek sozumu senin gozunde
Yeqin ozgesine demisem onda

Hissin xumarindayumub gozunu
Onda mehebbetin yuxulu imis.
Sonradan oyanib,
Onda bilib ki,
Suyun lal axini qorxulu imis
Sen gerek ozunu tanitmayaydin.
Sen gerek ozunu tanitmayaydin.
Omur de belece kecib gedeydi.
Sen deme,marala atdigim gulle
Maral derisinde tulkuye deydi…
Sadelovh qelbimden,mehebbetimden,
Kecdiyim yollardan utaniram men,
Yuxulu Ardı »

Bu axşam ilk dəfə duydum ki, yoxsan,
Bahara gecikən quşlar kimi sən -
Səadət bəxş edib mənə bircə an,
Xəzan gəlməmiş də uçub getmisən...

Ürək məhəbbətdən titrədi,-yoxsa,
Hansı hisslər ilə gülüb - danışdıq.
Ürək duyğulara möhtac olsa da,
Tamam başqa-başqa adamlarmışıq.

Əlvidamı deyim? - Bu getməyindən,
Həyəcan keçirim, yoxsa zövq alım?
Sevdalı qəlbimi incitməyindən,
Aldığın zövqümü yadıma salım?

Bu axşam ilk dəfə tutuldu qələm,
Dilimdə nəğmələr yarımçıq qaldı.
Könlüm ilham alıb öz istəyimdən,
Hicran nəğməsini çaldıqca çaldı.

Bəlkə də ruh verdi mənə bu axşam,
Qayğısız-qayğısız gülmək istədim.
Xəyalən səninlə vidalaşarkən,
Xəyal dünyama da əlvida dedim... Ardı »

Bu bir nağıl idi, həqiqət sandım,
İşığa göz yumdum, günəşi dandım.
Sən ağlayıb yandın, mən gülüb yandım,
Necə ayrılaqki, çox yandırmasın?
Gözdən uzaq oldum, qəlb unutmadı,
Gözlər yorulmadı, gözlər yatmadı. Xəyalları boğdum, onlar batmadı,
Necə ayrılaqki, çox yandırmasın?
Beynim açılandan, çıxılmaz yoldu,
Sən sağda durmusan, sənsizlik soldu.
Özümə verdiyim son sual oldu,
Necə ayrılaqki, çox yandırmasın? İynəli sözlərin batdı bağrıma,
Dinmədim, agrılar qatdı ağrıma.
Məntiqin yalanlar satdı doğruma,
Necə ayrılaqki, çox yandırmasın?
Ruhum səninlədir dönüb kölgəmə,
Suallar qəlbimi sıxan mən yenə. Nə olar, nə olar, bir kəlmə cavab ver
mənə,
Necə ayrılaqki, necə ayrılaqki, çox
yandırmasın? Ardı »

Hicran ezabinda tənha gecələr,
Cavab tapmadiğim suallarimsan.
Dünənim, sabahim, ölənə qədər
Sən mənim bitməyən xəyallarimsan...

Həsrətin qəlbimi çox incitsədə,
Dözməyə borcluyam, inam itsədə.
Nəfəsim getsədə, ömrüm bitsədə,
Sən mənim bitməyən xəyallarimsan...

Çoxdandir duymuram onun səsin də
Qoymadin vüsalin nişanəsində,
Bitməyən əzablar əhatəsində,
Sən mənim bitməyən xəyallarimsan....

Sənə susamişam səhratək, çöltək
Sensizlik odunda yanmişam kültək
Şoran torpağlarda bitməyən gültək
Sən mənim bitməyən xəyallarimsan

Müəllif : Şəhriyar İbrahimov Ardı »

Kaş ki mene yaxin qonşu olmazdin
Görmeyeydim kaş ki seni hec zaman
Sevgi olub üreyime dolmazdin
Qonşu kimi sene baxaydim her an

Gelmez idin menle qarşi qarşiya
O qara gözune baxmazdim gerek
Men neler cekirem bilmirsen guya
Ele bil daşdi daş sendeki ürek

Men kasib bir oqlan sen varli qizi
Men quru cöreyi sen aş yeyiyrsen
Men köhne libasda iller yalqizi
Sen her gün bir teze paltar geyirsen

Utancliq sevgini boqur sinemde
Neler cekdiyimi hec kim bilmeyir
Sen guluş icinde şadliqda demde
Menimse bir defe üzüm gulmeyir

Bu ne mehebbetdi bu ne sevgidi
Kor olsun görmeyen bu mehebbeti
Qezebim bacarmir üreyim ile
Yoxsa ki men seni sevmerem qeti

Her gun geceleri gormekcun seni
Baxiram işiqli pencerevize
Seni goren gunu öleydim meni
Yada Ardı »