Bir gün, adanın batmaqda olduğu, duyğulara xəbər verilmiş. Bunun üzərinə hamısı adanı tərk etmək üçün qayıqlarını hazırlamışlar. Eşq, adada ən sona qalan duyğu olmuş çünki mümkün olan ən son ana qədər gözləmək istəmiş. Ada az haradasa batdığı zaman, Eşq kömək istəməyə qərar vermiş. Zənginlik, çox böyük bir gəminin içində, keçməkdəymiş.
Eşq, "Zənginlik, məni də yanına götürərsənmi?" deyə soruşmuş.
Zənginlik, "Xeyr, götürə bilmərəm. Gəmimdə çox çox qızıl və gümüş var, sənin üçün yer yox." demiş.
Eşq, çox gözəl bir yelkənlinin içindəki Qürurdan kömək istəmiş. "Qürur, lütfən mənə kömək et!",
Qürur "Sənə kömək edə bilmərəm, Eşq. İslaqsan və yelkənlərimi məhv edə bilərsən." deyə cavab vermiş.
Kədər yaxınlardaymış və Eşq kömək istəmiş: "Kədər, səninlə gəlim."
Kədər "Of, Eşq, o qədər təəssüf edirəm ki, tək qalmağa ehtiyacım var."
Xoşbəxtlik də Eşqin yanından keçmiş; amma o qədər xoşbəxtmiş ki Eşqin çağırışını eşitməmiş.
Eşq, birdən bir səs eşitmiş. "Gəl Eşq! Səni yanıma götürəcəyəm. .."Bu Eşqdən daha yaşlıca biriymiş. Eşq o qədər şanslı və xoşbəxt hiss etmiş ki, onu yanına sahənin kim olduğunu öyrənməyi ağıl edə bilməmiş. Yeni bir quru parçasına vardıqlarında, Eşqə kömək edən yoluna davam etmiş. Ona nə qədər borclu olduğunu fərq edən Eşq, Məlumata soruşmuş:
"Mənə kömək edən kim idi?"
Məlumat "O, Zaman idi" deyə cavab vermiş.
"Zamanmı? Niyə mənə kömək etdi ki?" deyə soruşmuş Eşq.
Məlumat gülümsəmiş.…
Tarix: 19.11.2013 / 04:09 Müəllif: Akhundoff Baxılıb: 35 Bölmə: Sevgi varmı?