Haqqinda.az

Zaman her seye charedir
deyirler,vaxt otdukce burda
olan
her sey Ziyaya ezab
vermeye
basladi,Hara baxsa anasini
gordu,usaq kimi ichin-ichin
agladi
geceler.Genc yasinda anasiz
qalmaq nece de agir bir
derd
idi,bir de bunun sebebkari
sensense eger.Sozlerle ifade
edilecek bir hiss
deyil,yasayanlar
derk eder Ziyanin qelbinde
qopan
firtinalari..boya basa
chatdigi
dogma evinde qerib
kimsesiz idi
o.Qardasi aile qurmus,bacisi
gelin
kochmus belece Ziya
anasina
verdiyi zulmlere gore nifret
beslediyi atasi ile eyni dam
altinda qerib kimsesiz
qalmisdi.
Axi hara qeder davam ede
bilerdi
bele??Bir charesi
olmaliydi,eger
burani terk etseydi belke de
her
sey yaxsiliga dogru
gedecekdi..Heyat Ziyanin da
uzune gulecekdi.
Olkeni terk etme qerarini
qetilesdirmisdi artiq.Onun
ters,inadcil
oldugunu ,korpelikde
anasi xeste oldugu uchun
kechi
sudu emdiyini hami bilir,bu
xasiyyetine beled idiler..O
cumleden de atasi Arif
kisi.Qarsisini kesmeye
cesaret
tapmadi ozunde ve oglunun
gedisine goz yumdu.
Ziyanin seferi Almaniyaya
idi,orda isleyib heyatini ozu
uchun yasamaga qerar
vermisdi.Amma dunyanin
isini
bilmek olmaz.Ele deyilmi??
Belke
hansisa sehirli bir quvve
onu
yeniden vetene qayitmaga
vadar
edecekdi,ne bilmek olar
axi?!...
Zaman belece otub
kechirdi,hami
uchun oz axariyla davam
edirdi.Olenle olmek olmur
deyirler,dogru imis.Kifayet
xalanin yoxlugu da adi hala
chevrilmisdi,artiq hami
alismisdi
bu agir itgiye....
Heyat menimchun de davam
edirdi.Acili-sirinli usaqligimi
basa
vurub yeniyetme bir qiz
olmusdum..9-cu sinifi
bitirib
senedlerimi anamin israri ile
pedaqoji kollece
vermisdim.Qebul
olmagi hech istemesemde
yaxsi
oxumagimin neticesidir
ki,yuksek
balla sechdiyim kollece
qebul
oldum.Hem sevinir eyni
zamanda
da kederlenirdim.Axi indi-
indi
dunyaya basqa gozle
baxmaga
chalisirdim,axi hele teze-
teze
gunes oz al-elvan sualarini
heyat
penceremden daxil ederek
reng
qatmisdi
omrume.Valideynlerime
qarsi azca qezeb yaranmisdi
ichimde.
Niye izin vermediz men de
hami
kimi ali tehsilli olum,neyime
lazimdir axi bu
pedaqoji,menim
arzularim vardi axi.Hech
vaxt
umidimi uzmediyim
arzularim!
Jurnalist olacaqdi,Qenire
Pasayeva kimi prezindentle
gorusub musahibe
alacaqdim.Ehh
Milana!Ehh.!...Bu ele bele eh
deyildi
qelbimi sizladan bir eh
idi.Axi men
mehsur olacaqdim,film
ulduzu
olacaqdim,On elimde on
merifet
olacaqdi.Serial qehremani
Nino ile
xaricde tanis olub
evlenecekdim.qizimin adi
Viktoriya
olacaqdi.Villamt,sirketim,qulluqchularim,ve
daha nelerim olacaqdi.Sexsi
teyyaremle tez-tez
valideynlerime
bas chekecekdim.Qardasima
bacima vezifeli is
tapacaqdim.Axi
men Xeyriyyechi Milana
Zeynalzade
olacaqdim.Butun
bunlari yazarken gulurem
indi.Usaq ki usaq,bos-bos
xeyaldi
hamsi.Sen saydigini say gor
felek
ne sayir bele yerde
deyibler.Goresen indi niye o
arzu
isteklerle yasaya
bilmirem.Nedi
axi mene manechilik
toreden.Cavab chox besitdi
eslinde,amma men
cavablandirmaga
telesmirem hele.
Her shey o ani qapi
zenginden
sonra bashladi.Duzdu bu
gelish o
qeder de achmamishdi
meni.Ichimde bir narahatliq
vardi
sanki.Her zamanki kimi otub
kecher deye
dushundum.Axi pis
ne ola bilerdiki??Beynimde
qarishiq dushunceler
dolandiraraq hazirladiagim
chay
desgahini qonaqlarin
qarshisina
apardim.Ozum de bir
kenarda
eyleshib dishleri tokulmush
balaca Nurayla oynamaga
bashladim..cansixici
sohbetleri
gorub:
-Ana,men heyete dushurem
qizlarla oynamaga))-deyib
gule-
gule otaqdan chixdim.Ele bu
vaxt
anamin agzindan chixan
ifade
meni duruxdurdu..

ardi var...