Sən oldun, həyatımda güvəndiyim, qəlbimdəkiləri, bütün yaşadıqlarımı,
sirlərimi paylaşdığım insan.
Danışdıq, hər gün daha da çox.
Günlər keçdi, öyrəşdim sənə, sevdim səninlə danışmağı, vaxt keçirməyi.
Artıq güvənməyə, inanmağa başladım sənə.
Hər gün vaxtımızı bir keçirmək, qəlbimizdəkiləri paylaşmaq,
səni mənə daha da çox yaxınlaşdırırdı, daha da çox bağlayırdı.
Bəzən güvənsizliyin olurdu mənə, güvənə bilmyəcəyini deyirdin.
İndiysə həyatınla bağlı hərşeyi paylaşman, artıq güvəndiyini,
inandığını hiss etdirir mənə.
Bu isə qəlbimi şad edir. Çünki sevgi, güvən olduqca artar, çoxalar.
Sən sevgilim dediyim, sevdiyim dediyim birisisənsə, demək ki,
qəlbimdə, həyatımda yerin əvəzsizdir.
Sevgi müqəddəs bir hiss. Mənsə bu hissi sənlə yaşamağı seçdim, istədim.
Çünki, sən fərqlisən, çünki sən qəlbimdəsən deyə.
Həyatıma girdin, rəngləndirdin bu səssiz həyatımı, sevdirdin səhərə göz açışımı.
Sevdirdin sevgini, sevib sevilməyi.
Sevdirdin qəlbini, sənlə yaşananları.
Yaxşı ki, varsan söylədiyim bir tək sən varsan, qəlbimdəkiləri,
yaşadıqlarımı paylaşa biləcəyim yeganə insan.
Gözümü hər qapadığımda, sanki yanımdaymış kimi canlanır qarşımda siman.
Bütün sirlərimi, yaşadıqlarımı, qelbimdəkiləri paylaşdığım insan.
SƏNİ SEVİRƏM.
Qarşıma çıxdın, sevdirdin yenidən həyatı mənə.
Sənin üçün söyləmək istədiyim son sözüm,
Gülüm! sənsiz olacaqsa ömrüm,
qoy indi gəlsin ölümüm.
Tarix: 19.11.2013 / 04:09 Müəllif: Akhundoff Baxılıb: 55 Bölmə: Sevgi varmı?