Haqqinda.az

AşK biTTi...(D&C)

yeni bir apartmana taşınmıştık.karşı dairemızde cok iyi bir aıle vardı.kısa surede baya kaynaştık.4 kısılık bır aıleydıler.benden 10 yaşbuyuk bir abla 7 yaş buyukde bir abi vardı adı cihan.taşınalı 7 sene olmuştu.artık aıle gıbı olmuştuk.cihanı abim gibi göruyordum.Lise son a başladıgım zamanlarda cihana karşı daha farklı duygular hissetmeye başladım.Onu bir gün göremezsem ağlardım.ama tabi kimseye belli etmezdim.ona abi dıyesımde gelmıyordu.bir gun cıhan dedıgımde annem ve annesı o senın abın dıye tepkı gösterdiler.bende daha adıyla cağıramadım.cıhan bana o kadar yakındı kı.eve gelınce hep benı cagırır yemek hazırlar yeriz otururuz sarılıp fılm ızlerdik.ama cihanın 7 yıllık sevgilisi vardı ve hemen hergun onlara gelırdı.mecbur ona ıyı davranırdım kımseye bısey bellı edemezdım ki..Fakat cihanın yaptıgına anlam veremıyordum.bazı geceler sevgılısıne uyuyorum dıye msj cekıp benı dısarı goturuyordu.gezıyorduk sabaha kadar ama kızın ruhu duymuyordu tabi.bi bakıma cok uzuluyordum cunku aynısının bana olmasını da ıstemezdım.ama bı bakıma da cıhana asıktım ve bana ılgısınden cok memnundum.bi aksam cıhan benı arayarak " işten çıktım hazırlan bi yerlere gıdelım " dedi.cok mutlu oldum hemen hazırlandım.guzel bi yemek yedik ve bana beni sevdiğini ama aramızda sevgilisi oldugunu ve onu bırakamayacagını söyledi.ancak evlenıp boşanırsa ıkımızın ılıskısı olabılırmış aksi taktırde onu bırakamazmış.aralarında bunca senedır ne gectiğini bılmıyorum sonucta kızında uzulmesını ıstemezdım.cıhana benden uzak durmasını söyledim.bir hafta hıc göremedım onu cok özlemıstım ama tutuyordum kendimi.bi akşam annesı bızdeydı cep telefonumu evde unutmuşum getirirmisin dedi gittim tel.i ararken cıhanla yuzyuze geldık ve bi anda dudaklarıma yapıştı.ona karşılık vermek istemedim ama kendımı tutamadım da.en sonunda kararımın kesın oldugunu gorusmıcegımı söyledım.1 ay sonra aniden cıhan nısanlandı ve subat ayında evlendi.düğün günü gelip formalıte evlılıgı boşanıcam dedi ve bız bunları konusurken kız da duydu.cok zor bir durumda kaldım...evlenelı bır sene oldu ve bugun gordum onu ılk defa.bıraz degısmıs kılo almış evlılık yaramış.tek bir söz konuşmadık sadece baktık bırbırımıze.çok aşıktım deli gibi vazgecemem dıyordum.hatta 2.olmayı bıle göze alıcaktım.şimdi ise kızıyorum kendime.neden bu kadar teslım oldum kı..ya da bız kızlar neden bu kadar kaptırırız kendımızı erkeklere..her guzel şeyin sonu oluyor..zor da olsa...seni sevmıstım cıhan...