Haqqinda.az

büyük bir aşkın bitişi

Bir ağustos akşamıydı.Onu görmüştü gözlerim sanki başka kimse yok gibi onu görmüştüm.Çaresiz bir güvercin gibiydi bakışları o bakarken dayanamayıp bende bakmıştım.ertesi günü onların dükkanın önünden geçtim ve o geçme hayatımı büyük bir şekilde etkilemişti.akşam gittiğim düğüne oda gelmişti.Gözlerini bir dakika bile benden ayırmamıştı.Nasıl bulduysa numaramı bulmuştu beni aradı saat gece yarılarını bulana dek konuşmuştuk.beni etkilemişti.Ve tam telefonu kapatacağım zaman bana benimle çıkarmısın demişti bende evet dedim ve herşey okadar güzel gidiyorduki bir gün bitteceği aklımıza bile gelmezdi.İkimizde çok mutluyduk ama onda bişey vardı sanki eskiyi özler gibiydi bunu anlayabiliyordum ama anlamak istemedim.Ben tam herşey yoluna girdi asyayı unuttu derken asya aradı barışmak istediğini söyledi oktay belki olmaz diyordu ama yüreği onu arıyordu.onu öyle sevmişki bu sevgiden kaçmak için bana benim sevgime sığınmıştı mayısta askere gidecekyi askere gidince onu bırakmamdan öyle korkuyordu ki.ama yinede belli etmemeye çalışıyordu sevdasını ve korkusunu.Ama benimde vardı bir korkum asyaya dönmesiydi benim korkumda.Ve bu korku yüzünden sırf tek beni sevmesi için ellimden geleni yapmıştı.Ama ben çabaladıkça oktay benden kaçıyordu bu kaçmasının sebebi ise yüreğinin eşsiz yangınlarda olmasıydı.anlıyordum ben nasıl onu seviyorsam oda pek tabi asyayı sevebilirdi ama bu düşünceden baya uzaktım aklımdaki tek şey o yüreğimdeki tek şey ise onun birgün beni bırakma korkusuydu.bu korkum fazla uzun sürmedi çünkü ayrılmıştık.evet ayrılmayı ben istemişyim ama yinede yüreğimi ve gözlerimi durduramıyordum.Artık bir karar almıştım o olmadan yaşayamazdım ve yaşamamalıydım bunun için ölmeliydim bir intahar mektubu yazıp eline verdim aslında o mektubu okurken ölecektim ama birtürlü bıçağı kalbime götüremedim bıçak elimdeydi ama bir türlü bıçak kalbie gitmiyordu.Ve beni aradı nekadar çaresiz olduğunu eğer ben kendimi öldürürsem oda kendini öldüreceğini söyledi şimdi ölmek dahada zor gelmeye başlamıştı çünkü o yaşamalıydı en azından yaşamak için bir sevdası bir umudu vardı ve yapamadım.Beni aradı ve bizim evin önünde olduğunu söyledi yanına giitim na sarılmak tenindeki sıcaklığı tenimde hissetmemek için kendimi zor tutmuştum ama ağlamamak için kendimi tutamadım ve bana barıştığımızı söylemiti.Şimdi kendimi tutmama gerek yoktu ona doyasıya sarıldım tıpkı eski günlerdeki gibi ama eskisinden tek bir farkı vardı artık bana karşı bihayli soğuktu eskiden beni aramadan duramazdı ama şimdi aramak bile istemiyordu eskiden birkere aşkım demesen küserdi ama şimdi onu bile söylemek zor geliyordu anlamıştım benimle acıdığı için konuştuğunu buna yüreğim daha fazla dayanamazdı ve ayrıldım.Ayrıldım ama yüreğim sevda ve hasret dolu bir gemi gibiydi gözlerimde sevdanın yokluğu buna daha fazla dayanamadılar ve her biri bir damla göz yaşı olup yüreğimden ve gözlerimden süzüldü dayanamıyordum yokluğuna bu aşk böyle bitemezdi ama bitmişti yapacak hiç birşeyim kalmamiştı artık.Duyduğuma göre asyaylada barışmıştı.Allahım bu nasıl bir sevda böyle insana çekilmez acılar veriyor.ama bu acıları o anlamıyor ya da o anlamak istemiyor onun yüzünden gecelerim gündüzlerie karışmıştı onu düşünmeden bir günüm bile geçmiyor şimdi o asya ile barışmış olabilir ama birgün banada dönecek ve şimdi sana söz veriyorum bana dönsende dönmesende seniömrümün sonuna kadar bekliycem seni seven bu yürek senden başka kimseyi sevmiycek senin ellerini tutan bu eller kimsenin elini tutmıycak seni gören bu gözler senden başka kimseyi görmiycek.SENİ SEVİYORUM SONSUZ AŞKIM