sanal aşkımın hazin ölümü
bir akşam iş dönüşü canım çok sıkıldı eve gitmek istemedim evin yakınında bir ineternete takıldım.açtım bir sohbet sitesini idris diye biriyle tanıştım.idrisle muhabbetimiz çok güzel geçmişti ısrarla benden buluşmak için randevu istedi.erciyes üniversitesi sınıf öğretmenliğinde okuyordu.2 gün sonra idrisle akşam iş çıkışında buluştuk.idris heyecandan titriyordu bende ise heyecan yoktu.kafeye gittik sohbet ettik.akşam ev döndüğümde bir sürü mesajlar evlenme teklifi ediyordu ısrarla.ben bunun geçici bir heves olduğunu düşündüm birbirimizi tanıyınca kararının değişebileceğini düşündüm.öyle böyle biz dirisle çıkmaya başladık ama idrise aşık olamıyordum seviyordum ama aşk değildi dostane bir sevgiydi.bu arada eski sevgilim gündeme çıktı ben tekrar eski sevgilimle görüşemye başladım idris bu arada sürekli arıyor ev telefonumu bulmuş annemle görüşmüş anneme beni çok sevdiğini evlenmek istediğini falan söylemiş benim cep telefonum değiştiginden bana ulaşamamış.nasıl olsa unutur beni diyordum fazla üstelemiyordum.eski sevgilim beni aldattı o gece beynimden vurulmuşa döndüm.o sinirle idrisi aradım.beni hala istiyormusun dedim.evet hemde çok istiyorum dedi.o zaman tamam tekrar başlıyoruz dedim ama bende bir sevinç yoktu sadece sığınacak bir kapı arıyordum kendime kalbimdeki boşluğu tamamlayacak birini arıyordum.bu arada idris mutluluktan havalara uçuyordu.telefonda hemen benden ertesi gün randevu istedi.bu seferki buluşmamızda beni kaybetmemek için işi ciddiye dökmeyi planlıyordu.seni isteteyim nişan yapalım falan diyordu ama ben yine geçiştirdim.yine eskisi gibi çıkmaya başladık.o her buluşmamıza güllerler yeni heyecanlarla yeni heveslerle geliyor.seni seviyorum diye 2 kelimeden ibarte günde 10-15 yapılan telefonlar devam ediyordu onun için.bir gün yine aradı beni ve yarın buluşalım amam şok şık ol dedi herhalde dedim özel bir yere götürecek neyse buluştuk idriste anlama veremedigim bir heyecan vardı.sinemaya gidecektik ve sinema sonrasında romantik müzikler çalan hafif loş ışıgı olan bir kafeye gidecektik.sinemadan biletlerimizi aldık daha filmin başlamasına 1,5-2 saat vardı.beledieye çay bahçesinde oturalım dedik.birden dayanamayacagım dedi ve cebinden bir alyans yüzük çıkardı benimle evlenirmisin dedi.onu kırmamak içinmi mantıklı geldiği içinmi neye göre cevap verdim bilmiyorum ama evet dedim ve yüzügü taktı.artık sözlenmiştik ciddi manada.neyse böyle devam eden günlerden sonra idris yaz tatilinde hem memleketine hemde yaz okuluna gitti.bu süre zarfında anladım ki idris hayatımda çok öenmli yer almıyor aşık olamıyorum hala.yaz tatili dönüşünde ilk buluşmamızda ayrılmak istediğimi söyledim çıkardım yüzügünü verdim.hayır falan dediysede nafile.içimden gelmiyordu aşık olamıyordum.neyse çok şükür bitirmiştim vicdanen rahattım hem kendimi hem onu kandırmıyordum.gerçi idris her şeyi zamana bırak beni zamanla seversin diyordu.sonraları arkadaşça aramaya başladı her defasında iki sevgiliden arkadaş olmaz arama beni diyordum ama ısrarla arıyordu her defasında terslememe rağmen.asıl amacım benden soğuması idi.aradan bir sürü zaman geçmişti idris aramamıştı.merak ettim cebini özleden aradım kapalıydı sürekli.evini arattırdım bir arkadaşa acaba başına bir işmi geldi yoksa beni arardı diye.tahmin ettiğimden kötüsü başına gelmişti.meğer idris benden ayrıldıktan sonra okulu bırakmış istanbula çalışmaya gitmiş.istanbulda patronuyla kavga ediyor ve adamı bıçaklayarak öldürüyor giresun kapalı cezaevine düşüyor.duydugumda çok üzüldüm.aradan 5-6 yıl geçti.bir mail gelmişti idristen.5-6 yıldır cezaevinde yattıgını daha sonra adana yarı açık cezaevine geçtiğini cezaevindeyken çukurova jeoloji mühendisliğini kazandığını beni hiç unutmadığını hala çok sevdiğini´, sesimi duymak istediğini falan söylüyordu.işyeri numaramı verdim maille.bir gün müşteri gibi aradı heyecandanmıdır korkudanmıdır anlayamadım ilk başlarda ismini vermedi ben ısrar edince ismin verdi kapattı.ordan sonra ara ara aramaya başladı mailler attı.bu sefer yine mailler kesilmeye yine aramlar kesildi.bir gün ineternette hangi arkadaşlarım var diye arama sitesinde adlarını yazıp bakıyordum.idrisin adını yazdım.gördüğüm yazıda idrisin okuldan cezaevine giderken tren altında kalarak can verdiği yazıyordu.öylece kaldım bilgisayarın başında.bütün bunları yaşmasına sebep olan benmiyim başkasımı.acaba o gün o yüzüğü vermeseydim bunlar olacakmıydı....hala kafamda vicdanımı sızlatan sorular sorular.....ama idris kimse beni senin kadar sevmedi.kimse benim için kendinden taviz vermedi.mekanın cennet olsun nur içinde yat.
Tarix: 19.11.2013 / 04:08 Müəllif: Akhundoff Baxılıb: 575 Bölmə: Sevgi varmı?