Nemətsə də gözəl şeir,
Şair olan qəm də yeyir.
Ömür keçir bu adətlə,
Uğurlu bir səadətlə.
Məni görən :-nədir? deyir,
Saçlarına düşən bu dən,
Şair nə tez qocaldın sən!
Dünən mənə öz əlində,
Gül gətirən bir gəlin də,
Gözlərində min cür sual,
Heykəl kimi dayandı lal,
O bəxtəvər gözəlin də,
Mən oxudum gözlərindən:
Şair nə tez qocaldın sən!
Ovçuluğa meyil saldım,
Gecə-gündüz çöldə qaldım.
Dağ başından endim düzə,
Bir ox kimi süzə-süzə,
Neçə ceyran nişan aldım,
Cavab gəldi güllələrdən,
Şair nə tez qocaldın sən!
Bəzən uca,bəzən asta,
Ötür sazım min sim üstə,
Andı yalan,eşqi yalan,
Dostluğu da rüşvət olan,
Ürək yıxan bir iblis də,
Üzəvari deyir hərdən,
Şair nə tez qocaldın sən!
Saç ağardı, ancaq ürək,
Alovludu əvvəlki tək,
Saç ağardı, ancaq nə qəm,
Əlimdədir hələ qələm,
Bilirəm ki, deməyəcək,
Bir sevgilim bir də vətən,
Şair nə tez qocaldın sən!
Tarix: 19.11.2013 / 04:02 Müəllif: Akhundoff Baxılıb: 60 Bölmə: Sevgi şerləri