Haqqinda.az

BU güzgüyə bir vaxt qoşa baxardıq,-

bu güzgüdə yerin indi boş qalıb.

Bəlkə səndən güzgünün canında

dodaq qalıb,kirpik qalıb,qaş qalıb?



Göz yaşların canındadı, bəlkə də

damla-damla əriyəcək bu güzgü.

Bir gün sənin ayagınla dünyada

ayaq açıb yeriyəcək bu güzgü.



Bəlkə, səni axtaracaq, gəzəcək

milyon-milyon adamların içində.

Görən kimi tanıyacaq üzünü

ən qaranlıq axşamların içində.



Qaçacaqsan bu güzünün əlindən,

Dönəcəksən o döngəyə, bu tinə.

Adamları, maşınları, evləri

Atacaqsan bu güzgünün cənginə.



Yenə, yenə doymayacaq bu güzgü,

bir şəhəri udub udub gələcək.

Səni gözdən qoymayacaq bu güzgü,

yeri-göyü tutub, tutub gələcək.



Sən qaçdıqca yellənəcək saçların,

BU güzgüyə pay düşəcək saçından.

İpək donun yelləndikcə güzgüyə,

Pay düşəcək ətəyinin ucundan.



Qaçıb-qaçıb özünü yoracaqsan,

Qəfil birdən görəcəksən o daşı.

BU güzgünü daş atıb qıracaqsan,

Bu güzgüdən dağılacaq göz yaşın.



Hər tikəsi qayıq təki üzəcək,-

dörd tərəfi göz yaşınla dolunca.

BU güzgünün bəlkə hər tikəsindən

dodaqların çığıracaq dalınca.



...Bu da belə bir nagıldı yalandan,

Sən ki,yoxsan,getdiyin o gedəndi.

Bu güzgü də yürindədi, yerində,

Bu güzgü də yenə sağdı,bütövdü.



Sınan güzgü axı bir də calanmaz,-

bəlkə Tanrı özü görüb bu işi?!

Bu güzgünün hər tikəsi bəlkə də,

damla-damla göz yaşınla bitişib.



Bəlkə səndə bu güzgünün canında

dodaq qalıib,kirpik qalıb,qaş qalıb.

Göz yaşların canındadı hələ də,

göz yaşların qurumayıb, yaş qalıb.



BU güzgüdən gəlib keçir xanımlar,

Özlərinə baxıb-baxıb keçirlər.

Dodağından dodaqları rəng alır,

Kirpiyindən kirpik taxıb keçirlər.

Göz yaşınla dolur, dolur gözləri,

Baxır yerə, baxır göyə ağlayır.

Bu nə dərddi-heş bilmirlər özləri,

Heç birisi bilmir niyə ağlayır...