Haqqinda.az

Bir qowma yazacam bu gun men sene
Heyatin acisin dadacam yene
Ayaqlar altina atdiqin qelbi
Goylere qaldirib verecem seneGoydeki inancim Allahim teksen


Goydeki inancim Allahim teksen

Goydeki inancim Allahim teksenSəni sevdim sevilmədən, -

Dodağımda öpülməyən,

Hələ sənə deyilməyən,

Sözlərim qaldı, əlvida!



Güc yox ümid bəsləməyə,

Təzə sevgi gözləməyə,

Sifətimi gizləməyə,

Dizlərim qaldı, əlvida!



Uçmadım quşlar içində, -

Yadlar, tanışlar içində,

Yağan yağışlar içində

Gözlərim qaldı, əlvida! Ardı »

Xəbər gələr daha ömrün qışından,

Soyuyarsan-saçlarına qar düşər.

Ancaq köhnə kitabların içindən

Hərdən-hərdən köhnə məktublar düşər.

Əyilərsən,götürörsən gizlicə,

Boylanarsan arvad uşaq görməsin.

Çəkilərsən otağın bir küncünə,

Gizli gilzi oxuyarsan hər sözü.

Bu sevgi məktubudu İlahi,

Indiyəcən ağrıyır hər sözü də.

Yazan qızın nəydi adı,lahi?

Yaddan çıxib sifəti də,üzü də.

Oxuduqca lal sətirlər səslənər,

Yavaş yavaş səsi düşər yadına

Bir hərfdən -qaşı düşər yadına

Bir hərfdən -gözü düşər yadına.

O gözlərdən yadigartək varaqda

Göz yaşının ləkəsini görərsən.

Birdən donu xışıldayar otaqda.

Pəncərədə kölgəsini görərsən.

Diksinərsən,boylanarsan qapıya

“o gölgəni arvad-uşaq gördümü?!”

Tez məktubu atarsan külqabıya,

Yandırarsan hər sözünü, sətrini.

Sözlər yanar –kağızı da yandırar,

Sözlər yanar –o qızı da yandırar.

Sözlər qaçar o alovun içindən,

Sən baxdıqca- basar səni soyuq tərş

Sıra sıra qarışqalartək qaçıb gedər qara qara hərflər.

Təkcə o qız Ardı »

Gəl, əl-ələ tutub gedək,
Gedək biz olmayan yerə.
Hər dərdi unudub gedək
Dərdimiz olmayan yerə.

Burda qoyaq özümüzü,
Bu qırışan üzümüzü,
Bu köhnələn sözümüzü,
Gedək söz olmayan yerə.

Bir kimsə tutmasın xəbər
Gəl, çıxıb gedək birtəhər
Bu ev, bu küçə, bu şəhər,
Bu dəniz olmayan yerə.

...Atam oğlu, az çapala,
Sən deyən çətin tapıla,
Bu Ramizi kim aparar
Bu Ramiz olmayan yerə?! Ardı »

Təpədən dırnağa hirs içindəyəm
Dönmüşəm dustağa hirs içindəyəm
Bu hasar içində, bu hirs içində
Ürəyim özünə yer tapa bilməz
Bir çiçək qoxusu, bir quş qoxusu
Daha ürəyimə yol tapa bilməz
Səpdim mən öz yarama mən öz külümü
Adam öz külünə bulunur belə
Dişim parça-parça kəsir dilimi
Şeirim hecaya bölünür belə
Mən belə adamam məndən uzaq gəz
Uzaq gəz xeyirimdən, şərimdən mənim
Daha bu qələmim çiçək bitirməz
Qızlar çələng hörməz şeirimdən mənim
Qaçdım məni sevən gözlərdən daha
Hamının sevgisi gözündə qalsın
Ev tikən deyiləm sözlərdən daha
Qoy hamı o çölün düzündə qalsın
Sən də daşlamağa özgəsini tap
Məni ömür boyu daşlayan adam
gilası mürəbbə quzunu kabab
Şairi heykəl tək xoşluyan adam
Yox heykəl ummuram bu yer üzündə
Mənim daş olmağa yoxdu həvəsim
Daş olub lap Ardı »

Şirin-şirin yuxudaydıq,
Bir zalım oyatdı bizi.
Anaların gucağından
Bu dünyaya atdı bizi.

Düşdük yolların ağına,
Baxtımızın sorağına,
Qatdı bizi qabağına,
Əlində oynatdı bizi.

Biz ki yol nədi bilməzdik,
Biz ki öl nədi bilməzdik,
Bilsək dünyaya gəlməzdik,
Analar aldatdı bizi.. Ardı »

Ax, bu qızın barmaqları

Barmaqlarıma dəymədi.

Ürəyim ağrıyan gecə…

Gəlib qapımı döymədi.



Ax, bu qızın barmaqları

Bir məktub yazarmı görən?

Bir gün eşitsə ölmüşəm,

Qəbrimi qazarmı görən?



Ax, bu qızın barmaqları

Bir üzük taxdı belinə.

Qız idi,dinə bilmədim,

İndi nə deyim gəlinə?!



Ax, bu qızın barmaqları,

Uzun-uzun barmaqları,

Döymədi, anam, döymədi

Qapımızı barmaqları Ardı »

BU güzgüyə bir vaxt qoşa baxardıq,-

bu güzgüdə yerin indi boş qalıb.

Bəlkə səndən güzgünün canında

dodaq qalıb,kirpik qalıb,qaş qalıb?



Göz yaşların canındadı, bəlkə də

damla-damla əriyəcək bu güzgü.

Bir gün sənin ayagınla dünyada

ayaq açıb yeriyəcək bu güzgü.



Bəlkə, səni axtaracaq, gəzəcək

milyon-milyon adamların içində.

Görən kimi tanıyacaq üzünü

ən qaranlıq axşamların içində.



Qaçacaqsan bu güzünün əlindən,

Dönəcəksən o döngəyə, bu tinə.

Adamları, maşınları, evləri

Atacaqsan bu güzgünün cənginə.



Yenə, yenə doymayacaq bu güzgü,

bir şəhəri udub udub gələcək.

Səni gözdən qoymayacaq bu güzgü,

Ardı »

Soğan soya-soya ağlayan qadın,
Ömrün soğan kimi acıdı, acı!
Meleksen, qırılıb qolun-qanadın,
Derdi veren Allah, vermir elacı...

Gözünden süzülen yaşı kim siler?
"Göz yaşı", dediyin nedi? Acı su...
Bir şirin öpüşle başlar sevgiler,
Sonunda hemişe soğan acısı...

O, öpüş yandırmaz dodaqlarını,
Soyuyub od dolu o, qucaq indi.
Sayar birce-birce barmaqlarını,
Her gece yuduğun qab-qacaq indi.

Geler "er" dediyin, her geceyarı,
Bir qaşıq xöreyin baxmaz dadına.
Yuxuda dilinden qopan adların,
Biri de benzemez senin adına...

Soğan soya-soya ağlayan qadın,
Gözünün yaşını sile bilmerem.
Neyleyim, men sene özgeyem, yadam,
Neyleyim, yanına gele bilmerem.

Bir sevgi gezirem dünyada men de,
O sevgi hardadı? Bilmirem ancaq.
...Kim soğan soyacaq menim evimde,
Soğan soya-soya kim ağlayacaq?!.. Ardı »