Haqqinda.az

Bu defe de letifelerde baş qehraman Hacı Dayıdır

Bir gün Hacı dayı ovdan qayıdır. Qonşular ondan xəbər alırlar:
-Ovun bərəkətti olsun. Necə doşan vurmusan?
Hacı dayı deyir:
-Ov, nə ov… Heç əl-ayağını yığıb yığışdırmaq olmurdu. Biri burdan qaçırdı, biri ordan qaçırdı. A gözözu yiyim, birinə gözüyumulu atdım, gülləm düz qulağının dibinnən ötüb keçdi. İkincisini allah qorudu, atəşim boşa çıxdı, bir də gördüm budu ha, üçüncüsü kolun dibinnən çıxıb bir qaçır, bir qaçır. O da çox uzaqdaydım. Gülləyə heyfim gəldi…
Dinləyənlər dözməyim kişinin sözünü kəsirlər:
-Müxtəsər elə, neçəsini vurdun?
Hacı dayı kefini pozmadan cavab verir: Ardı »

Bir gün bir kişi yol ilə gedəndə
görür ki, bir kafenin üstünə
yazılıb "Yeməyi siz yeyin şotu
nəvəniz ödəyər". Kişi sevinir və
girir içəri. Ölümünə yeyib
doyandan sonra ofisiant ona
yekə bir şot gətirir. Kişi deyir:
-Bu nədir? Bəs demişdiniz şotu
nəvəm ödəyəcək?
Ofisiant:
-Yox bu sizin babanızın şotudur. Ardı »

Günün birində Molla bazardan bir neçə gül ağacı alıb gətirir. Ancaq
hər gün gülləri səhər tezdən əkib, qaranlıq düşəndə çıxardıb aparır
evinə. Bir gün bunu görən dostlarından biri soruşur:
– Molla, bu necə işdi? Gülləri niyə belə eləyirsən?
Molla deyir:
– Atalar deyiblər ki, gecə kişinin malı başı altında olmalıdır. Ardı »

Gunlerin birinde Mollanin heyetinin qapisini cixarib aparirlar.Molla ne qeder axtarirsa, ogrunu tapa bilmir.Axirda gedib mescidin qapisini cixardir.Dalina alib aparanda mucavir tutur yaxasindan ki:
-Ne eleyirsen?
Molla deyir:
-Deyirsiniz ki,Allah her seyden xeberdardir.Eger dogrudursa,demek ki,menim qapimi ogurlayandan da xeberi var.Desin ogrumu, verim qapisini.
(hahahahahah) Ardı »

Hələ uşaq vaxtlarından anası Mollanı qaytan toxumaq sənətinə
qoyur. Molla iki il tamam gedib-gəlir, amma heç bir şey öyrənə bilmir.
Bir gün anası iş üstünə gedir ki, görsün oğlu bir şey öyrənib ya yox.
Oülundan soruşur:
– Ogul, öyrənibsənmi?
Nəsrəddin deyir:
– Öyrənmişəm.
Anası sevincək soruşur:
– Nə öyrənmisən?
Nəsrəddin deyir:
– Öyrənmişəm ki, qaytanı ipək sapdan toxuyarlar.
Anası deyir:
– Elə bu?..
Nəsrəddin deyir:
– Daha nə qalıb ki?.. Fikir eləmə! Qalan-qulanını da bir-iki günə
öyrənərəm. Ardı »

Universitetinin qızlar tualetində.

Tez-tez qızlar, dodaq boyası çəkdikdən sora güzgünü öpərək orda dodaq izləri qoyurlarmış. Bu hadisədən təngə gələn xadimələr şəxsən filankəsə şikayət edirlər.
Filankəs məllim də qızlar çox olan quruplardan 20 - 30 nəfər yığaraq xadimələrlə birlikdə tualetə gəlir və güzgüdəki dodaq izlərin göstərərək:

-"Xadimələr bu ləkələri təmizləyərkən çox əziyyət çəkirlər.
İndi bunun necə əziyyətli olduğunu siz öz gözlərinizlə görəcəksiz."

Deyir və xadimələrə işarə eliyir. Xadimələrdə əllərindəki şotkanı unitazın suyuna salıb güzgünü silirlər. O gündən sora qızlar birdə bu hərəkəti təkrar etmirlər. Ardı »

Bir gün Molla turşu satanın eşşəyini və tarazısını alıb küçələrdə
turşu satmağa başlayır. Eşşək adət elədiyinə görə çox adam olan yerə
çatcaq Mollaya "ay turşu alan" deməyə imkan verməyib özü anqırır.
Bir gün belə, iki gün belə, bir dəfə yenə eşşək belə anqıranda Molla
hirslənib onun qulağını möhkəm dartır ki:
– Ədəbsiz, qoysana bir mən də qışqırım. Bir de görüm, bu zəhrimar
turşunu sən satacaqsan, ya mən? Ardı »

Bir gün Molla qızarmış toyuq yeyirmiş. Bir nəfər bunu görüb Mollaya
yanaşır ki:
– Molla, ondan bir az da mənə ver!
Molla deyir:
– Mənim deyil, arvadımındı.
– İndi ki, sən yeyirsən?
– Mən yeyəndə nə olar? Verəndə tapşırıb ki, heç kəsə vermə, özün ye! Ardı »