Haqqinda.az

Xalqlar üz-üzə dursa da,
eşq-məhəbbət ölməyəcək…Bəşəriyyət qırılsa da,
eşq-məhəbbət ölməyəcək…
Məhəbbəti yerə basdır,
göyərib üzə çıxacaq,
Məhəbbəti məzara qoy,
məzardan səsi çıxacaq,
Poladın içində saxla,
poladı kəsib çıxacaq,
Sevən gözlər kor olsa da,
eşq-məhəbbət ölməyəcək…
Hətta günəş qaralsa da,
eşq-məhəbbət ölməyəcək…
Bütün ərzin yollarını
kərkədanlar kəsə belə,
Qəbilələr bir-birinin
başlarını kəssə belə,
Lap millətlər bir-birini
diri-diri yesə belə,
Ordular üzə dursa da,
eşq-məhəbbət ölməyəcək…
Hər şey tar-mar olsa da,
eşq-məhəbbət ölməyəcək…
Nə Leylinin, nə Məcnunun
kimsəyə kini olmayıb.
Sevənin sevgidən özgə
milləti, dini olmayır.
Qoca ərzin vallah, billah
eşqsiz günü olmayır,
Bu aləm zindan olsa da,
eşq-məhəbbət ölməyəcək…
Hər gün ölüm-qan olsa da,
eşq-məhəbbət ölməyəcək…
İnsan insanı duymasa
ruhu ölər, bağrı çatlar,
Yenə qardaş olacaqlar,
bir-biriylə bütün yadlar.
Məhəbbətdən aşağıdır
ədavətlər, küdurətlər,
And içirəm etiqada
eşq-məhəbbət ölməyəcək…
Sevənə yox zaval, xata,
eşq-məhəbbət ölməyəcək…
Ərzin vulkanları dönə
od dövrünə, köz dövrünə,
Dünya qayıda əvvəlki
su dövrünə, buz dövrünə,
Lap Ardı »

Vaxt keçəcək, dövr edəcək,
Qan-qadalı hərb bitəcək,
Yağıları qovacağıq
bu torpaqdan,
Mütləq geri alınacaq
Şuşa, Ağdam,
Mütləq geri alacağıq
Kəlbəcəri,
Laçını da,
Qarabağa bütün yollar
açılacaq.
Çəkiləcək ulu İsa bulağından
bulud, duman,
Hərb bitəcək, ağrıları
göynədəcək
zaman-zaman...
Hamımızı incidəcək, izləyəcək...
Övladları həlak olan
analarsa bu dəhşətə
dözməyəcək,
Daim elə olacaqlar
yalqız, ağlar,
Elə oğul deyə-deyə
gözlərini
yumacaqlar...
Hərb bitəcək... amma onun
üstümüzdən
getməyəcək
kölgələri...
Görən necə böyüyəcək illər ilə,
Məmələkətin yüzlər ilə, minlər ilə,
yetim-yetim
körpələri?..
Hərb bitəcək... bunu təkcə
Allah bilər,
Neyləyəcək sevdiyini
qurban verən
sevgililər?..
Qəlblərində həsrət, qübar,
Nə vaxtacan qara geyib ağlayacaq
nişanlılar?..
Hamısı da nakam-nakam qocalacaq,
qarıyacaq...
Hərb bitəcək... çox-çox qanlı
yaraları
sarıyacaq...
Tənzif, dərman götürəcək
zaman özü...
Hərb bitəcək... ağrıları
odlayacaq
sinəmizi...
Hərb bitəcək... amma heç vaxt
şəhidlərin göynəkləri
kəsməyəcək...
O məzarlar hər gün bizi intiqama
səsləyəcək,
Onlar bizi and verəcək bir
Allaha,
Aldanmasın millət daha...
Aldanmasın baxa-baxa, görə-görə,
Nə daxili, nə xarici
düşmənlərə...
Yetər bu xalq, çox inanıb,
çox allanıb,
Hərb bitəcək... amma onun
bitməyəcək
sualları...

Vaxt keçəcək, dövr ötəcək...
Qan-qadalı hərb bitəcək...
İnamım Ardı »

Cənublu şair dostum Söhrab Tahirin
anası Nəsibənin Bakıya qonaq gəlməsi münasibətilə

Nə gözəl aylardı, həftələr idi,
Səninçin, ay Söhrab, analı günlər,
Gözünə görüşdən sürmə çəkilən,
Barmağı öpüşdən xınalı günlər,
O tayın, bu tayın daş həsrətindən
Tamam uzaq günlər, aralı günlər,
Bütün Azərbaycan torpağı üçün
Doğma, əziz günlər, mənalı günlər.

On iki milyonlıq qardaş-bacının,
Sözüylə, adıyla gəlmişdi ana,
Azadlıq yolunda ölən ərlərin
Odlu fəryadıyla gəlmişdi ana,
Üzünə baxanda elə bilirdin
Göyün üstü ilə gəlmişdi ana,
Yerin altı ilə gəlmişdi ana,
Raketlər əsrində beş addım yolu
İyirmi altı ilə gəlmişdi ana.

Ana bala ilə olar, biz isə
Anası bu taya gəlib deyərdik,
Hələ qrür ilə, iftixar ilə
Özü də üç aya gəlib deyərdik,
Həştad yaşlı qarı, qırx yaşlı kişi
Təzədən dünyaya gəlib deyərdik.
Doğma övladını görməkçün yazıq
Bir qərinədir Ardı »

Zamanın dönübdü üzü
Adam adam oğurlayır.
Heç vaxt görməyib yer üzü
Adam adam oğurlayır.

Hamı olub əsir-yesir,
Qorxur, evinə tələsir.
Adam adam başı kəsir,
Adam adam oğurlayır.

Hər cürə talan görmüşük,
Hər cür qan salan görmüşük,
Bəs bunu haçan görmüşük,
Adam adam oğurlayır.

Tükənib insanlıq eşqi,
Bəşər xəstə, zaman düşgün,
Bu da əsrin təzə kəşfi,
Adam adam oğurlayır.

Adam doğanlara deyim,
Doğub boğanlara deyim,
Vəhşi insanlara deyim
Adam adam oğurlayır.

Ayı qoz, fındıq aparır,
Qurd yağlı quyruq aparır,
Tülkü də toyuq aparır,
Adam adam oğurlayır.

Qara divin səsi gəlir,
Körpə mələşməsi gəlir,
Adam-madam iyisi gəlir,
Adam adam oğurlayır.

Qalxın məzarda yatanlar,
İnsanı uca tutanlar,
Ayıq olun, ey adamlar,
Adam adam oğurlayır.

Bundan o yanası yoxdur,
Ta ömrün mənası yoxdur,
Bəşərin anası yoxmu,
Adam adam oğurlayır. Ardı »

Məhəbbətdən nifrətə yol bir addım,
Yaltaqlıqdan minnətə yol bir addım.
Gəldi-gedər bir qalağıq cahanda,
Heç fərqinə varmamışıq bir an da,
Ki, həyatdan ölümə yol bir addım,
Son mənzilə dönümə yol bir addım.
Ha gedirik, ha qaçırıq, uçuruq,
Ayın, Marsın qapısını açırıq.
Kainatın nəhayəti bilinmir,
Nə əvvəli, nə axırı görünmür.
Amma şair könlümə yol bir addım,
Könlümdəki iqlimə yol bir addım.

Anam məni bu həyata gətirdi,
Anam məni xəlq elədi, yaratdı.
Bir gün onu həmişəlik itirdim,
İblis ölüm gözlərinə kül atdı.
O həm mənə ata idi, həm ana.
Həm də mənə arxa idi, dayaqdı
Gündən-günə yüyürürəm yanına,
O heç mənə yaxın gəlmir bir addım.
Məzarından ayağa qalx bir anlıq,
Oğlun gəlib yoxmu bundan xəbərin.
Aramızda ölüm, zülmət qaranlıq,
Necə aşım bu keçilməz çəpəri.
Bu dağları ortalığa Ardı »

Sənin qızın, mənim ömür yoldaşım,
Əlimizdən nə tez uçdu, ay ana?..
Heç bilmirəm bu əzrayıl mürdəşir,
Birdən niyə onu seçdi, ay ana?…

O, gedəli gücüm yox, qüdrətim yox,
Bu həyata zərrə məhəbbətim yox,
Oğullarım qalmadılar yetim, yox,
O yetimlik mənə düşdü, ay ana…

Elə bil ki, nəslimizdə talan var,
Baxışlarda gör nə boyda ələm var,
O gedəli gör nə qədər ölən var,
O gedəli köçhaköçdür, ay ana?..

Sənin saçın birdən-birə ağardı,
Mənim ömrüm viran oldu, dağıldı,
İnsan tamam əfsanədir, nağıldır,
Əvvəli heç, sonu heçdir, ay ana…

Səfurəmin anasısan – anamsan,
Sən də ona mənim kimi yanansan,
O gedəli sən də ömrü talansan,
Yaşayırsan gözü yaşlı, ay ana…

Günlərimi təklik alıb qoynuna,
İblisdir ilişmişəm oyununa,
İstər gələ yüz-yüz gəlin-qaynana,
Ocağımız daha boşdur, ay ana…

Lap mələklər Ardı »

Yer üzündə od qalayan
davaların çoxdur sayı,
Çoxömürlü müharibə
çörək, qarın davasıdır…
Çox davalar qalxıb, yatıb,
bu hərb də onların tayı,
Əsil dava varlılarla
kasıbların davasıdır.
Ehtiyacla vuruşdadır,
döyüşdədir daim bəşər,
İmkansızlar qarşısında
baş əyirlər qiblə kimi.
Bir Domokl qılıncı tək
asılmada o həmişə,
İnsanlığın başı üstdən
ta beşikdən qəbrə kimi…
Ən əyilməz oğulları
o sındırır, əsir edir,
Savaşların pis savaşı
toxun, acın davasıdır…
O nə qədər ölkələri,
millətləri rəzil edib,
Tükənməyən dava-qırğın
ehtiyacın davasıdır…
Çəkişmələr, keşməkeşlər,
pul üstündə, var üstündə,
Ata, oğul olur düşmən
pul üstündə, var üstündə,
Çox həmlələr, təhlükələr
pul üstündə, var üstündə,
Dilə gəlib ilk güllələr
pul üstündə, var üstündə…
Milyonlarla baş vurulub
nəfsə görə, xeyrə görə,
Tamahkarın işi-gücü
gümüş, qızıl davasıdır.
Siz söyləyin kim o qızıl, gümüşlərdən
xeyir görüb?
Fəqət qızıl-zər davası
bəşərin zor davasıdır…
Davanın da adam kimi
yaşı olur, günü olur,
Bir doğulan günü olur,
bir yox Ardı »

Biz səni dağ bilirdik,
sən heç təpə deyilsən.
Səni ümman bilirdik,
sən heç ləpə deyilsən.
Biz sənə dost deyirdik,
sən yad imişsən, demə.
Səni kişi bilirdik,
arvad imişsən, demə,
Əvvəl elə sanırdıq təmizlərin təmizisən,
Sonra gördük, anladıq,
sən çirkinlik rəmzisən.
Çox artistlik eləmə,
yoxsa sənə göz dəyər,
Adam necə özünü
maskalyar, gizləyər.
Həqiqət gözümüzdə
durubdur röya kimi,
Arxasız imişik biz,
demə, buraya kimi. Ardı »