Haqqinda.az

Rəvan uşaqkən bir qizdan xosu
gelirdi. O, qizin adi Esmer idi.
Her mektebe gedende
kenardan dayanaraq esmerin
güler üzünü, gözəl gözlerni seyr
etmekden doymazdi. Belelikle
bir nece ilden sonra revan
axirki özünde güc tapib esmere
onu sevdiyni söyledi ama yox
diyeceyinden çox qorxurdu bu
sebebden SƏNİ SEVİREM DİYEREK
GETDİ. Esmer ise gülümsedi sen
dime seheri gün ise oda
revanan xosunu geldiyni dedi.
Revan çox sevinerek geceni
yata bilmedi. Belelikle 2aşiqler
darixanda görüşür söhbet
eleyir öz xeyalarni qururdular
ama sen dime revan esmere
çox inanarken esmer üreyinde
helede revanan yaxşi oğlan
tapacaqna ümüd eleyirmiş ve
gizlince öz axtarişini aparmiş.
Bu axtariş bir netice verir.
Revanan xaricen gözel olsada
ürekde temiz olmayan bir oğlan
tapir esmer. Bir gün revan
esmere diyirki ne vaxtandi
görüşmürük gel bu gece
görüşek? Esmer qebul etmeye
bilmezdi çünki Ardı »

Milana
hamam otagina girerek
qapini
bagladi...5deq kechmishdi
artiq
heyecanli shekilde neticeye
baxirdi..
-Sen meni dunyanin en
bextever
insani etdin Milish,Seni
sonsuzadek xoshbext
edecem
gozelim..
-Sen yanimda olduqdan
sonra
men her zaman xoshbext
olacam
Ziya..
Bu sevincli xeberi atasi
Arife
bildirmekchun ashagi
endiler..
Arif kishi elini Ziyanin
kureyine
vuraraq :
-Tebrik edirem ogul.-dedi
Sevil esebden qizarmish
yanaqlarini gizlede
bilmirdi..:
-Men choxdan bilirdimki sen
hamilesen.
-Dogurdan?ne vaxtdan?
mene
niye hech ne demedin bes?
-He ,sen o gun yixilanda
bashin
herlenende bildim ne
yerdedi
ish..Hem gormursen qirt
dushmush toyug kimi harda
geldi
yatirsan..hahaha,...
Sevilin sozleri son derece
hessaslashan Milanaya
toxunmushdu..gozleri
dolmushdu
sebebsiz yere..
Eshiden bilen her kes zeng
edib
sevinclerini bolushurdu
onlarla..Milana uzanaraq
balaca
barmaqlarini vucuduna
yaxinlashdirdi:"Goresen o
indi
bilirki men onun
anasiyam??
eshidirmi ureyimde
soylediklerimi??Ilahi ne
qeribe
hissdi bu men bir can
dashiyiram
artiq..Shukur sene Ya
Rebbim..bu
sevinci mene bexsh
etdiyinchun
chox shukur Sene..".Ne
zaman
yuxuya getdiyini ozu de
xatirlamadi hech..arxadan
kimse
onu qucaqlayib mohkemce
ozune
teref chekmishdi..Bu Ziya
idi..Deli-
dolu ushaq kimi erkesoyun
Ziya..
Bu gece elleri ile korpelerini
oxshamishdilar her ikisi..
Yeni bir gun dogmushdu
artiq..Bu
gunun onlara ne ved
edeceyinde
xebersiz iki chilpaq Ardı »

Nə vaxt biz səninlə dalaşsaq, nə dediyimə baxmayaraq, qucaqla məni, sakitləşəcəm!

Bu gün geriyə baxmaq istədim..
Bağladığım bir kitabı yenidən vərəqləmək istədim...

Uca yaradanımız deyib. "Qorx incidib, ağlatdığın insandan. O məndən kömək istəyəcək. Məndə kömək edəcəm!"

O səni həqiqətən sevir ,əgər sənin keçmişin haqqında hər şey bilirsə, gələcəyinə inanırsa və indi səni olduğun kimi qəbul edirsə..

Çarəsizlik nədir bilirsənmi? Ürəyin qanadlanıb getdiyi yerə.. '' Bədənin '' gedə bilməməsidir..!

Heç bir əlaqəniz olmasa da..Sizi bir birinizə bağlayan bir mahnı mütləq vardır...

Olmursa zorlama, ya xəyalların qırılar ya da qəlbin..
Unutmuş kimi et, çünki gözəl şeylər onları heç gözləmədiyiniz anda gerçəkləşər..

Bilki yaşadıqlarınla deyil, yaşatdıqlarınla anılarsan..Və unutma, nə yaşatdıysan bir günü sən Ardı »

Bu efsanenin qehremani
kraLLiginda
gozeLLikde tayi beraberi
olmayan
Nergizinin heyatidir…Uzunun
gozeLLiyi qeder ureyinin gozeLLiyini bilmeyen
yoxmuw.Evlenme yawina
catanda oz ureyinin sahibini
tapa
biLmirmiw.Bu onun gunahi
deyiLdi,dogurdanda seve biLeceyi,awiq oLa biLeceyi biri
oLmasini isteyirdi amma…Bir
gun
yawLi bir qadindan bir efsane
ewider.Bu efsaneye gore
qarLi,bir o qederde zor awiLa biLen
dagLarin
ardinda qiwi keciren ve
qarLarin
sahibi oLan bir wehzade
yawayirmiw.Oda tekmiw..Tekliyi
secmesinin tek sebebi onun
ucun
fedakarLiq edib bu soyuq
qarLaq
olkesinde onu heqiqeten sevib onunLa qaLan birini
gozLemesiymis…Ama Nergiz
orada cox qaLa biLmezmiw…
OraLar o qeder soyuqmuw
ki,bunu
fikirLewenLerin coxunu fikirinden dondurermiw.Hetta
bezi qizLar cesaret edib
getmiw
beziLeri yari yoLdan
qayitmiw,beziLerinden hec
xeber beLe aLan oLmamiwdi…Ama
qadin
Nergize demiw ki:”BeLke
bunun
ucun sene dagin yaxinLiginda
yawayan yawLi caduger komek ede biLer”
Butun cetinLikLere
baxmayaraq
Nergiz yola cixar.Agappaq
qarin gozeLLiyi onu eLe
heyran eLemiw ki,soyuq beLe onu
yormayib.Cox
uwumesine,yoruLmasina
baxmayaraq yoLuna
davam etmiw.Ve nehayet
wehzadenin yawadigi yere geLib
cixib.ILk goruwde birbirLerine
awiq oLubLar Ardı »

Hüzn ulduzları parlayır bu gün göy üzündə. Bu gecə yenə için-için yanıram. Oturub səni düşünüb ağlayıram. Səni, gedişini, sevməyini, hər şeyini. Unutmur səni bu yaralı qəlbim. Etdiklərini xatırlayıb peşman olur. Səni düşünürəm bu gecə, qaranlıq göy üzündə parlayan ulduzları seyr edirəm. Onları sənə bənzədirəm. Qaralmış qəlbimin kənarında yanan məşəl kimi. Səni düşünürəm bu gecə, məni sevdiyini, mənə necə baxdığını, mənə necə güldüyünü, əllərimi necə tutduğunu, əllərini necə tutduğumu. Yüksələn bir atəş kimi sevgimizin necə çoxaldığını və bir gün anidən buraxıb getdiyini, son vidanı xatırlayıram. Gözlərimə ağlarcasına baxdığını, gözlərini qəlbimə basdırdığımı xatırlayıram. Bir daha çıxmasın deyə. Onsuzda çıxa bilmədilər qəlbimdən gözlərin. Ölülər Ardı »

GÖZLERİNDEKİ DERİNLİK FFFFF

seviyordum onu hemde deli gibi dünyaları vericek kadar onada mutluluğu yaşatacak kadar hani derller ya imkansız aşk yoktur diye onlar beni biliyorlarmı ?onlarda benim gibi imkansızı yaşıyorlarmı ? sevgi sevdiğin mutlu olacaksa onu başkalarının koynunda görmektir bazen bu insana o kadar acı verirki ama sevdiğinin yüzündeki o tebessümü görmek...o kişinin yerinde olmayı okadar çok istersinki ama olamazsın imkansız gelir sana yaklaşırsın ama ulaşamazsın en çokta onu onla yaşamak varken onu onsuz yaşamak dokunur..aşkı hissedersin ama onu yakalayamazsın ya hani tam işte buldum dediğin anda alırlarya bütün umutlarını elinden hani onun gözlerine baktığında görürsün ya kendini aslında o sen deilsindir Ardı »

Səbəblər səbəbsiz olur…

Bir ömur yetmedi, ya zamana sığa bilmədik, yada zaman bizə sığmadı…Bura Azərbaycandı deyib üstünə çox şeyi yüklədik, məsələn nakam sevgilərimizi, adına qürur deyib gecələr yorğan altda carəsiz uşaq kimi göz yaşlarını sildiyimiz hislərimizi.
Elə bilmə məndədi günah, küçələrin ayağına düşdüyüm günü xatırla məsələn, hasarın üstünə qoyduğum məktubları xatırla, birdə məhəllə
arvadlarının qeybətli pıçıltılarından çəkinib hər dəfə bir yalan uydurduğumu.
Bizim məhlə arvadlarının dilinə düşmə, yayın istisində güya, sərinləmək üçün hərəsi əlində bir kətil məhləyə düşürdülər .Sonrada başlayırdı qeybət, - kimin qızı hara getdi, kimin oğlu maşın aldı, kimin əri içib bu gün arvadını döydü-… Elə zəngin olurki qeybət Ardı »

Bazen o kadar yalnızım ki. Aslında değilim. Yanımda, bi telefon uzağımda o kadar çok insan var. Onları hissetmeme rağmen yalnızım. İçimdeki sıkıntının adını ‘o’ koyduğumdan beri bu haldeyim. Ne kadar insan olursa olsun, ihtiyacınız olan tek bir insan olmadığında her şey biraz eksik, biraz yarım, biraz da tatsız oluyor. Tam anlamıyla mutlu olunamıyor mesela. O da olsaydı böyle böyle olurdu diye düşünülüyor.Karar vermek o kadar zor ki. Daha beklemeli miyim, yoksa artık umursamamalı mıyım bilmiyorum. Onu kıskanamıyorum, nefret edemiyorum, sevemiyorum, artık özleyemiyorum. İçim bomboş resmen. Öyle boş ki. Neden ağlıyorsun dediklerinde verecek bir cevabım yok. Bir şey yaptığımda ama neden diye Ardı »