Haqqinda.az

Bu hadise soyuq qiw gununde
olmuwdu. Texminen saat 8:30
radelerinde 80yawinda nurani
bir
qoca baw barmagindaki tikiwi
sokdurmek ucun gelmiwdi. Gorunurdu o cox telesirdi. O
titrek sesi ile 9:00 da vacib
iwinin
oldugunu bildirdi. Men teessuf
hissi ile ondan gozLemeyini
xaiw etdim. Cunki hekimler mewgul
idiler ve onu 1 saata ancaq
qebul
ede bilerdiler. Agsaqqal
kederli
halda tez tez saata baxirdi ve bu
meni tesirlendirdi. Iwimin
olmadiqi ucun onun barmagina
baxmagi qerara aldim.
Barmagini
muayine eden zaman bir az sohbet etdik. Men maragimi
gizlede bilmedim ve soruwdum:
-yeqin siz bawqa bir hekimede
getmelisiz. Ona gore bele
telesirsiz?
-xeyr, bele deyil. Men 9da xestexanada olmaliyam.
Yoldawimin seher yemeyini
vermeliyem.
Bu zaman men ondan
yoldawina
ne oldugunu soruwdum. Yawli kiwi cavab verdi:
-onda Alcqeymer xesteliyi
tapiblar.
Men saata baxib soruwdum:
bes
siz gecikmirsiz? Yoldawiniz narahat olmaz?
Qocanin sozleri meni
teeccublendirdi Ardı »

İnsanın içinə işləyən bir ayaza ev sahibliyi edən qış səhərində,
səni düşündüyümdə içimə yayılan istiliyin, çöldəki iki metr qarı belə əridə biləcəyini düşünürəmsə...
Yuxudan üzümdə xoşbəxt bir gülümsəmə ilə qalxıb mənimlə birlikdə oyanan günə sənin adını verirəmsə...
Evimin bütün divarlarında sənin üzünü görüb, mənə baxdığını hiss edirəmsə...
Və bu məni hər gün həmişə eyni şəkildə həyəcanlandırırsa...
İçdiyim çayın şəkəri, naharımın hər dilimi sən olursansa...
Küçədə mənə baxan hər insan,üzümdəki tərifsiz sevinci görüb heyrətə düşürsə...
Sevdiyin mahnını dəfələrlə başa alıb bezmədən dəfələrlə dinləyə bilirəmsə...
O mahnının hər sözünə səninlə əlaqədar ayrı bir məna yükləyirəmsə...
Başımı döndürən şeyin əslində dərmanlar deyil, sənə olan eşqim olduğunu bilirəmsə...
Yorucu bir günün axrında kiçicik bir Ardı »

Mən sənsiz tənha ikən qanlı göz yaşı boğur məni. Nə qədər bu sevgi bitdi desəmdə,
nə qədər yoxluğunu bilsəmdə,sənsiz göz yaşı boğur məni.
Bilirəm bunun ardı olmayacağ. Bilirəm ki, hərşey çoxdan bitib,bəs niyə
mən qanlı göz yaşı içindəyəm hələ?
Səni nə qədər düşünmürəm desəmdə, niyə hələdə ağlımdasan?
Niye gozumu her yumdugumda seninle olan o xeyal dunyama gedirem?
Hec sen oranin nece oldugunu bilirsen?
O dunyada sadece sen ve men varig. O dunya basqadi.
Bilirem o dunya yalandi sadece bir xeyaldi, amma orda biz variq.
Halbuki biz deye birsey yoxdu artiq.
Halbuki o biz dediyim coxdan o ve men olub, coxdan ayrilib.
Her xeyal etdikde bunun ne qeder yalan oldugunu bilirem.
Herdefe yalan oldugunu Ardı »

O Benim Bitanem...

Yine sıradan bi sınavdı.Bi yaş büyük sınıflarla karılıyorduk.Baya bi yakışıkLı cocuk vardı.Önce birini sevdim cok sevdim ama o bana göre deildi artık ondan o kdr hoslanmıyordum sonra benim arkamda oturan gözleri masmavi birine asık oldum ömrüm onunla bitsin istiyorum eminimki o da beni seviyor.Cok suskun birisi ama ona her seslendiğimde tebessümle karşılıyor muhteşem gözlerinin içi gülüyor..Onu cook seviyorum.O benim bitanem... Ardı »

Bir avtobus dayancaginda qarshilashmisgdilar ilk defe.Biri Tibb universitetinde oxuyurdu,digeri Memarliq ve inshaat universitetinde,o ilk qarshilashmadan sonra bir daha ve bir daha gorushe bilmekchun her defe eyni saatda eyni dayanacaqda eyni avtobusa minirdiler.Gənc idilər, çox gənc... Bir-birləri ilə danışacaq cəsarəti tapmaları vaxt aldı, amma nəhayət bacardılar.
Əslində heç biri hər səhər avtobusa mindikləri tərəfdə yaşamırdılar. Oğlan dostugildə qaldığı üçün həmin dayanacaqdan minmişdi, qız ısə isə bacısı gildə. Sırf bir-birlərini görə bilmək üçün hər səhər tezdən evlərindən çıxıb şəhərin taaa o başından həmin dayanacağa gəldiklərini gülə-gülə bir-birlərinə etiraf etdilər bir gün...

Universiteti bitirən kimi evləndilər. Xoşbəxt idilər, çox xoşbəxt. Bəzən işsiz, bəzən Ardı »

Bir həyatı paylaşmışdıq səninlə...
Bir fəsilləri...
Bir baharları...
Bir yağışları...
Bir sevgini paylaşmışdıq səninlə...
Eyni göz yaşını...
Eyni misraları...
Eyni səhifələri...
Eyni küçələrdə gəzmişdik...
Eyni havanı udmuşduq...
Eyni güllərə toxunmuşduq...
Adını qoya bilmədiyimiz hər şeyi paylaşdıq bir birimizlə...
Biz bir sevgini paylaşmışdıq...
Asant sayırsan,sevgilim,hər şeyi bir anda silməyi?...
Bilirəm səndə ağlayırsan...
Döyüşə başlamadan itirdiyimiz sevgimizə...
Amma ağlama sevgilim...
Ürəyimdə ayaq izləri var...
Getsəndə ayaq izlərin hələ evimin hər yerində var...
Ömrümüzün ən gözəl anlarını bölüşmüşdük bir birimizlə...
Bu gün çox pisəm,sevgilim...
Xəyallar qurmuşduq sevgimizə...
Amma bu gün ayrıldıq...
Bəli,bunu qəbul elə,sevgilim,biz bu gün ayrıldıq...

Bir ayrılığı bölüşdük sevgimizdə...
Adını qoymadığımız bütün gülüşlər...
Geri gəlməmək sərti ilə getdi səninlə...
Gəl deməyəcəm!...
Bəlkədə belə yaxşıdır...
Qismətim sən deyilmişsən...
Olmadi,sevgilim!...Bacarmadiq!...Qəbul et!...
Uduzduq ikimizdə...
Ayrıldıq bu gün səninlə...
Yuxumuzun ən gözəl yerində oyandıq...
Adı sevgi deyilən oyunu bacarmadiq,biz...
Uduzduq ikimizdə...
Bir Ardı »

Artig Nezringil bagda idiler 2
gündür. Istirahet istesede Azer
ücün cox darixirdi..bunu ise
yalniz Aywene deye bilirdi.Lakin
elden gelen bir wey yox
idiki,görsün onu.
Atasi Rasim bexm Dövlet
memuru iwleyirdi. Artig 25 il idi
öz iwinin öhdesinden werefyle
gelirdi.O qederde geniw imkanli
deildiler,övladlarinin rahat
geleceyi ücün , Rasim kiwi
pensioner olsada , iwini davam
etdirirdi. Ayin sonunda hem
aylig emekhaqqisiyld,hem
pensiyasiyla ailesine bacardigca
qayqisiz heyat verirdi .
Sevinc xanim ise ali tehsilli hekim
idi,lakin Rasim bey onu ilk önce
razi olsada,sonradan iwlemeye
qoymamiwdi.Ele Nezrinin hekim
sevdasida anasindan kecmiwdi
ona. Cox caliwrdi oxumag
ücün,iradesinin möhkemliyi
sayesinde universititete qebul
olunur.
- Aywen ise derslerde cox zeif
idi,eksine oxusaydi Nezrindende
savadli,qocax idi,amma lap
uwaglgdan atam meni pulla
oxudajax die
lovqalanirdi,mecburda etseler
oxumurdu
-Azer ise ailenin tek övladi idi.
Özünden 4 yaw kicik qardawi
olub,
amma balaca iken apendeksin
partlayb,qana zeherlenme
vermesinden rehmete
getmiwdi.Indi Ardı »

ezondan 2.hikaye

tamam işte buraya kadarmış her şeye direnen benim şu zavallı bedenim artık dayanmıyor ağlamaya yorulmayan şu gözlerim artık açılmıyor konuştukça insanı mutlu eden dudaklarım artık sadece bağırmak için açılıyor arkadaşlarımın çok güzel dediği ellerimden artık kanlar akıyor yoruldum inanın çok yoruldum şu zalim dünyanın kahrını çekmek zulüm geliyor bana alışamıyorum alışamıyorum acıya senelerce çektiğimden midir bilmem alışamıyorum işkenceye yanıyor heryerim en önemlisi ise yüreğim
giderken söylediğin sözler değilde bakışların o güzel gözlerin koyuyor bana hiç böyle bakmamıştın hiç bu kadar acıtmamıştı canımı gözlerin eskiden aşkım dediğin o dudaklar şimdi nefret kusturuyor bana gecelerimi gündüzlerimi bilemiyorum artık uyumuyorumda unutuyorum seni unutuyorum Ardı »