Sevgi varmı? → Ağ Gülün Qəmli Hekayəsi
Deyirlər ki ağ gül güllərin ən gözəli, ən ətirlisimiş. Bahar fəsli onu nazənin bir xanım kimi yuxudan oyadırmış. Bir gün ağgülün budağına xallı bir kəpənək qonur. Hələ o vaxt ağgülün budaqlarında tikanlar yox imiş. Çünki baharın tacı hər kəsə inanırmış. Kəpənək dilini işə salıb ağ gülün sadə qəlbini ələ alır….
- Mən ala kəpənəyəm bütün güllərin, çiçəklərin rəngi məndə olsa, özümü xoşbəxt sanaram. Həmişə budağına qonub, ətrinə məst olub sənə sədaqetimi bildirərəm. Səxavətini məndən əsirgəmə.
Ağgül ona inanır, ağ rəngindən kəpənəyə də pay verir. Məqsədinə catdıqdan sonra kəpənək ağgülü unudur. Bir müddətdən sonra xırda bir arı vızıldayıb onun tikansız budağına qonur. Arı da Ardı »