Sevgi varmı? → Qəbirqazanın Tanımadığı Dahi
Çox qəribə uşağıydı. Gündə bəlkə də yüz dəfə anasıyla-atasının qucağına tullanıb soruşardı ki, məni sevirsiniz yoxsa yox ? Atası zarafatla “Yox”-desə iri gözləri yaşarar, dodaqları əsməyə başlayardı. Atası arabir ona deyərdi ki, avara-avara gəzmə, gəl, gedək bir az fit çalaq...
Ata-bala uzun-uzun fit çalardılar.
Onlar fit çalmağa başlayan kimi dünya rəqs etməyini saxlayar, gəzərgi qaraçılar mahnılarını başqa diyarlar üçün boxçalarında gizlədər, meşə bülbüllərin səsinə “pauza”nı basardı.
Atası Salzburq yepiskopluğunun maaşlı musiqiçisi, anası şəhərin ən gözəl qadınıydı.
Balaca Motsart ağılasığmaz dərəcədə piano çalırdı. O hələ oxuyub-yazmağı öyrənməmiş ən xırda səs tonunu belə bir-birindən ayırmağı öyrənmişdi.
Qonşular bu uşağın qulaqlarının sehirli olduğuna inanırdılar. Onlar ürəklərində inanırdılar Ardı »