Haqqinda.az

Axtardığın haqqında - Hər gün yeni məlumat öyrən

Sevgi varmı?Son Gulucuk

SON GÜLÜCÜK ((düzceli KORAYima))

nerdesin,nasilsin..bunlari hic bilmeden yaziyorum seni cok düsünüyorum,hala seviyorum,belki benleyken gecirdigin zamanlardan daha da mutlusun,huzurlusun..koskocaman 2 sene gecti dimi,belki cocugun bile olmustur,bizim isimlerini koydugumuz..bizimki cok karisikti dimi sevdigim,sen düzcede bense almanyadaydim dimi,aramizda bizi baglayan sadece tel vardi sevgi vardi..ben senin icin herseyden vazgecerdim,gececektim de,ama olmadi bitanem,olmadi dimi olamadi,bazi seylerle yanliz basa cikabilmek zordu..benim seni sevmemi saglayan bu sohbet kanaliydi dimi,hatirliyomusun,ben hic unutmuyomki,burda tanismistik dimi,ilk zamanalr güvenimi kazanmak icin cok urasmistin,basarmistin bitanem,kalbimdeydin,icimdeydin,neden oldu böle,ne oldu bize,yaninda yatan ben olmaliydim,senin bi parcani tasiyan ben olmaliydim.ben simdi ne mi yapiyorum,bi yanda sei sana anlatiyorum,bi yanda disariya bakip kayboluyorum belki,dün 14 subatti,sokakta gezdim Ardı »

Sevgi varmı?Ali Ile Nazli Kiz

ali ile nazlı kız

başlık :alı ile nazlı kız
ekrem güneşli

Eski cumbalı evlerden ,Asım Efendinin konağı

ve Asım Efendinin biricik kızı Nazlı, adı gibi gül

yüzlü bir kız, yeşil gözlerini Çerkez annesi Kadriye

hanımdan almış, uzun boylu, endamlı, bembe

yanaklı, güler yüzlü bir kız, ve sabahları, her gün

yattığı odanın açık penceresinden içeri dalga dalga

yayılan "Alişimin Kaşları Kara aman açtın bağrımda

yara !" diye gür bir erkek sesine yatağından

fırlayıp, sesin sahibi faytoncuyu görmek için

pencereye koşardı...O zaman kızların erkekle

konuşması ayıp sayıldığı için, ancak kafes arkasın-

dan görebilirlerdi bir birini...

Faytoncu Ali, kır kısrağı kamçılarken, kafes Ardı »

Sevgi varmı?Aci Ve Sevginin Dostlugu

Aci ve Sevginin Dostlugu

Sevgi və acı çox möhkəm bir dostluğu varmış. Bir gün gizlənpaç oynayırmışlar. Acı saymış sevgi isə gizlənmiş. Hər tərəfə baxan acı heç cürsevgini tapa bilməmiş. Ən son kolluqların arasına baxmağa qərar vermiş.sevgini axtararkən əlindəki çubuğu kolluqların arasında yelləməyə başlamış. Çubuq sevginin gözlərinə girmiş və onu kor etmiş. Acı dostuna bu pisliyə çox kədərlənmiş. O Gündən sonra acı çox sevdiyi dostu olan sevgini onu tək buraxmayacağına söz vermiş. Gözlərini kor etdim amma sənə bir cüt göz olacam.O gündən bu Günə qədər sevginin olduğu hər yerdə acı da varmış...... Ardı »

Sevgi varmı?Rovwen Ve Aynur

Bir gün Rövşən parkda oturub segilisi Aynuru gözləyirdi. Birdən bir yaşlı insan ona
yaxınlaşıb, bir neçə sorğu sualdan sonra Aynuru gözləyirsən elə deyilmi?dedi: Rovşən: sən onu hardan tanıyırsan? Yaşlı insan: Tanımıram... Sadəcə mən bu həyatda hər şeyi bilirəm, görürəm, duyuram... Bax
bir neçə dəqiqədən sonra burdan idman formasında qaçan bir kişinin ürəyi tutacaq, yerə yıxılacaq, xəstəxanaya aparacaqlar orda da öləcək. Düzü Rövşən kişiyə bir az dəli kimi baxırdı. Amma çox keçmədi, həqiqətəndə qacan bir insanın ürəyi tutub yerə yıxıldı... Rövşən qorxmağa başladı. Yaşlı insan dedi: Bax oğlum sənin sevgilin Aynur birinci gün rəfiqəsigildən qonaqlıqdan çıxanda yol qəzası baş verəcək. İki nəfər öləcək. Onlardan Ardı »

Sevgi varmı?Sevginin Xilasi Nededir?

Çoxdan,lap çoxdan,hele insan yaranmamisdan evvel bir ada var idi.Orda hissler yasayirdi:Sevinc,keder,qürur,mehebbet ve basqalari.Bir defe Hissler gördü ki,ada getdikce okeanin derinliklerine qerq olur.Tez gemilerine oturub adani terk etdiler.Tekce mehebbet neyese arxayin olub,son deqiqeni gözledi.Ele ki, ada tamamile suyun altina çökmeye basladi,Mehebbet hissleri kömeye çagirdi.Adanin yanindan Dövlet gemisi keçirdi.Mehebbet ondan siginacaq istedi.Ancaq,Dövlet dedi ki,onun gemisinde o qeder qizil,gümüs,cevahirat var ki,Mehebbete yer yoxdur..Bu zaman Qürür gemisi göründü.Mehebbet kömek üçün ellerini uzatdi.Qürur cavabinda dedi:Senin gelmeyin menim gemimdeki qayda-qanunu ve rahatligi pozacaq.Senden mene yaxsi yol yoldasi olmaz.Mehebbet son ümidle Keder gemisine yalvardi.Keder ise heç basini qaldirmadi:"Ehh,men onsuz da qem-qüsse içindeyem.Mene teklik lazimdir".Bir az uzaqdan Sevinc gemisinin Ardı »

Sevgi varmı?Urek Agridici Hekaye.

Nazli adinda gözel bir qiz olur.Bu qiz kend yerinde yawayirdi.Atasi vefat etmiw anasi,uc bacisi ve iki qardawi ile qalirdi.Bu qizin gözelliyi kendde dil ile deyilirmiw.Hundur boylu,uzun qara saclari var idi.Gözlerini,qawlarini ve gözel beden qurluwunu sanki bir ressam cekmiwdi.
Vaxt gelir artiq Nazlinin iki bacisi köcur,qardawlarisa evlenirler.Növbe Nazliya catmiwdi.Nazlida cox oglanlarin gözu var idi coxu ona elci duwmuwdu.
Nazlisa bawkasini sevir ve onunla her gun göruwurdu.
Bir gun Nazli yenede Rasimle göruwur.
Rasimin ailesi imkanli olur.Amma Nazli gil adi kend zehmeti ile dolanan aile idi.
Göruwub bir az söhbet etdikden sonra Nazli deyir:
-Meni sevirsen?
-Elbette sevirem bu ne sualdi?
-Sevirsense neyi gözleyirik elcilerini gönder.Yoxsa anam ve qardawlarim meni bawkasina Ardı »

Sevgi varmı?Yaşamağa Dəyər

Bir gün bir oğlan çox sevdiyi sevgilisindən ayrılır.Bir müddət sonra sevgilisinin öldüyünü eşidir.Onsuzda ayrıldığı zamandan bəri onsuz keçirdiyi hər saniyə ona ölüm kimi gəlirdi.Bu xəbər onu çox sarsıdır.Dözə bilmir ve dərman içərək intihar edir.Atası gəlib oğlunu bu vəziyyətdə görəndə qonşulara xəbər
verir və onların köməkliyi ilə oğlanı xəstəxanaya aparırlar.Ata əlində oğlunun içdiyi dərman qabları ile onların arxasıyca qaçırdı.Xestexanaya çatanda həkim nə olduğunu soruşur.Ata cavabında:"Oğlum bu dərmanları içib intihar edib.Xilas edin oğlumu,kömək edin ona"-deyə yalvarır.
Həkim:"Nə vaxt içib bu dərmanları?"
Ata: "Dəqiq bilmirəm yəqin 2 saat olar"-deyir.
Həkim:"Artıq gecdi 1 saat sonra oğlunuz öləcək".
Qonşuların köməyi ilə ayaqda qalan oğlan artıq dözə bilmir və yerə yıxılır.Bir anlıq Ardı »

Sevgi varmı?Syah Istanbulda Sen

SİYAH İSTANBUL DA SEN

SİYAH İSTANBUL
Radyoda çalan parça, sana duyulan hasret ve pencereye vuran
yağmur damlaları… Yine yalnızlığımı hatırlatan bir ton hatıra. Günler o kadar yavaş ve acımasız ki.Bazen neden diyorum, neden gitmene izin vermiştim.Siyah İstanbul’daki yalnızlığımı bir sen bir de daha önce hiç dikkatimi çekmeyen penceremden her gün bakıp ta umursamadığım kaldırım taşları anlıyormuş.
Yalnızlık; insanın içindeki en derin yara. Belki de hiç istenmeyen kanser gibi, bilgisayara bulaşmış virüs gibi istenmeyen hastalık istenmeyen yaşanmış… Ne biliyim istenmeyen, istenmeyen işte.
Nisan yağmurları, ne kadar da soğuk yağıyor ne kadar da
bedbaht. Allah’ım bu kadar yalnızlık neden bu kadar acımasız. Biliyorum bu kadar zalim olmasa idi Ardı »