Sevgi varmı? → Payızın Mendeki Yeri.
Payızdan xoşum gelir. Bedenleri yorğun ruhların feslidir payız. Payız menim feslimdir. Bu fesilde doğulmadım deyemenimdir payız. Buludlar da ağladığı üçün mendendir payız. Sakitlik çökür payızda küçelere, sakitlik çökürderdli qelblere. Tenha, xeste qelblere. İnsanlar ölende payız olur hemişe. Payızdakı yorğunluq, küskünlük bürüyür insanı Sen adlı ağacdan bir yarpaq da düşür sevdiklerin öldükce, sevdiklerin getdikce. Ne qışı getirib unuda bilirsen, ne yazı qaytarıb yeniden başlamaq gelir elinden. Zeif düşürsen payız kimi, her gün daha çox, her gün daha artıq üşüyürsen. Yoxluqlar dondurur ruhunu. Yağdıqca sevinirsen. Sevinirsen ağlaya bildiyine. Yoxsa qeherin dondurar seni. İnsan payız var olduğu üçün güclüdür. İnsan dolub- dolub boşaldıqca, sellerini Ardı »