Sevgi varmı? → DOSTLARIN SEVGISI....
Fırtınalı bir heyatın ortasında birleşdik. Sen, özüne yaxın tapdığın insanların sene etdiyi sehvlerden şikayet edirdin, mense uzun iller ağrısını çekdiyim bir sevginin yaralarını qucaqlamağa çalışırdım.
Yaxşı bir dostduq, her şeyi paylaşan olmuşduq. Bu yaxınlaşmamızın qısa bir müddetde olmasına baxmayaraq zamanım ele şirin, ele gözel keçirdi ki men içimdeki terpenişlerden xebersiz idim. Sanki yuxudaydım, gözlerimi açdığımda dostluğun yerini eşq götürmüşdü. Özümü tuta bilmemişdim Duyğularıma hakim ola bilmemişdim.Sen menim eşqim,mense senin dostundum artıq. Sene aşiq olduğumdan xebersiz idin. İçimdeki vulkan ele daşmışdı ki partlamaq üçün sebirsizlenirdi.
Sonunda o gün gelib çatmışdı. Bütün duyğularımı,bütün hisslerimi açıqlamışdım men sene. Sense mene yalnız çaşmış bir ifadeyle bunların yalan Ardı »