Haqqinda.az

Bir sözümle üreyine toxundum,
Yalvardığım,sözlerime bağışla.
İsteyirsen gel dilimden as,ancaq,
Seni seven gözlerime bağışla!

Hara getse size teref yol alan
Yalnız senin ateşine qalanan
Evinize pervanetek dolanan
Naxış-naxış izlerime bağışla.

Özün yazdın üreyime adını
Sen gösterdin mehebbetin dadını
İncikliyin ateşini,odunu
Küle dönmüş gözlerime bağışla! Ardı »

Bəzən büdrəmişəm, düzü yanında,
Sevgidən salmışam sözü yanında.
Min dəfə keçmişəm azı yanınnan,
Məni görməmisən, görməmisən sən.

Gözlərim həsrətlə dolub qalmışam,
Yolunda gül kimi solub qalmışam,
Üz-üzə gələndə donub qalmışam,
Məni görməmisən, görməmisən sən.

İzini ömrümə düzüb keçmisən,
Keçdiyin yollardan bezib keçmisən.
Yanımnan qanqalı üzüb keçmisən,
Məni görməmisən, görməmisən sən

Mənəmi veribsən sənsiz küçəni?
Alıb aparıbsan sirli gecəmi.
Yalançı yuxular aldadıb səni,
Məni görməmisən, görməmisən sən.

Yaxşı istəyibsən, yaman tapmısan,
Günəş axtarıbsan, duman tapmısan,
Həqiqət gəzibsən, yalan tapmısan,
Məni görməmisən, görməmisən sən.

Dönüb boylanıbsan ötərgi səs,
Mənəm sənin üçün yarpağtək əsən,
Xətrinə dəyməsin, korsan ya nəsən?
Məni görməmisən, görməmisən sən.

Payız demirəm ki, ömrün yaz olsun,
Yüz il də,min il də sənə az olsun,
Ölsən, başdaşına bu söz yazılsın,
"Məni görməmisən,görməmisən sən!" Ardı »

Sen gerek özünü tanıtmayaydın,
Mene bu üzünü tanıtmayaydın.
Yene de heyatı senden umaydım,
Ele bileydim ki,dünyada teksen.

İllerin ömrümden apardığını,
Ele bileydim ki,getireceksen.
Bahar gözleyirdim yene de qışdır,
Bir arzu,bir ümid öldürmekdense,
Aldana-aldana yaşamaq xoşdur.
Sen gerek özünü tanıtmayaydın...

Sene baxa-baxa senin üzünde
Görünür özgeni sevmişem onda.
Her titrek sözümü senin gözünde
Yeqin başqasına demişem onda.

Hissin xumarında yumub gözünü 
Onda mehebbetim yuxulu imiş.
Sonradan oyanıb,onda bilib ki,
Suyun lal axanı qorxulu imiş,
Sen gerek özünü tanıtmayaydın.

Sen gerek özünü tanıtmayaydın 
Ömür de belece keçib gederdi.
Sen deme marala atdığım gülle 
Maral derisinde tülküye deydi...
Sadelövh qelbimden,
                      mehebbetimden,
Keçdiyim yollardan utanıram men.
Yuxulu gözümden ağrılar keçir,
Yanımdan sevgisi doğrular keçir,
Senden yox,
                onlardan Ardı »

Qar kimi ağ geldim,lekesiz geldim,
Sessizce yağmışdım yollarına men.
Men senin ömrüne ''belke''siz geldim,
Yığıldın güc kimi qollarıma sen.

Bitdi baxışların neğmesi,sözü,
Sükut qollarında gezdirdi bizi.
Soyuduq qar kimi..ne deyim düzü,
Belke de soyuqluq bezdirdi bizi..

İndi xatirenle yanacağam men,
Gülsen,gülüşüne bürüneceyem.
Qar kimi ovcuna yağacağam men,
Qar kimi ovcunda eriyeceyem!..

Hesretin qelbimde dinir tar kimi,
Neğmeler denizdir,vüsalın qayıq.
Sen de,ey sevgilim,getdin qar kimi,
Qayıtsan,
           Qar kimi lekesiz qayıt!.. Ardı »

Anadan olan gunden bawlayir olume geden yol.
Surune-surune, imekleye-imekleye.
Yuruye-yuruye gedirik olume teref
Yol boyu qoxladigimiz olumun cicekleridir.
Qiwin soyuqla, sazaqla, agaclara otlara yer altinda gizlenmiw,
Koklere etdiyi zulmun cicekleridir, yol boyu qoxladiqimiz.
Seven gunden bawlanir olumun eniwi
Yolumuza iwiq saca-saca bizimle gedir.
Olumun gunewi.
Saralmiw beniziyle her axwam
olumu adilewdirib bize.
Olum, qaynar baxiwlariyla mavi, yawil, qapqara rengler cekir,
Qurbanliq qelbimize.
Olmun ixtiyar yawinda bawlayir.
Olumun yoxuwu.
Hemin vaxtda duwur omrun sonuncu qiwi.
Surune-surune dirmawiriq olumun zirvesine,
... Ve sonra welale kimi atiliriq
Qaranliqlar icinde ulduzlari sayriwan
Olumun hovzesine.
Olen gunden bawlanir heyata geden yol.
Biz ise olumle heyat arasinda
Ruhlarin marwurut trolleybuslariyiq. Ardı »

Xeyalin goylerden torpaga enib,
belke de taleyin gulecek senin.
Nifretim bir yazipozana donub,
adini qelbimden silecek senin.

Urekde bir kovrek xatire izi,
axir ki, menzilin sonuna geldik.
Biz duyun salmisdiq taleyimizi,
yaxsi ki, vaxtinda acila bildik.

Yamanca itirdik gunlerimizi,
eh, daha itirmek qorxusu yoxdur.
Kulekler sovurdu gullerimizi,
yolunmus leceyin qoxusu yoxdur.

Geceni gunduze qatib gedirdik,
bu da omrumuze bir yazi imis.
Umid isigini tutub gedirdik,
catanda gorduk ki, qurd gozu imis.

Gunleri incitek salib itirdik,
ne qeder axtardiq tapa bilmedik.
Bir cevre xettini tutub gedirdik,
ha getdik, sonuna cata bilmedik.

Urekde bir kovrek xatire izi,
axir ki, menzilin sonuna geldik.
Biz duyun salmisdiq taleyimizi,
yaxsi ki, vaxtinda acila bildik.

Ayrilib gedirsen… Dolur gozlerin,
sonuncu nidatek qirilir sesin.
Bari bundan bele senin Ardı »

Gerek bu günümü göreydin özün,
Hesretin yaş gelib,yaşımın üste.
Bir ac qağayıya dönüb son sözün,
Herlenir tufanlı başımın üste.

Bu söz dincliyime kesilib qenim,
Ne topa buluddur,ne de bir elçim.
İlk sözün ilk sevgi dünyamdı menim,
Senin son sözünü men nece ölçüm?

Kimi öz oduna alışan görsem,
Atıram qelbimi hesret oduna.
Harda qaşqabaqlı bir oğlan görsem,
Sanıram son sözü deyibler ona...

Qelbim öz sehvine çoxmu yanacaq,
Niye bes qedrini bilmedim onda?!
Axır qiymetini tapdım men ancaq,
Seni itirmişdim onu tapanda...

Her ürek bir ocaq,her ürek neğme,
Neğmem alışıbdır,tüsdülenibdir.
Mene ele gelir her kövrek neğme,
Senin son sözüne bestelenibdir...

Getdin..
Bu gedişden ne düşdü mene?
Neçe lal hıçqırıq gözlerimdedir.
İlk sözü dodağın demişdi mene,
Son sözü yaşaran dodağın dedi.

İndi mehebbetim hesret denizi,
Orda dalğaların yarışı başlar.
Tutulub göylerin Ardı »

Sen deme tezeden sevmek olarmis
Tale de tezeden gule bilermis.
Kusub gozu yasli geden mehebbet
Pesiman-pesiman done bilermis

Urek bulud kimi bosalirsa da
Demek bulud kimi, tezeden dolur
Sonuncu splesi titreyen samdan
Ayri bir sami da yandirmaq olur

Sen deme tezeden sevmek olarmis
Kohne yaralari vaxt, zaman silir
Kesilen budaqla olen agaclar
Teze pohrelerle dirile bilir

Aglaya-aglaya dunyaya gelib,
Biz ana suduyle gulmemisikmi?!
Her axsam sapsari batan gunesi
Her seher tezeter gormemisikmi?1

Sen deme tezeden sevmek olarmis
Sevgi furset deyil qus kimi uca
Ne de KoLGedir ki, qacasan qova
Ya da sen qovasan, o senden qaca

Cixarsan qelbinden oten sevginin,
Bir gun de tenhaliq sixacaq seni
Kimese etdiyin yaxsiliq kimi
Mehebbet qarsina cixacaq senin

Ilk sevgi yuvadan dusen quscugaz,
Korpe qanadlari pohrelenmeyib.
Mecnunun ahiyla ucan mehebbet
Min hiyle Ardı »