Sevgi şerləri → Unudacam Səni Bir Gün Sevgilim
Helelik eşqim...
Helelik ömrümü tebessüme qerq eden sevincim...
Helelik gözlerimin tek nuru sandığım heyat işığım...
Helelik denizlerimin sahillerini bezeyen heyat gemim...
Helelik gelecek senli qocalığım,salam ey sensiz keçecek cavanlığım...
Görürsen,sevdiyim,elvida deye bilmedim men.
Sen dedin,bitirdin eşqini...
Büküb sevgini yarının sene bir zamanlar yazdığı ağ mektub kağızlarına,
Qaldırdın refe...
Ağ kağızların rengi de derddeen qaraldı...Gözlerim kimi...
Bir zamanlar çiçek açan,gülümseyen sevgim kimi...
Onlar da derdime şerik oldular...
Amma onların menden bir üstünlüyü var,
Onlarını senin yanında,men ise senden...Ehh...
Ömür yolumu birge addımlayacağım insanı itirdim men...
Bundan ağır derd var mı?
Yox...Yoxdur mence...Ola da bilmez...
Hemdemini itirmeyin acısını heç ne çıxara bilmez...
Men de unuda bilmeyeceyem daha onu...
O unudarmı,unutmazmı bax onu da bilmirem.
Bildiyim tekce bir şey var.
O da menim sevgimin heç Ardı »