Haqqinda.az

Hayat insana neler yaşatıyor, neler gösteriyor. Bu güne kadar düşünmediğim şeyleri yaşadım, yaşıyorum. Emin’le tanışmam…Tesadüf mü, kader mi? Ne olduğunu bilmiyorum. Bir gün bir dershanede canım kadar seveceğim birini tanıyacağım asla aklıma gelmezdi. Bence bunlar tesadüf olamaz. Ben dershaneye yazılmayı bile düşünmüyordum. Bırak dershaneye okula kayıt yaptırmayı bile düşünmüyordum. Ama ne olduysa oldu okula kayıt yaptırdım sonrada bir dershaneye… Dershane başladı. İlk günümüzdü pazartesi ve dershaneye gittim arkadaşlarla tanıştık derken gün bitti eve döndüm. Sonraki gün Salı…(28 Kasım 2006) Dershane var tabi yine sabah gittim ve sırama oturdum arkadaşlarla sohbet ediyoruz. İçeri Emin girdi o gün dershaneye ilk defa geliyordu.”Günaydın” dedi bizde günaydın dedik ve sırasına oturdu. İlk dersimiz boştu. İkinci ders başka bir sınıfa girdik Emin benim önüme oturdu. Böylece tanıştık ve sohbete başladık. Dersimiz bitti eve dönmek üzere dershaneden çıktık. Emin’de bizimle beraber çıktı. Nasıl yaptım bilmiyorum ama cesaretimi toplayıp msn adresini istedim. İyi ki istemişim nerden bilebilirdim ki sevgimizin başlangıcı olacağını...Sonra internette sohbetimize devam ettik derken iyi arkadaş olduk. Bu arada dershanemiz iflas etti. Başka bir dershaneye araştırmaya başladık arkadaşlarla Emin çalıştığı için bize katılamıyordu. Sonunda bir dershanede karar kıldık ve yazıldık Emin’i de ben yazdırdım dershaneye tabi ki arkadaş olarak.Dershanede aynı sırada oturuyorduk. Beraber gidip geliyorduk ama arkadaş olarak. Akşamları internette sohbet ediyorduk. Ben ona karşı bir şeyler hissediyordum ama “kaybetme korkusu” ağır basıyordu bir şey diyemiyordum. Onun da bana karşı duyguları vardı ama yine aynı korku “kaybetme korkusu” engelliyordu onu.Doğum günüm yaklaşıyordu ve o gün beraber bir şeyler yapmayı planladık bu beni çok mutlu etmişti onunla doğum günümü kutlayacaktım. 7 Ocak Pazar gününe denk geliyordu o gün Emin’in dershanesi vardı. Oraya gittim. Dershanenin altındaki cafeye oturduk. Çok mutluydum çünkü yanımdaydı. Harika geçti çok güzel sohbet ettik. Bana bir kolye almış hem de yonca şeklinde. O şimdi benim uğur kolyem. Boynumdan hiç çıkarmıyorum. Eve dönme zamanım gelmişti. Akşam yine msn de konuştuk. Gece cep telefonuma doğum günüm için bir mesaj göndermişti. Mesaj uzun olduğu için parça parça geldi. Nedense mesajın sonu bir türlü gelmiyordu. İçimde öyle bir duygu oluşmuştu ki sanki beklediğim teklif vardı sonunda. Dediğim gibi “kaybetme korkusu” vardı hala. Çünkü daha zamanı gelmemişti…28 Kasım 2006’da tanışmıştık. Ben her fırsatta tanımaya çalışıyordum. Artık bir şeyler yapmam gerekiyordu. 02.02.2007 gecesi 3 soru sordum.
1)14 Şubat’ı kiminle geçirmek istersin?
2)Niçin onunla geçirmek istersin?
3)Nasıl geçirmek istersin?
İlk sorunun cevabında adımı verdi ve ilişkimiz böylece başladı. Bu ay 5.ayımıza gireceğiz ve çok mutluyum iyi ki tanıdım. Her şeyi onunla yaşıyorum. Mutluluğu onda buldum. SENİ SEVİYORUM!... Pınar & Emin