Haqqinda.az

Men Senin baxışını sevdim…

Ağlımı aparan, üreyimi isiden,

Gözlerimde oynayan baxışını.

Men senin o gözel saçlarını sevdim,

Dalğalanarken etrinden bihuş olduğum saçlarını…

Men senin o balaca ellerini sevdim.

O eller bilirem ki, titreyirdi

Menim mektublarımı oxuyanda.

O eller utandığını gizletmek üçün üzünü örtürdü.

O ellerini sevdim…

Men senin bedeninin etrini sevdim.

Axtarıram, tapa bilmirem o etri

Heç kimde yoxdu.

Ehtiyacım olanda mene teselli verdi sözler

Dünyanın en xoş, en dürüst sözlerini eşitdim senden

O sözlerini sevdim…

Men senin duyğularını sevdim.

Baxışından, duruşundan oxundu onlar

Gözlerin yol çekerken oxudum duyğularını,

Her halından oxudum .

Temiz idi, saf idi onlar.

Men senin sedaqetini sevdim.

Heç kimde görmedim,

Heç bir qadında hiss etmedim,

Çetinlikde, dar ayaqda varlığından güc aldığım sedaqetini.

Men senin nefesini sevdim.

İlk ahar çiçeyine qonan arıları görmüsen?

O arılar nefesine qona bilseydi,

Gül-çiçek üz döndererdi.

Xoşbextem ki, o nefesini hiss etmişem.

Men senin hesretini sevdim.

Acı olsa da menimdi.

O acı hesret mene şirindi, çünki senindir.

Sen vermisen mene onu.

Ve bilirem ki o hesretin sonunda barışıq var, anlayış var, vüsal var.

Men senin mehebbetini sevdim.

“Seni sevirem” demeyini heç vaxt unutmaram.

Oxuduğum mahnılarda, eşitdiyim neğmelerde, baxdığım filmlerde…

Hamısında mehebbet var.

Heç biri senin mehebbetin qeder böyük deyil, dözümlü deyil.

Senin temiz mehebbetini sevdim.

Gözlerimde işıq, sözlerimde mena oldun sen.

Ne yaxşı ki geldin, ne yaxşı ki geldin menim heyatıma,

Geldin, ve ömrümü bezedin.

Senin sadeliyin, senin gözelliyin,

Senin ferqliliyinle

Men Seni Sevdim.
yalniz seni...