Yenede Teklik...
Sevə,
ayrıla,
unuda bilməməyin acısını yaşayıram bu an,
durub uzun-uzadı yollara baxmağın
təəssüfünü.
Pəncərədən qaranlığa əl etməyin,
səhər qatara əyləşib
nəyə və ya kiməsə görə
harasa getməyin naməlumluğunu yaşayıram.
Tərk olunmuş bir şəhərin sonuncu sakini kimiyəm...
yəni o qədər təklik ki,
öz səsimi eşitməyin karlığını,
öz əllərimi görməyin korluğunu yaşayıram.
Yorğunluğumu yaşayıram bu an...
Tarix: 19.11.2013 / 04:03 Müəllif: Akhundoff Baxılıb: 31 Bölmə: Sevgi şerləri
loading...