Haqqinda.az

Heç bir qız uşağı, güclü qadın olmaq üçün doğulmaz. Hamısı günahsız xəyallar quran, ərköyün bir şahzadəyə bənzərlər. Həyatdır onları cadugər ya da güclü qadın edən. Tutulmamış sözlər, yaşanmamış xoşbəxtliklər, ölümlər və ayrılıqlar güc verər onlaraa. Qurulan xəyallar, kartlarından qüllə kimi yıxıldığında; əzilməmək üçün o dağıntının altında, güclü olmaq məcburiyyətindədirlər.

izlərdə də vəziyyət çox fərqli deyil.
Bəli, verilib də tutulmamış sözlər… İlk fərq etdiyində bir şok yaşayarsan. Səndə yaratdığı xəyal qırıqlığı bir tərəfə, yaşanması olabiləcək bir xoşbəxtliyini itirmiş olmanın hüznü digər tərəfə… Alıb götürən sənə daxili xoşbəxtlik məqsədiylə mübarizə veriləcək əhəmiyyətli bir mövzuna cevrilər. Nə ediləcək? Unut getsin yoldaş! Olanla ölənə çarə omaz. Eh, mən də elə etdim təbii… O sözləri diqqətlə unutmuşluğum vardır.
Yaşanmamış xoşbəxtliklər qisimini də əlbəttə çoxdan boşvermişəm. səbəb? Adı üstündə bir dəfəlik; keçmişdə qalmış! Vahlarla, məşğul olacağam? Yoxsa gedib qırtlağınamı sarılacağam; "Ey xoşbəxtlik! Yaşıyacağdım mən səni! Hara getdiyini sanırsan sən!" Yoxmu başqa xoşbəxtliklər? Get onlara bax!
Ölümlər mənim ən qüvvətli olduğum sahədir vəssalam. Hamımızda var əlbəttə. Məndəki siyahının başını atam və anam çəkir. Olduqca təməl itkinlərdir bunlar. Ölüm ağrısının kiçiyi böyüyü olmaz təbii amma, iyirmi yaşlarda beləsi böyük dayaqlara vidalaşmaq məcburiyyətində qalmanın çox da asan olmadığını düşünürəm. Atamın vəfatı səbəbindən yoldaş dost tərəfindən edilən başsağlığı ziyarətləri əsnasında biri, elə bir söz etmişdi ki… " Allah ağrısını unutdurmasın!" "Nə forma söz indi bu!" deyə düşündüm ilk dəfə. Unudularmı belə bir ağrılı? Unutdum! Bir il sonra anamı itirincə. Qəribə bir gerçəkləşdirmə!
Ayrılıqlar əlbəttə məni mən edəndir. Onlardan bir bir yığım yığdım ciblərimə. Amma arada sırada tərs üz edib, ciblərimizi təmizləmək lazım. Təbii olaraq ağırlıq edirlər, insanı alçaldarlar doğru çəkmə meylləri var. Təmizləyincə rahatlaşırsan. "Getmişdir? Getməsəydi yaxşı idi amma, madam getmiş, demək ki getməsi lazımlıymış." Yaşanan hər şeyin bir məqsədi var, deyilmi?
O halda mən də bir şahzadə deyiləm. Çıxan nəticə budur.
Sanıram bir az cadugər ola bilərəm. Bunu ətrafımdakılara soruşmaq lazımdır. Cadugərəmmi? Eləyəm. Eləyəm. Yaxşı güclü qadın olmaq istəmişdimmi? İstəmişdim hərhalda. Hər xarabalığın altından qalma səyim məni belə çaşdırar bəzən. Yox, məcbur hiss etdiyimdən deyil. Əslində canım çox qiymətlidir mənim üçün. Ona görə öz özümə əziyyət etməyi ən çox üç gündə kəsərəm. Anamın bir sözü vardı; "ağıllı kədərlənin" deyərdi. Kədərlənəcək o qədər yeni şey varkən, deyilmi anacığım?Son sözüm: Həyatda heç vaxt Şəhzadə olmağa çalışmayın,çünki o zaman qırılmaq üçün daha çox ümüdləriniz olacaq!!