Haqqinda.az

Elə mən özüm də bu gün yırtıcı...
Yırtıcı nifrətim düşməni qovur.

Ayıq kirpiklərim qisas qılıncı...
Vur,ölən daşnakdır,adam deyil,vur !
Yırtıcı düşmənim düşməni qovur.

Adam bənzəyir yalnız zahiri,
Kirli caynaqları neştərdən iti.
Dişinin dibində ölüm zəhəri,
Gəlir Yer üzünün ən murdar iti.
Kirli caynaqları neştərdən iti.

Bu gün Azərbaycan boylu gəlindir,
Yurdum özü boyda intiqam doğur.
Polad yumruğunu gürz kimi endir,
Gəbərən daşnakdır,adam deyil,vur !
Yurdum özü boyda intiqam doğur.

Nə ilan,nə əqrəb təhlükəlidir,
Qəsbkar əqrəbdən qat – qat şərəfsiz.
Maskalı surəti ərzə bəllidir.
Paklar məbədinə girir natəmiz.
Qəsbkar əqrəbdən qat – qat şərəfsiz.

Girir qılığına Nazarbayevin,
Girir arxasına Rafaellinin.
Min – min sifəti var təpəgöz divin,
Haça ürəklinin,haça dillinin.
Girir arxasına Rafaellinin.

İnanma millətbaz dələduzlara,
Rütbədən rütbəyə sürünənlərə.
Çoxu qulbeçədir tox donuzlara.
Rütbədən rütbəyə sürünənlərə.

Yalnız Ulu Türkə,Xəlil Rzaya,
Yalnız öz Ardı »

Xəlil Rza – bir ağ saçlı bahadır,
Elbrusdan,Savalandan ucadır.
Hər misrası bir qızıl gül,qonçadır.
Başı qarlı,özü bahar laləzar.
Azad edin,hür yaşasın sənətkar.

Arxasında aşıb – daşır milyonlar,
Neylər ona əyləncələr,oyunlar?
Ey tüfəngli,avtomatlı qoyunlar,
Kameranın gözü kordur,özü kar.
Azad edin,qələm çalsın sənətkar.

Od nəfəsi barmaqlığı yandırır.
Müdrik sözü qanmayanı qandırır.
Şair hansı təlatümdən yan durur.
Qoşun ona alagözlü bir nigar.
Azad edin,eşq əhlidir sənətkar.

Gedin,öpün ayağından,əlindən.
Üzr istəyin obasından,elindən.
İldırımdır,düşüb göyün qəlbindən.
Hər sətrində Misri qılınc hökmü var,
Azad edin,yerdi,göydü sənətkar.

Azərbaycan – planetin gözüdür.
Bağrı - atəş,daşı – gövhər,özü – dür.
Xəlil Rza – insanlığa sözüdür.
Anlayırmı əqli naqis,gözü dar:
Zindanlara sığa bilməz sənətkar.

Aleksandr Yakov oğlu köçəri,
Əziz ŞairŞsalma dərdi içəri.
Bu darğalar nökərindi,nökərin.
Ya əfv elə,ya da itib batsınlar.
Biz qulunuq,sənətkardı hökmdar.

Çiçək səpək yolağına,yoluna.
Şux gözəllər gəlib girsin qoluna.
Çələng Ardı »

Burda havam çatmır...hava istərəm,
Xəzər dənizinin özü boydaca.
Burda səmasızam,səma istərəm –
Günəşin aləmə sözü boydaca.
Xəzər dənizinin özü boydaca.

Qırın zəncirləri biləklərimdən,
Açın qıfılları diləklərimdən.
Endirin zindanı kürəklərimdən.
Gecələr bürünüb soyuq yorğana,
Yatmıram,dalıram Azərbaycana !

Yalnız anam – bacım,qardaşım deyil,
Vətənim - əbədi səadətimdir.
Min – min övladının biridir Xəlil
Vətənsiz iki qat,üç qat yetimdir,
Vətənim - əbədi səadətimdir.

Hər çayı – çeşməsi səsim,nəfəsim,
Hər daşı bənzəyir lələ,mərcana,

Doğrayın,kəsin də lap kəsim – kəsim
Təki qovuşdurun Azərbaycana !
Hər daşı bənzəyir lələ,mərcana.

Mütləq dönməliyəm doğma məkana.
Bir az da qüdrətli,bir az da mətin.
Kürlə Araz kimi bağlıyam ona,
Canıyam,bağrıyam bu məmləkətin.
Bir az da güclüyəm,bir az da mətin.

Sökün zindanları,barmaqlıqları,
Hər gün qayıdıram Azərbaycana.
Kəhkəşan oluram bu gecə yarı
Üzümdən nur düşür Milə,Muğana.
Hər gün qayıdıram Azərbaycana.

Saqqalım ağsa da Ardı »

Ustad Şəhriyarın bu taya
Gələcəyi xəbərini eşidərkən yazılıb

Fəxr et,gözün aydın Azərbaycanım !
Güz günü qoynuna ilk bahar gəlir.
Çiçək sərgisidir Milim,Muğanım,
Əllərdə titrəyən laləzar gəlir.

Mənim varlığımda bir şad xəbər var.
Desəm,buz içindən göyərər bahar.
Gərər qanadını qoca qartallar,
Görərsən yüz şahin,min şonqar gəlir.

Sığmır yatağına nə Araz,nə Kür.
Xəzərə qəlbimdən Xəzər tökülür.
Ayrılıq sədləri lay – lay sökülür.
Yurdumun yarısı mənə dar gəlir.

O tayda bit atəş,bir günəşdi o,
Arazın üstündən dalğın keçdi o.
Baxdı...gözlərilə nəhri içdi o.
Sərhədlər,məftillər tarimar gəlir.

Axır dağdan axan sellərlə birgə,
Çırpınır çöllərdə ellərlə birgə,
Ana da,oğul da bəxtiyar gəlir.

Bir rəssam nəqş edib “Heydərbaba”nı,
Baxmağa çağırır eli,obanı.
Fırçası – kirpiyi,rəngi – öz qanı,
Əl boyda şəkildə dünyala gəlir.

Mənim xəstə anam qalxır yataqdan,
Səsinə səs verir quşlar budaqdan.
Sevinci coşğundur Ardı »