Sevgi varmı? → Sevir, Sevmir?
Günlərin bir günü kiçik bir tırtıl
gözlərini dünyaya açır. Daxili
instinktləri ilə dərhal qidalanmağa
başlayır. Qarşısına nə çıxırsa, yeyir. Bir qədər
sonra özünə yuva qurmağa başlayır.
Bir müddət də bu yuvanın içində
qalır, sonra gözəl və rəngarəng bir
kəpənək kimi yuvadan çıxır. O, artıq
uça bilirdi. Bu, onun üçün böyük sevinc idi. Havaya qalxır, uça
bildikcə uçur. Sanki dünyanın ən
xoşbəxt varlığı o idi. Dağları, təpələri
aşır, meşələrin üzərindən keçir. Bir
vadiyə çatır, elə bir vadi ki,
rəngarəng güllərlə bəzənmiş bir xalını xatırladır. Bu gözəllik onu bir qədər
heyrətləndirir. Bu vaxt gözünə bir
qədər uzaqda gözəl bir gül dəyir, ona
yaxınlaşır. Bu, gözəl bir çobanyastığı
idi... Gülə-gülə salam verir gözəl
gülə. “Səni uzaqdan gördüm, yanına gəlmək istədim“, - deyir
çobanyastığına. Ardı »