Sevgi şerləri → Qaytarın dünyaya təzədən məni,
Saralan yarpaqlar, solan çiçəklər,
Bilmədim, nə zaman açıb-soldular.
Qayğısız anlarım, xoşbəxt anlarım,
Hardan gəlmiışdilər-necə oldular?
Qaytarın dünyaya təzədən məni,
Hələ bu dünyanı duymamışam mən...
Dolanım başına, a doğma kəndim,
Qınama, qoynundan uzaq düşmüşəm.
Əllərim əlinə yetişməsə də,
Şirin yuxularda çox görüşmüşəm.
O vaxtkı durumun xatirimdədir.
Bəs bu gün necəsən?-Hansı uşaqlar
Bu günkü anını qəlbinə yazır?
Kimlər səhər tezdən dərsə tələsir?
Kimlər çəmənindən şehli gül dərir?
Tarlanı becərir,arxını qazır?
Söyüd ağacları dururmu hələ?
Külək saçlarını yolurmu hələ?
Qaytarin dünyaya təzədən məni
Bu boyda bir ömrü sovurdim yelə,
Hələ bu dünyanı duymamışam mən.
Bir-bir insanları sınağa çəkdim.
Çoxu sınağımdan keçə bilmədi.
Gözlərim hər şeyi gözəl görürdü,
Gözəllik qəlbimə köçə bilmədi,
Könlüm həsrət qaldı neçə istəyə,
Nanə yarpağı tək əsdi ürəyim,
Çırpındı hey, gündüz-gecə bilmədi,
Qazancım nə oldu?-bolluca kədər,
Tuş oldum hədərə, Ardı »