Haqqinda.az

IBRETAMIZ HEKAYE


Bir defe bir kişi peyğemberimiz Muhemmed (S) yanına gelir ve deyir:
-"Ya Resulallah, menim pis verdişlerim çoxdur, onlardan hansını ilk önce tergitmeliyem?

-"Yalan danışmağı tergit ve hemişe doğru danış."

Kişi bele edeceyine söz verib evine getdi.
Gece kişi oğurluq etmek üçün evden çıxmağa hazırlaşırdı. Çıxmazdan önce o, peyğembere verdiyi sözü xatırladı. "Eger sabah peyğember menden harda olduğumu soruşsa, men ne deyeceyem? Deyim ki, oğurluğa getmişdim? Yox, bunu deye bilmerem. Amma yalan da danışa bilmerem. Düzünü danışsam, hamının menden zehlesi gedecek ve mene oğru deyecekler. Men oğurluğa göre cezalandırılacam."
Kişi qerara geldi ki, oğurluğa getmesin ve bu verdişi tergitdi. Növbeti gün o, çaxır içmek isteyirdi, amma öz-özüne düşündü: "Eger peyğember menden bu gün ne etdiyimi soruşsa, yalan danışa bilmeyecem. Düzünü danışsam, hamı menden üz dönderecek, çünki müselman içki içmez."
Kişi içmek fikrinden el çekdi.
Belelikle, o, her defe, nese pis iş görmek fikrine düşende, peyğembere verdiyi sözü xatırlayardı. Bir-bir o bütün pis verdişlerinden el çekdi, yaxşı insan ve yaxşı müselman oldu.
Hemişe doğru danışsan Allahın sevdiyi bendelerden olarsan. Allahın seni sevmesi ise en böyük mükafatdır.