Haqqinda.az

Əfsus qocaldım, ağacım düşdü əlimdən,
Səd heyf cəvanlıq!
Zəf eylədi aciz məni, qaldım əməlimdən,
nə ziyanlıq!
Saldıqca cəvanlıqda keşən günləri yadə
Dərdim olur on qat!
Ya rəb, yetərəm bir də mi dünyadə muradə?
Heyhat və heyhat!
Saqqal ağarıb, bel bükülüb, dinmə filani!
Ovqatım olub təlx;
Övrət də yaxır saqqalıma gündə hənani,
“ Rişi ki, bərəng əlx…”
Yad olsun o günlər ki, muradımca gəzərdim,
Sazəndə Oruğnan;
Min acizü bicarələrin başın əzərdim
Sillə, yumuruğnan.
Bu sayədə hər ləhzə edib səyü təlaşi,
Sərvət qazanardım;
Təhsil eləyib qol gücünə əmri – məasi,
Dövlət qazanardım;
Əzalər isə süst olub imdi qocalıqdan,
Bir dadrəsim yox;
Görməzmisən əhvalımı, düşdüm ucalıqdan,
Fəryadrəsim yox;
Heç yerdə səsim yox,
Kəskim nəfəsim yox,
Fikrimdi cəvənlıq,
Başqa həvəsim yox!..