Haqqinda.az

Fahişeliyin Tarixi

Dünyanın en köhne “peşesi” olduğunu fahişelik olduğunu deyirler, elbette fahişelik en köhne peşe deyil, hetta peşe olduğu bele müzakirelidir, çünki ancaq ekinçilik, meskun cemiyyetlerin ortaya çıxmasından sonra görülmüşdür ve başlanğıcında “müqeddes bir vezife” olaraq ortaya çıxmışdır. “Tarixin Atası” Bodrumlu (Halikarnassos) Herodotosun yazılarında, “müqeddes fahişelik” ilk Mesopotamiya medeniyyetlerine qeder geri geden başlanğıc dövründe ve e.e. 6cı esrden etibaren meydana çıxdığı Köhne Yunanda mehsuldarlıq tapınılarına bağlı olaraq ortaya çıxmışdır. Rahibler ve rahibeler, torpağın mehsuldarlığını herekete keçirmek üzre birleşmek veziyyetinde idiler. Amma tetbiq tez inkişaf etdi. Tanrılara qurban verme adeti neqd ödentilere çevrilerken, müqeddes fahişelik de dini teşkilatlara gelir getiren bir quruluşa çatdı ve bu vaxt dindenkenar bir fahişelik de meydana geldi.

MÜQEDDES VEZİFE OLARAQ: Müqeddes fahişeliye bütün ekinçilik medeniyyetlerde rast gelinmekdedir. Meselen Hind qeydleri, e.e. 6. esrden etibaren bunlardan danışmağa başlamışdır. Bunlara dermandası deyilmekdedir (Hindçenin derman: tanrı ve dasi:hizmetkelimelerinden tanrının xidmetçisi). Bunlar mensub olduqları mebed adına cinsi elaqeye girmekde ve hereketleri müqeddes ritüel sayılmaqdadır. Bu cinsi elaqelerin, insanların, heyvanların ve torpağın mehsuldarlığını artırdığı iddia edilmekdedir. Amma esl ehemiyyetlisi, dermandası bu “müqeddes vezifesi”ni pul qarşılığıetmekde ve gelir, mebedin xezinesine aid olmaqdadır. Dermandası sayı gederek artmışdır. Meselen Gazneli Mahmud 1026da Samantha mebedini yıxdığında, burada 350 dermandası var idi. Çinli seyyah Çao-Ju-Kua, 1226da Guceratda 4 min mebedde 20 min dermandası olduğunu bildirmiş, Marco Polo da onu qeyid etmişdir. Müqeddes fahişelik qısa müddet sonra dindenkenar fahişeliye yol vermekdedir. Meselen Köhne Yunanda 6-cı esrde ortaya çıxan qadın bedeninin ticari mal halına gelmesi qısa müddetde ele bir ölçüye çatdı ki, meşhur Afinalı qanun tündçü Solon (640-558) ilk fahişexana açmaq mecburiyyetinde qaldı. Dikterion deyilen bu evler dövlete aid idi. Her evde bir memur qrupu işe nezaret edirdi. Qazanclar, porniketos adlı bir vergi vasitesile dövlete köçürülmekde idi. Fahişeler, eynile cemiyyetin öz kimi, zaman içinde bir tebeqelenmeye uğramışlar. En alt tebeqe dikteriades adını daşımaqdadır. Bu qrupa mensub qadınlar forma kimi müeyyen bir paltar geyer, güneş batmadan küçeye çıxa bilmez ve şeherden icazesiz ayrıla bilmezdiler. Bu qadınlar cemiyyetin en alt tebeqesinden kişilere xitab ederdiler. Orta sinif fahişeler auletrides adını alarken, yüksek tebeqenin fahişelerine yoldaş menasını veren soylu hetaires adı verilmişdi. Bunların arasında Phyrene, Korinthoslu Lais ve ya sonra meşhur Periklesin arvadı olan Aspasya kimi Antik dünyanın bezi meşhur qadınları iştirak etmekde idi. İlk iki tebeqeden fahişeler xüsusi dellallar terefinden işledilerdi. Xüsusile dikteriades, ailesinin terk etdiyi ve ya piratların qaçıraraq Aralıq denizi bazarlarında satdıqları uşaqlar arasından seçilerek yetişdirilerdi. Bu vaxt kasıb qızlar, terk edilmiş qadınlar, kimsesiz dullar bu qanuna tabe ticareti inkişaf etdirmekde idiler. Köhne Yunanın köleçi hüququna göre, fahişeler dellalların malı sayılmaqda idiler.Kiprde gelin qızlar, cehizleri üçün fahişelik etme haqqına sahib idiler. Romalılar fahişeye meretrix (bedeninden pul qazanan) demişler. Bu qadınların çoxu, hem köle sahibi hem de dellalı olan bir lenoya aiddir. Romada da fahişeler tebeqeler halındadır. En altda iştirak edenler, dar ve murdar küçelerdeki lojalarda olanlardılar. Pompei qazıntılarında nümuneleri olan bu lojalarda, bir yataq, bir de müşteri geldiyinde çekil en bir perde vardır. Bura lupanar (dişi qurd ini) deyilmekdedir, çünki dişi qurd yırtıcı, murdar qoxulu ve iyrencdir. Dişi qurd (lupa) ovunu lupanara aparar. Babil ölkesinde ve Sümerlerde bu işe özünü ilk olaraq hesr eden qadınlar sonsuz ve ya steril idi. Bu qadınlar öz doğurqanlıqlarını Sümer ölkesinde tanrica inana, Babil ölkesinde ise İŞTARe hesr ederek ,müqeddes vezife olaraq baxdıqları fahişeliyi etdiler. Babil ölkesinde ve Sümerlerde Fahişelik eden kişiler de vardı. (DİQQET:burada haqqında danışılan olan jıqlalık eden kişiler deyil.) Bu işi etmelerindeki sebeb çox ferqli idi. Ov esnasında ve ya döyüşde ya da döyüşler neticesi cinsi orqanlarında funksiya pozuqluğuna sebeb olacaq yaralanma yaşamış ya da genital orqanlarında doğuşdan pozuqluq olan kişiler öz ailelerini qura bilmezdiler. Sonsuzluq cemiyyetde yer tapmağı olduqca çetinleşdirirdi. Belelikle hem kişiler hem de qadınlar cemiyyetde hörmetli bir yer elde ede bilmek adına özlerini tanrıçaya hesr ederler ve özleriyle seksual menada elaqe yaşamaq isteyen her kesin arvadı ve ya eri olardılar. Bezi Qebile cemiyyetlerinde ise fahişelik bir ictimai xidmet olaraq qarşımıza çıxmaqdadır. Qebilede doğurqanlığı olmayan qadının erine ümumiyyetle başqa bir qadın gönderiler ve bu yolla ailenin uşaq sahibi olması temin ediler. Bezen ise bir neçe kişi birlikde bir qadınla birlikde olaraq qadının cezalandırıldığı da görülmüşdür. Ümumi xettleriyle bele bir seyr izleyen fahişelik zamanla tanrılar ve tanrı terefindenler adına mebedlere girmiş, Bu xidmetin qarşılığını, faydalananlar çox vaxt comerdce ödemişdir. Zaman içerisinde bu şirin pullar hem din adamlarının hem de ölke idareçilerinin maraqnı çekmiş ve sektor olaraq inkişafının yolu açılmışdır. Fahişe, ilk ortaya çıxdığı Antik dövrden beri paradoksal bir rola sahib olmuşdur. Bir terefden tecrid edilerek xor görüler, diger terefden de kişilerin evli qadınlara ve genc qızlara hücum etmeden ateşlerini söndürmelerini temin etmelerine xidmet ederek aileni ve cemiyyeti qoruyan, dözülmesi lazım olan bir pislik sayılar. Amma cemiyyet ve aile üçün bu qeder lazımlı sayılmasına baxmayaraq, fahişe barmaqla gösteriler, her vaxt her yerde xariclener, bir yerlere bağlanılar. O, namuslu bir qadın kimi görünmemek mecburiyyetindedir. Qanun tündçü, fahişenin yalnız namuslu kişilere zövq vermesine icaze verer. Ev qurmaq ve uşaq etmek yalnız qanuni arvadlara aiddir. Romada fahişelerin, aile analarının, yurddaşların qanuni yoldaşlarının paltarı olan uzun etek geymeleri qadağandır. Üzerlerine poz bir cübbe geyerler ve sarı bir parik taxarlar. Mesopotamiyada, namuslu qadına zeruri olan örtük onlara qadağandır. Köhne Rejim Fransası fahişeleri dağlayaraq damğalamaqdadır. Fransızcanın büte, bütenin (fahişe) sözü, Latınca putidusdan (murdar qoxulu, çürümüş) gelir. Orta Çağ, Avropanın qırlara çekildiyi bir dövr olduğu üçün fahişelik dayanmışdır. Çünki fahişelik her şeyden evvel bir şeher teşkilatıdır. Amma yene de qalan, amma kiçilerek qalan tek tük şeherlerde, fahişelik şeher xaricinde, çay boyunca qurulan evlerde davam etdirilmişdir. Çayı bordalayan bu evlere bordereau deyilecek, bu da Fransızcanın bordel ve İngiliscenin brothel (fahişexana) sözünü verecek. Fahişeler Orta Çağın bütün döyüşlerinde iştirak etmişler. Meselen cemi 13 dene olan Selib yürüşlerine daha birincisinden etibaren qatılmışlar. Fransa kralı Eziz Luisin icra etdiyi 8ci Selib yürüşünde, Krallıq Maliyyesi, “ordu teqibçileri” başlığı altında, kralın, esgerleri “müqeddes döyüş” istiqametinde cesaretlendirmeleri üçün, 13 min fahişeye maaş ödediyini göstermekdedir. Antik Yunanstanda fahişelik. Fahişelik, Köhne Yunanıstanda gündelik heyatın bir parçası idi. Daha böyük şeherlerde ve xüsusile limanlarda fahişelik iş sahesi idi ve az hesab edile bilmeyecek derecede çox insana iş temin edirdi. Gizlilik içinde edilmez, fahişexanalar ayıblanılmaz ve merkezi yerlere qurulmasında bir qorxu görülmezdi. Afinada efsanevi qanun tündçü Solon, fahişexanalarda nizamlı qiymetler qoydu ve qiymetler arasındakı uçurumu qaldırdı. Bu iş eslinde yalnız qadınlar arasında deyil, kişilerce de edilen bir iş idi. Ümumiyyetle kişileri orta yaşlı qadınlar seçirdi amma bezen yaşlı qadınlara da xidmet etdikleri olurdu. Cinsi seçime göre zaman zaman kişi müşterilere de gedilirdi. Antik Romadakı tetbiqin eksine, e.e. 390 qeder, köleler ile cinsi elaqe görülmemişdir. Köhne Yunanıstanda fahişelere bu qeder çox yönelinmesinin bir başqa sebebi de oral seksin bir tabu olması idi. İnsanların bunu etmesi alçaldıcı hesab edilerdi. K işiler arasındakı elaqelerde bele Erastes (yetkin olan teref), Eromenosdan (genc teref) çox ayıb sayıldığı üçün bunu etmesini isteye bilmezdi. Buna göre hem heteroseksual insanlar, hem kişi ekscinslelliler fahişexanalara tez-tez gedilirdi. Fahişelik hem qanuni, hem de bu qeder qebul gören bir iş olmasına baxmayaraq, bu işi edenler yene de cemiyyet terefinden alçaldılardı. Bu işi eden qadınlar Khametipis (χαμαιτυπής – yerin dibine keçirilmiş) adı ile xatırlanardılar. 40 cü esrden sonra fahişelik köleler arasında yayıldı. Afinada Afinalı bir adam bu işi etse bütün ictimai haqq ve azadlıqlarını itirer ve köleler ile beraber veziyyete düşerdi, bu sebeble başqa şeherden gelenlerin de bu işi etdiyi görülerdi. Köhne Yunanıstanda fahişexanarın nece olduğu mövzusunda yalnız edebi eserlerden melumat elde edilmekdedir. Buna göre fahişexanalar qaranlıq, dar koridorlu ve murdar qoxulu yerlerdir. Qadınlar bu evlerde ne olursa olsun hamile qalmaqdan qaçınardılar ve primitiv doğum idare üsullarına baş vurardılar.